ตอนปลายสมัยจั้นกว๋อ(ก่อนค.ศ. 403-ก่อนค.ศ.221) ก๊กฉินก่อสงครามรุกรานขนาดใหญ่ต่อก๊กเว่ยหลายครั้งอย่างต่อเนื่อง ทหารเว่ยพ่ายแพ้ ดินแดนส่วนใหญ่ถูกก๊กฉินยึดครองไป อ๋องก๊กเว่ยจึงรับข้อเสนอของขุนนาง ขอให้ก๊กฉินหยุดสงครามด้วยค่าตอบแทนที่เป็นที่ดินผืนกว้าง แต่ขุนนางชื่อซูไต้คัดค้าน เขาบอกว่า พวกขุนนางที่เสนอให้อ๋องขายชาติไปขอร้องก๊กฉินเพราะกลัวตาย ไม่ได้คิดเพื่อชาติและประชาชน ถ้ามอบที่ดินผืนกว้างให้กับก๊กฉิน แม้ทำให้อ๋องฉินพอใจได้ชั่วคราว แต่อ๋องฉินจะมีความอยากได้มากยิ่งขึ้น การกระทำเช่นนี้ เหมือนเอาฟืนไปดับไฟ แม้จะมีเจตนาที่ดี แต่ผลที่สุด กลับจะทำให้ก๊กเว่ยเสียที่ดินมากยิ่งขึ้น