ครอบครัวที่มีฐานะหรือร่ำรวย จะตั้งชื่อสวยๆ ให้กับบ้านของตน เช่น บ้านของข้าราชการคนหนึ่งเรียกว่า “ซีหยวน西园” หมายถึงสวนทางทิศตะวันตก ซึ่งได้ออกแบบและประดับเลียนแบบสวนโบราณแห่งซูโจว

บนประตูบ้านใหญ่มีหินแกะสลักรูปทรงหลังคา คนท้องถิ่นเรียกว่า “เหมินจ้าว门罩” แปลว่า ฝาครอบประตู นอกจากสามารถกันลมกันฝนได้ ยังสามารถนำมาแสดงถึงสถานภาพและฐานะของเจ้าของบ้านได้อีกด้วย

หน้าต่างบานเล็กๆ ในสองข้าง แกะสลักทั้งสองด้านโดยหินอ่อน มีความประณีตมาก ได้ยินมาว่า เมื่อปี 1990 มีคณะชาวญี่ปุ่นมาเข้าชมหมู่บ้านซีตี้ และเสนอจะซื้อหน้าต่างก้อนหินแกะสลักสองด้านนี้ด้วยราคา 100,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ แต่ถูกเจ้าของบ้านปฏิเสธ

ในกลางสวนบ้าน มีป้ายหินใหญ่วางไว้ ซึ่งเป็นป้ายหมู่บ้านแต่เดิมของซีตี้ ถูกรื้อถอนตอนสร้างถนนในหมู่บ้าน แต่เจ้าของบ้านรู้สึกน่าเสียดาย ก็เลยขนกลับมาเก็บไว้ที่บ้านจนถึงทุกวันนี้

ในสมัยก่อน นักธุรกิจไม่ว่าร่ำรวยอย่างไร แต่เนื่องด้วยมีฐานะต่ำ จึงไม่อนุญาติให้สร้างบ้านเป็นขนาดใหญ่ แต่เจ้าของบ้านจะใช้ต้นไม้ดอกไม้พันธุ์หายากและงานแกะสลักรูปนูนชุบทองมาแสดงถึงความร่ำรวยของตน

ในอีกบ้านหนึ่งที่เรียกว่า “เถาหลี่หยวน (桃李园)” หรือสวนท้อและพลัม เป็นบ้านพักครู เพราะว่าในภาษาจีน คำว่า “桃李” จะใช้มาเปรียบลูกศิษย์ เพราะเป็นผลของต้นไม้ ซึ่งน่าจะเป็นที่มาของชื่อบ้านหลังนี้

บ้านพักครูค่อนข้างเรียบง่าย แต่มีความโดดเด่นไม่เหมือนใครอื่นคือ หน้าประตูมีบทกวีเก่า มองดูจากทางไกล เหมือนเขียนบนกระดาษ แต่ความจริงมันเป็นตัวหนังสือที่แกะสลักมา โดยเจ้าของบ้านได้ทาน้ำหมึกบนกระดานไม้ แล้วทาสีขาว และก็แกะสลักตัวหนังสือขึ้นมา บ้านที่ทั้งงดงามและเรียบง่ายเช่นนี้ น่าจะเข้าคู่กับเสียงอ่านหนังสือที่ไพเราะที่สุด

บ้านใหญ่ที่มีชื่อว่า “ต้าฟูตี้(大夫第)” เป็นบ้านของหู ก้วนซาน หนึ่งใน 6 มหาเศรษฐีในพื้นที่ภาคใต้แม่น้ำแยงซี เล่ากันว่า หลังจากเขารวยขึ้นแล้ว ได้สร้างสะพานและถนน และสร้างโรงเรียนด้วย