ในเขตปกครองตนเองชนชาติอุยกูร์ซินเจียง ทางตะวันตกเฉียงเหนือของจีน เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ ก็จะถึงฤดูกาลอพยพสู่ทุ่งหญ้าแห่งใหม่ของปี

การเร่ร่อนตามทุ่งหญ้า เป็นการอพยพฝูงปศุสัตว์ไปมาระหว่างพื้นที่ทุ่งหญ้าตามฤดูกาล  ชาวปศุสัตวแต่ละครอบครัวต่างก็มีทุ่งหญ้าเป็นของตัวเอง ซึ่งกระจายอยู่ที่ต่างๆ มีขนาดเล็กใหญ่ไม่เท่ากัน ตามจำนวนคนในครอบครัวและภูมิประเทศ  หากชาวปศุสัตว์ไม่อพยพ เลี้ยงสัตว์ทั้งหมดในทุ่งหญ้าผืนเดียวกันไปตลอด ก็จะทำให้ทุ่งหญ้าผืนนั้นเสื่อมโทรม ทั้งวัวและแกะจะอยู่รอดไม่ได้

ในช่วงหลายพันปีที่ผ่านมา ชาวปศุสัตว์ได้สืบทอดวิถีชีวิตดั้งเดิมทำการเร่ร่อนบนทุ่งหญ้า คือ ในฤดูใบไม้ผลิจะอพยพสัตว์ไปยังทุ่งหญ้าฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง ในฤดูร้อนจะอพยพไปยังทุ่งหญ้าฤดูร้อน ส่วนถึงฤดูหนาว จะอพยพไปยังทุ่งหญ้าฤดูหนาว การทำเช่นนี้ จะทำให้ทุ่งหญ้าทุกแห่งมีช่วงเวลาพักฟื้น ธรรมชาติและภาวะนิเวศก็จะได้ฟื้นตัวอย่างมีประสิทธิภาพ

การเร่ร่อนตามทุ่งหญ้าเป็นวิถีชีวิตแบบดั้งเดิม การอพยพย้ายถิ่นฐานจะรักษาไว้ซึ่งความสมดุลระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ และมนุษย์กับภาวะนิเวศสำหรับชาวปศุสัตว์ที่ใช้ชีวิตบนทุ่งหญ้า สติปัญญาและอารยธรรมโบราณเหล่านี้ เป็นการแสดงความเคารพต่อธรรมชาติของมนุษย์ ถูกเรียกว่าเป็น "มหากาพย์บนทุ่งหญ้า"

Yim/LR/Patt