๑. สังคมนิยมที่มีเอกลักษณ์ของจีนย่างสู่ยุคสมัยใหม่ ซึ่งเป็นทิศทางและตำแหน่งใหม่ในประวัติศาสตร์การพัฒนาของประชาชาติจีน
๒. ความขัดแย้งหลักในสังคมจีน ได้เปลี่ยนแปลงเป็นความขัดแย้งระหว่างความต้องการที่จะดำรงชีวิตอย่างสุขสบายของประชาชนกับการพัฒนาที่ไม่สมดุลไม่เต็มที่
๓. การจะบรรลุเป้าหมายความฝันอันยิ่งใหญ่แห่งการฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองของประชาชาติจีนได้นั้น จำเป็นต้องฟันฝ่าอุปสรรคอันใหญ่หลวง สร้างสรรค์โครงการและขับเคลื่อนกิจการอันยิ่งใหญ่
๔. ตั้งแต่การประชุม "สมัชชา ๑๘" แนวคิดสังคมนิยมที่มีเอกลักษณ์ของจีนในยุคใหม่ได้ก่อร่างขึ้น ชี้นำทิศทางการปฏิบัติของพรรคและประชาชนสู่ความเจริญรุ่งเรืองอันยิ่งใหญ่ของประชาชาติจีน และต้องยืนหยัดพัฒนาต่อเนื่องไป
๕. แผนสร้างสรรค์สังคมนิยมที่มีเอกลักษณ์ของจีน คือ "รวม ๕ เป็นหนึ่ง" ได้แก่ รวมการสร้างสรรค์ทางด้านเศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม สังคม และระบบนิเวศเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ด้วยแผนยุทธศาสตร์ "๔ รอบด้าน" ได้แก่ สร้างสรรค์สังคมพอกินพอใช้อย่างรอบด้าน ปฎิรูปลงลึกรอบด้าน บริหารประเทศตามกฎหมายอย่างรอบด้าน และจัดการพรรคอย่างเข้มงวดรอบด้าน
๖. เป้าหมายการปฏิรูปลงลึกรอบด้าน คือ การพัฒนาปรับปรุงระบบสังคมนิยมที่มีเอกลักษณ์ของจีนให้สมบูรณ์ ขับเคลื่อนระบบและความสามารถการบริหารประเทศให้ทันสมัย
๗. ถึงค.ศ. ๒๐๓๕ จีนจะบรรลุซึ่งความเป็นประเทศสังคมนิยมที่มีความทันสมัย
๘. ถึงช่วงกลางศตวรรษที่ ๒๑ จีนจะกลายเป็นประเทศสังคมนิยมที่มีความเข้มแข็ง ทันสมัย มีอารยธรรมสมบูรณ์และอยู่กันอย่างปรองดอง
๙. พสกนิกรจีนทุกหมู่เหล่าล้วนอยู่ภายใต้การนำของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ดังนั้น การบริหารจัดการพรรคต้องดำเนินไปตลอด
(Yim/Zi)
