ไพ่, ไขว้ป่าน-อุปกรณ์เคาะจังหวะของจีน, ชอล์ค เป็น 3 สิ่งสำคัญประกอบการสอนของนายหลู เหวินเจี้ยน ชายอายุ 50 ปีที่มีอาชีพเป็นครูสอนวิชาประวัติศาสตร์โรงเรียนมัธยมตำบลจั้นจี๋ เมืองซางชิว มณฑลเหอหนาน เขาสอบเข้าวิทยาลัยครูด้วยผลการเรียนยอดเยี่ยมเมื่ออายุ 19 ปี และกลับไปสอนที่บ้านเกิดหลังจบการศึกษา

แต่เมื่อปี 1994 เขาเป็นไข้สูงประกอบกับใช้สายตามากเกินไป ทำให้ตาข้างขวาบอด ส่วนตาข้างซ้ายก็เกือบมองไม่เห็น ขณะที่เขาต้องเผชิญกับความทุกข์แสนสาหัสนี้ ภรรยาและนักเรียนได้ให้กำลังใจ คอยอ่านหนังสือให้ฟังตลอด เป็นเสมือนดวงตาของเขา ซึ่งนายหลู เหวินเจี้ยนที่แม้มองไม่เห็น ก็ใช้วิธีจดจำเนื้อหาสาระที่บรรดานักเรียนอ่านให้ฟัง สรุปเป็นแผนการเรียนการสอน ซึ่งวิธี “ยืมตา”นี้ใช้ต่อเนื่องกันมาเป็นเวลา 27 ปีแล้ว

เนื่องจากมีปัญหาเรื่องการมองเห็น นายหลู เหวินเจี้ยนไม่สามารถจดจำใบหน้าของนักเรียนทุกคนได้ เขาจึงใช้ไพ่เป็นเครื่องมือ ตรวจสุ่มนักเรียนด้วยการหยิบไพ่ และเนื่องจากไม่แน่ใจว่าเด็กนักเรียนจะตั้งใจฟังหรือเปล่า เขาจึงพยายามเรียบเรียงเนื้อหาให้สนุกสนานไม่น่าเบื่อ แต่งเป็นกลอนสั้นและใช้ไขว้ป่านเคาะประกอบจังหวะการขับร้องขณะเรียน เพื่อดึงดูดความสนใจเด็กนักเรียนและช่วยในการจดจำเนื้อหา ปัจจุบัน แม้ว่าอายุ 50 ปีแล้ว แต่เขายังมุ่งมั่นที่จะสอนเด็กนักเรียนในชนบทต่อไป    Yim/Ping/Sun