จิน เจิ้น เยาวชนจากเมืองเหมยซาน มณฑลเสฉวน ป่วยตั้งแต่เด็กทำให้ไม่สามารถเดินได้ด้วยตนเอง  หลังจากจบชั้นประถม คุณปู่จะแบกเขาขึ้นรถไปส่งที่โรงเรียนทุกวัน  หลังจากถึงโรงเรียนแล้ว ปกติเวลาต้องส่งการบ้าน เข้าห้องน้ำ กินข้าว และทำกิจกรรมอื่นๆ ก็จะมีครูและเพื่อนๆ ช่วยเหลือ

ด้วยความรักและความช่วยเหลืออย่างโอบอ้อมอารีของทุกคน จิน เจิ้นผู้ขี้อายได้เพียงแต่พูดคำว่า “ขอบคุณ” ไม่หยุด  เขาบอกว่าแม้ว่าตนเองจะไม่สามารถขึ้นไปบนเวทีสอนได้ แต่ในอนาคตเขาอยากจะเป็นครู  “สอนออนไลน์ หวังว่าจะสามารถช่วยเด็กๆ ที่มีสภาพเหมือนเขามากยิ่งขึ้นให้มีความรู้