ความฝันในหอแดง หรือ “หงโหลวเมิ่ง” หรือ “ความรักในหอแดง” เป็น 1 ใน 4 สุดยอดวรรณกรรมจีน ความฝันในหอแดงเป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มสาวในตระกูลมั่งคั่งในสังคมศักดินา 4 ตระกูล เป็นนิยายแนว “สัจนิยม” (Realism) ที่มุ่งสะท้อนความฟอนแฟะของระบบสังคมศักดินา เปิดโปงชีวิตฟุ้งเฟ้อของชนชั้นสูง จึงเป็นหนังสือต้องห้ามในยุคนั้น ราชสำนักใช้ “คุกอักษร”จัดการกับผู้ประพันธ์หนังสือต้องห้าม ดังนั้น เฉา เสี่ยว์ฉิน ผู้ประพันธ์จึงไม่ได้เขียนออกมาตรงๆ แต่ซ่อนความจริงไว้ในระหว่างบรรทัดของเรื่องราว เช่น การเล่นความหมายของอักษร ปริศนาคำ เป็นต้น

นาย เฉา เสี่ยว์ฉิน เป็นผู้ประพันธ์หนังสือ โดยเขียนหนังสือเล่มนี้อยู่ระหว่าง ปี ค.ศ.1744 - 1755 รัชสมัย "ฮ่องเต้เฉียนหลง" แห่งราชวงศ์ชิง (ค.ศ.1735 - 1795) นิยายเรื่องนี้ มีชื่อเดิมว่า “สือเถาจี้” หรือ “บันทึกแห่งศิลา" ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ.1791 เล่ากันว่า สมัยโบราณ เทพก้งกงกับจวนซีต่อสู้กันจนฟ้าถล่มพัง ร้อนถึงเทวี “หนี่ว์อัว” ต้องหลอมหิน 36,501 ก้อน เพื่อซ่อมปะแผ่นฟ้า แต่เมื่อหนี่ว์อัวใช้ก้อนหิน 36,500 ก้อนซ่อมหลังคาสรรค์เสร็จ และได้ทิ้งก้อนหินก้อนสุดท้ายไว้ที่ยอดเขาบนสวรรค์ ก้อนหินที่ถูกทอดทิ้งนั้น มีความโศกเศร้าและอยากลงไปเที่ยวโลกมนุษย์ จนในที่สุด ก็สมหวัง ลงมาเกิดเป็นเป่าอี้ว์ พระเอกในหนังสือ ผู้ที่ได้อมหยกในปากขณะกำเนิดจากครรภ์มารดา และจนกลายเป็นจุดกำเนิดของหนังสือ “บันทึกแห่งศิลา” หรือ “ความฝันในหอแดง”

ตามผลวิจัยของนักประวัติศาสตร์ นายเฉา เสี่ยว์ฉินประพันธ์ได้เพียง 80 ตอน ไม่ทันจบสมบูรณ์ก็เสียชีวิต แต่นิยายเรื่องนี้เป็นที่นิยม จึงมีนักประพันธ์หลายท่าน มาแต่งต่อ บางฉบับมี 20 ตอน บางฉบับมี 30 ตอน แต่ฉบับของ "เกา เอ้อ" 40 ตอน ได้รับความนิยมที่สุด จึงได้ถูกรวมเข้ากับฉบับของเฉา เสี่ยว์ฉิน จนกลายเป็น "ความฝันในหอแดง” ฉบับสมบูรณ์ 120 ตอน ตีพิมพ์เผยแพร่สู่สาธารณะในปี ค.ศ.1791 และถือเป็นฉบับแพร่หลาย

ฉากหลังของนวนิยาย ความฝันในหอแดง คือ สมัยราชวงศ์หมิง เรื่องราวเกิดในตำหนักหนิง และตำหนักหรง เมื่อคุณหนูหลินไต้อี้ว์จากตระกูลหลินเดินทางมาบ้านญาติที่ตำหนักหรง และได้อาศัยที่นั่น นางได้รู้จักกับคุณชายเจี่ย เป่าอี้ว์ และตามมาด้วยเซียว์ เป่าชัย และคนในครอบครัวที่มาขอพึ่งใบบุญญาติในตำหนักนี้ ด้วยวัยที่ไล่เลี่ยกันทั้ง 3 จึงสนิทสนมกัน เจี่ย เปาอี้ว์ และหลิน ไต้อี้ว์ เมื่อเจริญวัยขึ้นก็เกิดความรักระหว่างหนุ่ม-สาวขึ้น อีกด้านเซียว์ เป่าชัยก็ชอบเจี่ย เป่าอี้ว์เช่นกัน ด้วยเจี่ย เป่าอี้ว์มักสนิทสนมกับเหล่าสาวใช้ ดังนั้นสาวต้นห้องที่ชื่อ สีเหริน ก็ตกหลุมรักเป่าอี้ว์เช่นกัน ซึ่งนางคือผู้หญิงคนแรกที่เป่าอี้ว์มีความสัมพันธ์ด้วย

ดูเผินๆ ตำหนักหรง ดูหรูหรา สวยงาม หากแต่ภายในล้วนเต็มไปด้วยความเสื่อมโทรม ผิดศีลธรรม ถึงแม้ว่า เจี่ย เจิ้ง (พ่อของเจี่ย เป่าอี้ว์) จะเป็นคนเคร่งในศีลธรรมตามหลักขงจื่อ และคุณยาย (แม่ของเจี่ย เจิ้ง) จะเมตตา และรักใคร่ต่อลูกหลาน และคนในบ้าน แต่ก็ไม่อาจควบคุมผู้คนในบ้านได้อย่างทั่วถึง

ด้วยเจี่ย เป่าอี้ว์ เจริญวัยจะแต่งงาน คุณยายและแม่ของเจี่ย เป่าอี้ว์ เห็นว่า เซียว์ เป่าชัย เป็นคู่ที่เหมาะสมกับเป่าอี้ว์มากที่สุด เพราะหลิน ไต้อี้ว์ เป็นสตรีที่ร่างกายอ่อนแอ มักป่วยอยู่บ่อยๆ จึงยากอยู่กับเป่าอี้ว์ได้นาน แต่เกรงเป่าอี้ว์เมื่อรู้จะไม่ยอม นางหวัง ซีเฟิ่ง (มีศักดิ์เป็นพี่สะใภ้ลูกพี่ลูกน้องของเป่าอี้ว์) จึงวางแผนบอกเจี่ย เป่าอี้ว์ว่าจะจัดงานแต่งให้เขากับหลิน ไต้อี้ว์ และอีกด้านก็บอกหลิน ไต้อี้ว์ว่าจะจัดให้แต่งกับเป่าอี้ว์

ต่อมาหลิน ไต้อี้ว์กลับรู้ความจริงเข้า จึงตรอมใจ อาการป่วยยิ่งทุดหนักลง แต่เป่าอี้ว์ไม่รู้ถึงแผนการ กลับดีใจที่จะได้แต่งกับหลิน ไต้อี้ว์ กว่าจะรู้ก็งานแต่งเสร็จสิ้นแล้ว เจี่ย เป่าอี้ว์จึงรู้ว่าถูกหลอก และรู้อีกด้วยว่าหลิน ไต้อี้ว์เสียชีวิตไปในคืนวันแต่งงานของเขากับเซียว์ เป่าชัยนั่นเอง

ด้วยความเหลวไหลในตำหนักหนิง และตำหนักหรง ทางราชสำนักได้ทำการตรวจสอบและยึดทรัพย์สิน ตระกูลเจี่ยจึงถึงคราเคราะห์มาเยือน แต่ยังดีที่ฮ่องเต้ทรงอภัยโทษ และให้บรรดาศักดิ์คืน แต่คนรอบข้างเจี่ย เป่าอี้ว์ต่างกันเสียชีวิตไปมาก จากเรื่องที่เกิดขึ้นก็ทำให้ปลงตกในโลกียะ หันหาทางธรรมติดตามหลวงจีน และนักพรตที่มาโปรดหายสาบสูญไป

ท่านเหมา เจ๋อตง อดีตประธานาธิบดีจีนเคยกล่าวว่า ไม่อ่านความฝันในหอแดง จะไม่สามารถเข้าใจสังคมศักดินาได้ ในอดีต จีนนอกจากมีพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล มีประชากรมากมาย มีประวัติศาสตร์ยาวนาน และมีนวนิยายความฝันในหอแดงแล้ว สิ่งอื่นสู้กับประเทศอื่นไม่ได้ เราไม่น่ามีความภาคภูมิใจ แต่ นวนิยายความฝันในหอแดง ไม่เพียงแต่เป็นนวนิยายเท่านั้น หากยังเป็นประวัติศาสตร์ เป็นหนังสือบันทึกประวัติศาสตร์ที่ละเอียดมาก

ถึงปัจจุบัน ความฝันในหอแดง มีฉบับภาษาต่าง ๆ และได้แปลเป็นภาษาอื่นๆ กว่า 100 ภาษา เช่น อังกฤษ รัสเซีย ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส เป็นต้น ในเวลากว่า 200 ปีที่ผ่านมานี้ ไม่เคยหยุดการวิจัย “ความฝันในหอแดง” และมีผลงานศึกษาวิจัยมากมายด้วย จนกลายเป็นวิชาใหม่ที่เรียกว่า “หงเสียว์” หรือ “วิทยาแดง” นับเป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์วรรณกรรมจีน

Bo/Ping/Ping