สำหรับทั่วกรุงปักกิ่ง สวนสาธารณะพื้นที่ชุ่มน้ำระดับเมืองมี 10 แห่ง ส่วนใหญ่เป็นสวนที่สร้างขึ้นมาตามพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีมาก่อน หรือเป็นสถานที่ที่ริมแม่น้ำ สวนสาธารณะพื้นที่ชุ่มน้ำหลิวหลีเหอ ก็เป็นหนึ่งในสิบสวนสาธารณะพื้นที่ชุ่มน้ำที่ได้รับการออกแบบอย่างดีและดำเนินการก่อสร้างอยู่

สวนสาธารณะหลิวหลีเหอมีพื้นที่ทั้งหมด 5.28 ล้านตารางเมตร และแบ่งเป็น 4 เขต ได้แก่ เขตพื้นที่รักษาความชุ่มชื้น เขตวัฒนธรรม เขตสะพานโบราณเที่ยวพักผ่อน และเขตการเกษตร ชาวบ้านมักจะไปเดินเที่ยวในเขตรักษาความชุ่มชื้น มีพืชต่างๆ นานามากมายหลายอย่าง ทั้งรู้จักและไม่รู้จัก ทั้งโตขึ้นมาเองและตั้งใจนำมาปลูกไว้ เช่น ดอกบัว ต้นเลมอน เป็นต้น การก่อสร้างสวนสาธารณะพื้นที่ชุ่มน้ำมีความสำคัญในการปรับปรุงภาวะนิเวศ บริเวณนี้อยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของกรุงปักกิ่ง เสมือนประตูใหญ่ที่จะแสดงให้เห็นถึงโฉมหน้าใหม่ปักกิ่งในบริเวณ “จิงจินจี้” หรือ “ปักกิ่ง-เทียนสิน-เหอเป่ย” ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีความใกล้ชิด

สวนหลิวหลีเหอนี้ ริมแม่น้ำหลิวหลีเหอ ถือว่ามีความได้เปรียบจากทำเลที่ตั้งที่มาจากธรรมชาติ ฉะนั้น บริเวณนี้มีน้ำเยอะจริงๆ การออกแบบจึงตั้งใจปลูกดอกบัวไว้มากมาย เพราะว่าดอกบัวเป็นพืชที่มีคุณค่ามาก ดอกบัว ภาษาจีนออกเสียงว่า “เหอฮวา”（荷花）หรือ “เหลียนฮวา”（莲花）มักจะออกดอกระหว่างช่วงมิถุนายนถึงกันยายน ทั้งสีแดง สีชมพู สีขาว และสีม่วง บางทีจะเจอดอกบัวที่มีลายสีผสมด้วย สวยอีกแบบหนึ่ง แปลกดี

ดอกบัวมีหลายประเภท ในประเทศจีน แบ่งง่ายๆ เอาเป็นว่าประเภทให้ชมและประเภทรับประทานได้ ซึ่งประเทศจีนมีการปลูกดอกบัวตั้งแต่สมัยราชวงศ์โจวเมื่อหลายพันปีที่แล้ว ส่วนต้นบัว กล่าวได้ว่า ใช้ได้ทุกส่วน รากบัวและเม็ดบัวรับประทานได้ เป็นเรื่องที่รู้กันโดยทั่วไป แต่เม็ดบัว รากบัว ใบบัว ดอกบัว ทั้งหมดนี้ สามารถนำไปใช้เป็นสมุนไพรได้หลังผ่านกรรมวิธีต่างๆ ฉะนั้น การปลูกดอกบัวมากมายในพื้นที่ชุ่มน้ำ ฤดูร้อนเป็นที่ชมวิว และถึงฤดูใบไม้ร่วง คงมีโอกาสได้เก็บรากบัวมากมาย เป็นประโยชน์ทางการค้าด้วย

สวนสาธารณะมีพื้นที่กว้างใหญ่ จึงเป็นที่พักผ่อนสำหรับชาวบ้าน โดยเฉพาะผู้ที่เกษียณแล้ว มักจะมาออกกำลังกายอย่างสนุกสนาน และมีการออกแบบจะสร้างสวนสนุกขึ้นมาด้วย มั่นใจว่าจะเหมาะกับทุกเพศทุกวัยในอนาคต

Yim/Ping/Ping