"วาดด้วยขี้ผึ้ง" หวางเจียอิน สาวที่กำลังวาดภาพบอกเราว่า หญิงสาวทุกคนชำนาญในการวาดด้วยขี้ผึ้ง เวลาวาด พวกเธอไม่ต้องมีแบบ เพียงอาศัยความคิดสร้างสรรค์เอง ก็สามารถวาดภาพสวยงามประเภทต่างๆได้

การปั่นทอ การปักและการสอยลายดอกล้วนเป็นงานที่ต้องหัดกันตั้งแต่เด็กของสาวชาวม้งเขายาว เสียงที่ท่านได้ยินอยู่นี้ก็คือเสียงทอผ้าที่เราบันทึกไว้ในหมู่บ้านหลงกา

เมื่อได้เห็นฝีมืออันวิจิตรประณีตในการทำเสื้อผ้าของสาวม้งเขายาวแล้ว เราก็ไปที่พิพิธภัณฑ์ที่สะท้อนถึงสภาพชีวิตของชาวม้งเขายาวในหมู่บ้านหลงกา เมื่อปี1998 จีนและนอร์เวย์ได้ร่วมกันสร้างพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ เพื่ออนุรักษ์และสืบทอดวัฒนธรรมพิเศษของชาวม้งเขายาว

นายโหมวฮุยสวี้ ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์แห่งนี้แนะนำว่า พิพิธภัณฑ์แห่งนี้กินเนื้อที่120ตารางกิโลเมตร นอกจากจัดแสดงและอนุรักษ์บ้านเรือน เสื้อผ้า เครื่องดนตรี ทรัพยากรการผลิตและการใช้ชีวิตของชาวม้งเขายาวแล้ว ยังได้บันทึกพิธีต่างๆ เช่น การแต่งงาน การฝังศพ พิธีศาสนาเป็นต้นในท้องถิ่นด้วยรูปแบบต่างๆ เช่น การบันทึกเสียง การถ่ายวิดิทัศน์และเขียนบันทึกเป็นต้น

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตะวันใกล้พลบแล้ว ท่ามกลางเสียงเพลงอำลาของหนุ่มสาวชาวม้งเขายาว เราขึ้นรถเดินทางกลับบ้าน ในใจทุกคนต่างเปี่ยมไปด้วยความอาัลัยที่มีต่อบรรยากาศพิเศษของพวกเขา

(Ren)