ความเป็นมา "พิพิธภัณฑ์เจี้ยนชวน" เมืองเฉิงตู (1)
  2017-06-14 10:42:17  cri

นายฝาน เจี้ยนชวน ปีนี้อายุ 60 ปี พ่อแม่เป็นทหาร จบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายตอนอายุ 18 ปี เข้ารับการเกณฑ์ทหารและถูกส่งไปประจำที่เขตมองโกเลียในที่ฤดูหนาวอุณหภูมิลบ 40 องศาเป็นเวลา 2 ปีครึ่ง

เมื่อประเทศจีนฟื้นฟูการสอบเข้ามหาวิทยาลัยหลังการปฏิวัติวัฒนธรรม นายฝาน เจี้ยนชวน ตั้งใจเรียนจนสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยทหารได้เป็นเพียงคนเดียวในจำนวนผู้สมัครสอบทั้งหมด 80 คน และเมื่อจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแล้ว เขาไปเป็นอาจารย์สอนหนังสือในมหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ฉงชิ่งที่ 3 เป็นเวลา 8 ปี ซึ่งเขาไม่ยอมปล่อยชีวิตให้ไร้ค่าไปวันวัน ดังนั้น ตอนอายุเพียง 34 ปีก็ได้เป็นรองนายกเทศมนตรีเมืองอี๋ปินของมณฑลเสฉวน แต่นายฝาน เจี้ยนชวน ไม่หยุดแค่นั้นเพราะเงินเดือนราชการน้อยเกินไป เขาจึงลาออกจากตำแหน่งนายกเทศมนตรี ไปทำการค้า

เมื่อปี 1993 เขากับเพื่อนรวบรวมเงินไปเปิดบริษัทอสังหาริมทรัพย์ และพาทั้งครอบครัวย้ายไปอยู่เมืองเฉิงตู เขาได้กู้เงินจากธนาคารก้อนใหญ่ จากการขายบ้านที่มีอยู่เพียงหลังเดียวเท่านั้น ซึ่งในช่วงที่ยากลำบากที่สุดนั้น คณะรัฐมนตรีจีนก็ออกแผนปฏิรูปอสังหาริมทรัพย์ คือหน่วยงานรัฐจะไม่ให้บ้านสวัสดิการอีก บ้านจะต้องเข้าสู่ระบบตลาดทั้งหมด ทำให้นายฝาน เจี้ยนชวนมีโอกาสสร้างเขตชุมชนบริเวณสนามบิน ได้กำไรก้อนแรกที่น่าพอใจ

จนถึงปี 2001 บริษัทของนายฝาน เจี้ยนชวน ได้เข้าสู่ 10 อันดับแรกของมณฑลเสฉวน ส่วนเขาเองอยู่ในเศรษฐี 200 อันดับแรกของจีน ในเขตที่เจริญที่สุดของเมืองเฉิงตู เขามีอสังหาริมทรัพย์หลายแห่ง ทั้งบ้าน ออฟฟิส ร้านค้า กระทั่งปั๊มน้ำมันด้วย ความร่ำรวย ทำให้เขาเริ่มคิดทำให้ความฝันตอนเด็กเป็นจริงขึ้น

ตั้งแต่สมัยเด็ก นายฝาน เจี้ยนชวน ชอบสะสมหนังสือพิมพ์และจดหมาย เพราะอยากรู้จักโลกภายนอกมากขึ้น ช่วงที่เรียนหนังสือในเมืองซีอานนั้น เขามักไปเที่ยวถนนที่ขายของเก่า และเนื่องจากเป็นทหาร จึงเคารพนับถือวีรบุรุษในช่วงสงครามต่อต้านทัพญี่ปุ่นอย่างมาก และอยากรำลึกถึงพวกเขาด้วยวิธีของตน ดังนั้น จึงตั้งใจสะสมสิ่งของเกี่ยวกับสงครามต่อต้านญี่ปุ่นทุกชนิด

เพื่อนๆ แซวว่า นายฝาน เจี้ยนชวนชอบเก็บขยะ สนใจสิ่งของที่คนอื่นทิ้ง โดยเฉพาะเมื่อไปถึงหมู่บ้านเก่าแก่ เขามักอดไม่ได้ที่จะไปค้นหาของเก่าที่ไม่มีคนสนใจอีกแล้ว ในช่วงที่ยังไม่ค่อยมีเงิน มีวันหนึ่ง เขาพาภรรยาออกไปซื้อกระโปรง แต่ระหว่างทางพบเห็นเหรียญเครื่องอิสริยาภรณ์ที่น่าสนใจ ก็พูดกับภรรยาว่า "ขอยืมเงินให้ผมก่อน ไว้ซื้อกระโปรงให้คราวหน้า" ภายหลังเมื่อมีเงินแล้ว เขาไม่ต้องห่วงเรื่องเงินอีก ดังนั้น ไม่ว่าอะไรถ้าถูกใจก็ซื้อทันที มีครั้งหนึ่ง ในเขตถังกูของนครเทียนสิน เห็นคนกำลังรื้อทำลายป้อมประการ ก็ขึ้นไปถามว่า ใครเป็นผู้สร้างป้อมนี้ เมื่อทราบว่าสร้างขึ้นสมัยสงครามต่อต้านญี่ปุ่น เขาก็รีบจ่ายเงินซื้อทันที แล้วให้ขนส่งป้อมน้ำหนัก 50 ตันไปยังมณฑลเสฉวน

เมื่อเดือนกันยายน ปี 1999 นายฝาน เจี้ยนชวน ยื่นขอสร้าง "พิพิธภัณฑ์เจี้ยนชวน" โดยที่เขาก็ไม่ค่อยมั่นใจในความสามารถของตนเองเท่าไหร่ เพราะรู้สึกว่าพิพิธภัณฑ์เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เขาอาจยังไม่มีความสามารถพอ แต่ในปี 2001 เขานำสิ่งของที่สะสมไว้ไปร่วมแสดงในงานนิทรรศการสงครามต่อต้านญี่ปุ่นหลูโกวเฉียวที่กรุงปักกิ่ง เมื่อเจ้าหน้าที่กรมโบราณวัตถุของจีนเห็นของที่เขานำมาจัดแสดงแล้วต่างตกใจเป็นการใหญ่ มี 14 ชิ้นถูกกำหนดเป็นของสำคัญระดับชาติ เรื่องนี้ทำให้เขามีความมั่นใจมากขึ้น และตั้งใจจะเปิดพิพิธภัณฑ์ของตนขึ้น แต่ครอบครัวและเพื่อนๆ พากันคัดค้าน บอกว่า "ไม่จำเป็นจะต้องสร้างพิพิธภัณฑ์เอง มอบของที่มีค่าให้กับรัฐบาลก็พอแล้ว"

แต่นายฝาน เจี้ยนชวนคิดว่า ประเทศชาติต้องมีประวัติศาสตร์ที่ควรจดจำไว้ไม่ลืมเลือน เขาบอกว่า เสฉวนมีบริษัทอสังหาริมทรัพย์ 2,000 แห่ง ขาดเขาคนเดียวไม่เป็นไร แต่ในจีนควรมีใครบางคนคอยเตือนผู้คนให้อย่าหลงลืมประวัติศาสตร์ของชาติ เมื่อเขาไปหาซื้อที่ดินสร้างพิพิธภัณฑ์ ไม่มีคนยอมเชื่อเขา กลับคิดว่าเขามาหลอกซื้อที่ดินเพื่อสร้างอสังหาริมทรัพย์ สุดท้าย เขาได้ที่ดินพื้นที่กว่า 330,000 ตารางเมตรในอำเภอต้าอี้

ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง
ตอบคำถามออนไลน์
ทบทวนรายการน่าสนใจ
ภาพยอดฮิต
เว็บไซต์ึเพื่อนซีอาร์ไอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Play Stop
© China Radio International.CRI. All Rights Reserved.
16A Shijingshan Road, Beijing, China. 100040