เมื่อย่างเข้าสู่เดือนมิถุนายน ก็เริ่มมีบ๊ะจ่างในตลาดจีน เพราะวันที่ 25 มิถุนายนของปีนี้ ตรงกับวันขึ้น 5 ค่ำของเดือน 5 ตามปฏิทินจันทรคติของจีน  ซึ่งเป็นวันเทศกาลตวนอู่ ซึ่งร่วมกับเทศกาลตรุษจีน เทศกาลเช็งเม้ง เทศกาลไหว้พระจันทร์

ถือเป็นเทศกาลดั้งเดิมที่สำคัญที่สุดของชาวจีนในรอบปี

ชาวจีนมีประเพณีแข่งเรือมังกรและรับประทานบ๊ะจ่างในช่วงตวนอู่ เมื่อก่อน ชาวจีนมักจะซื้อใบไผ่ ข้าวเหนียว พุทรา มาห่อม๊ะจ่างที่บ้าน ตอนนี้หาซื้อจากตลาดได้สะดวกมาก คนที่ทำเองจึงมีน้อยลง ส่วนใหญ่เป็นผู้ใหญ่ โดยบ๊ะจ่างของภาคเหนือและภาคใต้ ก็มีรสชาติที่ต่างกัน คนภาคเหนือชอบกินบ๊ะจ่างแบบข้าวเหนียวล้วนหรือใส่พุทรา ถั่วแดง ชอบไส้หวาน ส่วนคนจีนภาคใต้ ชอบบ๊ะจ่างเค็ม ใส่เนื้อหมู ไข่เค็ม เห็ด มันด้วย

ประเพณีการกินบ๊ะจ่าง ก็เพื่อรำลึกชฺวีหยวนในยุคจ้านกั๋ว (战国 : Zhanguo : พ.ศ. 69-323) ที่เป็นกวียิ่งใหญ่และขุนนางรักชาติของก๊กฉู่(楚)โดยชฺวีหยวนได้กระโดดแม่น้ำมี่หลัว (汨罗江) ฆ่าตัวตายเพื่อชาติในวันขึ้น 5ค่ำ เดือน5 ชาวบ้านจึงพากันพายเรือไปตามหาศพของชฺวีหยวน และห่อบ๊ะจ่างโยนลงในแม่น้ำเพื่อให้ปลามากิน จะได้ไม่ไปกินศพของชฺวีหยวน  จนกลายมาเป็นประเพณีแข่งเรือมังกรและกินบ๊ะจ่างในวันตวนอู่

นอกจากบ๊ะจ่างแล้ว ในพื้นที่ต่างๆ ของจีน ยังมีอาหารพื้นบ้านหลายชนิดที่นิยมรับประทานในช่วงวันตวนอู่ เช่นในเขตจิ้นเจียงของมณฑลฝูเจี้ยน จะทำ “เจียนตุย”(煎堆)ในเวลากลางวัน ที่นำแป้งสาลี แป้งข้าวเจ้า หรือแป้งมันผสมกับเครื่องเทศบางอย่าง  ผสมน้ำแล้วทอด

ในเขตกว่างซี นิยมกินบ๊ะจ่างน้ำด่าง  ที่จะเอาข้าวเหนียวไปแช่น้ำด่างก่อน บ๊ะจ่างชนิดนี้ มีรูปร่างยาว ไม่มีใส้ และเม็ดข้าวเหนียวเป็นสีทอง สวยมาก อร่อยด้วย แต่มีรสขมนิดๆ ดังนั้น เวลากินจะต้องจิ้มน้ำผึ้ง หรือน้ำตาล กินเย็นๆ จะอร่อยกว่ากินร้อน ตอนนี้ คนกว่างซีได้เพิ่มไส้ถั่วแดงหรือไส้สารพัดหลายอย่าง มีรสชาติหลากหลายเหมือนบ๊ะจ่างทั่วไปแล้ว

คนหยางโจวของมณฑลเจียงซู นิยมกินอาหารอย่างหนึ่งเรียกว่า “สือเอ้อหง”(十二红) แปลว่า แดง12 ชนิด  จริงๆ ก็คืออาหารหรือกับข้าว12 อย่าง เพราะวัตถุดิบเป็นสีแดง และปรุงด้วยวิธีการพะโล้  โดยต้องมีผักเซี่ยนช่าย ไข่เค็ม ปลาและห่าน

ในหมู่บานหลังชุน อำเภออันจี๋ของมณฑลเจ้อเจียง มีชนเผ่าเซออาศัยอยู่ ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยในประเทศจีน พวกเขาจะทำบ๊ะจ่างหวงจินจ้ง(黄金粽)หรือบ๊ะจ่างทองคำมากินในช่วงตวนอู่ โดยจะเอาใบไผ่ร่วมกับสมุนไพรในภูเขาท้องถิ่นชนิดหนึ่งแช่ในน้ำ แล้วเอาใบไผ่แบบนี้ห่อข้าวเหนียวทำเป็นบ๊ะจ่างเล็กๆ เวลาต้มก็ต้องใช้น้ำสมุนไพรท้องถิ่นด้วย บ๊ะจ่างแบบนี้ มีกลิ่นหอมพิเศษ รสหวานนิดๆ กินแล้วรู้สึกชุ่มคอด้วย อร่อยมาก แต่เสียดายที่คนที่ทำเป็นมีน้อย ไม่สามารถทำไปวางขายในตลาด ตอนนี้เพียงรับสั่งทำล่วงหน้า และขายในมณฑลเท่านั้น

ประเพณีกินบ๊ะจ่างสืบทอดมาเป็นพันปี และยังแพร่หลายไปยังประเทศเกาหลี ญี่ปุ่น และประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้ จีนยังมีประเพณีให้เด็กๆ พกถุงหอม เพื่อป้องกันสิ่งอัปมงคลและขับไล่โรคระบาด