หลังจากลูกตั้งขอบเขตแล้ว เรื่องมากมายก็จะจัดการอย่างง่ายๆ อย่างเช่น ขณะที่ลูกของดร.เฉินซินมีอายุ 4 ขวบ มีอยู่วันหนึ่ง เธอพาลูกไปเข้าร่วมการแสดง หลังจากจบการแสดง กลับบ้านแล้วเธอได้พบรถของเล่นอีกคันหนึ่งในกระเป๋ากางเกงของเขา จึงถามลูกว่ารถของเล่นนี้มาจากไหน ลูกตอบว่าเขาหยิบจากพื้นดิน ดร.เฉินซินกลัวว่าเป็นรถของเล่นที่เด็กคนอื่นทำหาย วันที่ 2 เมื่อไปถึงโรงเรียนอนุบาล จึงถามอาจารย์และได้รู้ว่าเป็นรถของเล่นที่เด็กคนหนึ่งทำหล่นหายไปจริงๆ เธอก็ให้ลูกคืนรถของเล่นกับเด็กคนนั้น และบอกลูกว่า นี่เป็นรถของเล่นของเพื่อน เขาทำหาย ขอบคุณที่ลูกช่วยเก็บมาคืนให้ ลูกไม่ได้พูดอะไรและคืนรถของเล่นกับเด็กคนนั้นทันที โดยไม่ร้องว่ารถของเล่นนั้นเป็นของเขา บางครั้งที่โรงเรียนอนุบาลมีแจกสิ่งของต่างๆ หากลูกเอากลับมาบ้าน เธอจะต้องถามให้แน่ชัดทุกครั้งว่า เป็นของที่อาจารย์อนุญาตให้เอากลับบ้านหรือไม่

เพราะว่า เด็กเล็กมีความคิดว่า อะไรเป็นของตัวเองหมด ถ้าผู้ปกครองไม่ช่วยเด็กเล็กตั้งขอบเขตความถูกต้อง พวกเขาก็จะมองข้ามอำนาจของคนอื่น ให้ความสำคัญกับอำนาจของตัวเองเท่านั้น และเห็นว่า ตัวเองสำคัญมากกว่าทุกคน เด็กเล็กที่ไม่เข้าใจเรื่องขอบเขต ขณะเข้าโรงเรียนอนุบาลก็มักจะรู้สึกไม่พอใจ เพราะไม่ได้ทุกอย่างตามใจ พบว่าโลกนี้ไม่ใช่ถือเขาเป็นศูนย์กลาง ซึ่งคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้สอนให้เขาเตรียมพร้อมมาก่อน และทำให้เขาสงสัยความรักของคุณพ่อคุณแม่ในบางครั้ง

Yim/kt