#ความรักชาติของคนจีน
วันที่ 12 พฤษภาคมที่ผ่านมา เป็น “วันพยาบาลสากล” และเป็นวันครบรอบ “12 ปีแผ่นดินไหวอำเภอเวิ่นชวน” เนื่องจากการระบาดของโควิด-19 ในมณฑลหูเป่ยเมื่อต้นปีนี้ บรรดาพยาบาลจากท้องที่ต่าง ๆ ของจีนซึ่งรวมถึงพยาบาลจากอำเภอเวิ่นชวน มณฑลซื่อชวน(เสฉวน) ที่รอดชีวิตจากแผ่นดินไหวดังกล่าวพากันไปยังมณฑลหูเป่ย เพื่อช่วยชีวิตผู้ป่วยที่นั่น ด้วยเหตุนี้ วันที่ 12 พฤษภาคมปีนี้จึงมีความหมายพิเศษ
“ฉันเป็นชาวอำเภอเวิ่นชวน ตอนที่เวิ่นชวนเกิดแผ่นดินไหว เราได้รับความช่วยเหลือมากมาย เลยรู้สึกว่า ฉันมีภาระหน้าที่ไปช่วยเหลือผู้อื่นให้มากขึ้น” นางสาวเซอ ซา วัย 24 ปี เป็นพยาบาลจากโรงพยาบาลประชาชนที่ 4 มณฑลเสฉวน หลังการยื่นสมัครหลายต่อหลายครั้ง เธอก็ได้รับอนุมัติให้เข้าร่วมทีมรักษาพยาบาลมณฑลซื่อชวนช่วยเหลือมณฑลหูเป่ยชุดที่ 3 และออกเดินทางไปยังเมืองอู่ฮั่น เมืองเอกมณฑลหูเป่ย เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา โดยเธอเป็นพยาบาลอายุน้อยที่สุดในทีมชุดนี้
ตอนที่อำเภอเวิ่นชวนเกิดแผ่นดินไหวเมื่อ 12 ปีก่อน เซอ ซายังเป็นเด็กหญิงที่กำลังเรียนป.5 เธอได้เห็นกับตาว่า แผ่นดินไหวเวิ่นชวนก่อให้เกิดความความเสียหายอย่างสาหัส แต่โชคดีมีพยาบาลจากท้องที่ต่าง ๆ เดินทางไปให้ความช่วยเหลือโดยเร็ว “เวลานั้น ดิฉันรู้สึกว่าพยาบาลเหล่านี้เก่งมาก และตั้งใจว่า โตขึ้นแล้ว ฉันจะเป็นเหมือนพยาบาลเหล่านี้”
นางสาวเซอ ซา ทำงานที่เมืองอู่ฮั่นเป็นเวลา 59 วัน ระหว่างนั้น เธอได้เผชิญความยากลำบากต่าง ๆ นานา แต่เธอก็กัดฟันสู้ทุกครั้ง “ช่วงแรก เพื่อมีเวลาสวมชุดป้องกันเชื้อโรค ดิฉันมักจะไปถึงโรงพยาบาลล่วงหน้ากว่า 1 ชั่วโมง เวลาสวมชุดป้องกันทำงาน จะรู้สึกร้อนและอึดอัดมาก จนแทบจะเป็นลม เวลาถอดชุดป้องกันเชื้อโรคก็จะยิ่งรู้สึกเครียด แต่นานเข้า ฉันสวมชุดป้องกันได้คล่องมากขึ้น ใช้เวลาสวมชุดป้องกันเชื้อโรคและเตรียมความพร้อมเพียง 10 นาทีก็พอ”
“เมื่อโตขึ้น ฉันจะเป็นคนเหมือนเธอ” ตอนที่อำเภอเวิ่นชวนเกิดแผ่นดินไหว เซอ ซา เป็นเด็กที่ได้รับความช่วยเหลือ ผ่านไป 12 ปีให้หลัง ในช่วงต้านโควิด-19 เธอกลายเป็นผู้ที่ให้ความช่วยเหลือ
บรรดาพยาบาลอย่างเซอ ซา ได้ช่วยสร้างความผูกพันระหว่างอำเภอเวิ่นชวนกับเมืองอู่ฮั่น และพิสูจน์คำกล่าวที่ว่า เพื่อได้อยู่พร้อมหน้ากัน พี่น้องประชาชนต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
(Yim/Zhou/Cui)
