ยาทิเบตฝ่ายเหนือในเมืองลาซาเป็นหนึ่งในสาขาสำคัญของแพทยศาสตร์แผนทิเบต วิธีกลั่นปรอทและกรรมวิธีปรุงยา "เหรินชิงฉางเจีย" เป็นวิธีแปรรูปยาที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ

การกลั่นปรอทของยาทิเบต เรียกว่า "จัวจูชินมอ" ตามภาษาทิเบต ชาวทิเบตมอง "จัวจูชินมอ" เป็นจิตวิญญาณของยาทิเบต นายแพทย์ชาวทิเบตหลายต่อหลายรุ่นกลั่นปรอทที่เป็นพิษรุนแรงด้วยกรรมวิธีสลับซับซ้อนให้เป็น "จัวทา" ราชายาที่มีสรรพคุณวิเศษไร้พิษ การกลั่นปรอทเป็นฝีมือชั้นยอดในการแปรรูปยาทิเบต ได้รับความสนใจจากบรรดานักวิชาการและนายแพทย์ทิเบตนับพันปีที่ผ่านมา และได้รับการสืบทอดและพัฒนาจนถึงปัจจุบัน วิธีการกลั่นปรอทถูกบันทึกไว้ในราชบัณฑิต "สี่หมู่" (ภาษาทิเบตออกเสียงว่า "จูสี่") ที่เรียบเรียงโดยลามะยูถั่วหนิงหม่า หยุนตั้นกองโป เมื่อศตวรรษที่ 8 และมีคำอธิบายอย่างละเอียดในใบสั่งยาของ "เหรินชิงฉางเจีย" เมื่อปลายศตวรรษที่ 13 องค์ลามะอูเจียนปา เหรินชิงเป ได้ดำเนินการทดสอบวิธีกลั่นปรอททั้งเย็นและร้อนเพื่อขจัดพิษ และประพันธ์หนังสือ "วิธีกลั่นปรอท" ขึ้น โดยเป็นผู้ริเริ่มกรรมวิธีกลั่นปรอทเพื่อผลิตยาทิเบตอย่างสมบูรณ์ สร้างคุณูปการอันยิ่งใหญ่ที่คาดคิดไม่ถึงแก่การพัฒนาและเผยแพร่วิธีกลั่นปรอท หลังจากนั้น องค์ลามะกรรมาปะ รังจุง ดอร์เจ ลามะซูคา เนียนนีดอร์เจ ลามะกองจู หยุนตันเจียชัว ที่เชี่ยวชาญกับแพทยศาสตร์แผนทิเบต ต่างได้ปฏิบัติและสืบทอดฝีมือดังกล่าวต่อมาจนเป็นหลักประกันชีวิตของมนุษย์

"จัวทา" เป็นผลิตผลจากการกลั่นปรอท เป็นวัตถุดิบสำคัญที่ขาดแคลนไม่ได้ในการผลิตยาทิเบตที่ล้ำค่า ได้ประยุกต์ใช้เป็นเวลานานประมาณ 2,000 ปี เป็นตัวยาที่ใช้ได้อย่างกว้างขวาง และมีปริมาณการใช้อย่างมาก มีสรรพคุณรักษาสุขภาพให้แข็งแรง ขจัดพิษ ขยายสรรพคุณของยาชนิดอื่น และช่วยให้มีอายุยืนยาว

กรรมวิธีผลิตยาทิเบต "เหรินชิงฉางเจีย" ฉบับต้นตำรับเริ่มตั้งแต่ศตวรรษที่ 8 โดยบันทึกไว้ในราชบัณฑิต "สี่หมู่" เป็นกรรมวิธีที่ปฏิบัติตามหลักการแพทยศาสตร์แผนทิเบต คัดเลือกสมุนไพรธรรมชาติที่ล้ำค่าและหายากที่เกิดอยู่ในสิ่งแวดล้อมของหลังคาโลก ปรุงด้วยวิธีทั้งแผนโบราณและเทคนิคปัจจุบันตามหลักวิทยาศาสตร์ ประสบการณ์การใช้ยาในเวลากว่าพันปีพิสูจน์ให้เห็นว่า ยาชนิดนี้มีบทบาทพิเศษต่อการรักษากระเพาะอักเสบ แผลเปื่อยในกระเพาะอาหาร กระเพาะอาหารอักเสบเรื้อรัง และโรคของตับและดี ยาชนิดนี้ใช้เรื่อยมาจนถึงปัจจุบันและเลื่องชื่อไปทั่วโลกด้วยสรรพคุณวิเศษ ได้รับการให้คุณค่าอย่างสูงจากผู้เชี่ยวชาญด้านแพทยศาสตร์และผู้ป่วยจำนวนมากทั้งในและต่างประเทศ ยาชนิดนี้ประกอบด้วยวัตถุดิบกว่า 120 ชนิดจากแร่ธาตุ สัตว์ และพืช ปัจจุบันมีการผลิตและจำหน่ายจากวิสาหกิจผลิตยาทิเบตสิบกว่าบริษัทของจีน แต่ทรัพยากรที่เป็นวัตถุดิบหลายชนิดถูกทำลาย บางอย่างเกือบจะหาไม่ได้แล้ว ฉะนั้น แม้ป็นเพียงจากการผลิตยาทิเบต "เหรินชิงฉางเจีย" เท่านั้น แต่ก็ควรมีมาตรการอนุรักษ์ เพาะเลี้ยงสัตว์และปลูกพืชบางชนิดที่ใกล้สูญพันธุ์แล้วโดยเร็ว