นายหยาง เหว่ย ชาวบ้านหมู่บ้านจูสือต้ง อำเภอหลูซี มณฑลหูหนาน ซึ่งป่วยเป็นโรคจอตามีสารสี(RP)แต่กำเนิด จึงมีปัญหาด้านการมองเห็นและเกือบจะพูดได้ว่าเป็นคนตาบอด ภายหลังออกไปทำงานต่างถิ่นเป็นเวลา 10 เมื่อปี 2011 เขาได้ตัดสินใจเดินทางกลับบ้านเกิด

ชีวิตความเป็นอยู่ของครอบครัวเขาในเวลานั้นพูดได้ว่ายากลำบากมาก เพราะแม่เขาเป็นมะเร็งหลายปีแล้ว พ่อเขาก็มีปัญหาที่ขา ดังนั้น นายหยาง เหว่ย จึงตัดสินใจลงทุนทำธุรกิจเอง โดยใช้เงินที่เก็บสะสมมาทั้งหมดของตน คือ  20,000 หยวน รวมกับที่ไปกู้เงิน 50,000 หยวนจากธนาคาร เปิดฟาร์มเลี้ยงสัตว์ปีกร่วมกับพ่อและน้องชาย แต่เนื่องจากไม่มีความรู้มากพอ จึงต้องประสบกับความล้มเหลวและมีหนี้สินติดตัวมากมาย

แม้จะประสบความล้มเหลว แต่นายหยาง เหว่ยก็ไม่ท้อแท้ พยายามหาทางสู้ชีวิตต่อไป จนเมื่อปี 2015 ทีผ่านมา ทางการหมู่บ้านได้ส่งเขาและชาวบ้านอื่นๆ ไปเรียนรู้เทคนิคการเลี้ยงไก่ที่เมืองฉางซา เมืองเอกของมณฑลหูหนาน ซึ่งเพื่อนร่วมชั้นของเขายอมออกทุนซื้อไก่จำนวน 1,000 ตัว ให้เขาเลี้ยงและช่วยจัดการเรื่องการขาย

นายหยาง เหว่ยได้อาศัยประสบการณ์ของตนประยุกต์เข้ากับความรู้ที่ได้เรียนมาเพิ่มเติม ทำให้ปลายปี 2015 เขาได้รับกำไรก้อนแรกเป็นจำนวน 10,000 หยวน แม้ว่าไม่มากนัก แต่เป็นกำลังใจต่อเขาอย่างมาก  ปีถัดไป เขาเพิ่มจำนวนสัตว์ปีกในฟาร์ม พร้อมได้รับความช่วยเหลือจากสมาคมเยาวชนของอำเภอช่วยเรื่องการค้าขาย ธุรกิจฟาร์มเลี้ยงไก่ของหยาง เหว่ย จึงเข้ารูปเข้ารอยดีในที่สุด ปัจจุบัน ฟาร์มของเขามีไก่จำนวน 5,000 กว่าตัว และเป็ดอีก 100 กว่าตัว กำไรสุทธิแต่ละปีอยู่ที่ 60,000 หยวนขึ้นไป และตัวเขาเองได้กลายเป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับคนพิการในการบุกเบิกเป็นเจ้าของธุรกิจในท้องถิ่น

ในอนาคตนายหยาง เหว่ย มีแผนที่จะขยายฟาร์มให้กว้างขึ้นอีก และตั้งใจให้เป็นสถานที่พักผ่อนต้อนรับนักท่องเที่ยวด้วย เขากล่าวว่า “ผมไม่รู้ว่า วันพรุ่งนี้ผมจะสามารถลืมตามองเห็นโลกได้หรือเปล่า แต่ผมอยากใช้ความพยายามของตนเลี้ยงครอบครัว และร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการตอบแทนสังคม”

(Yim/Zi/lei)