สวัสดีค่ะท่านผู้ฟังที่เคารพ วันนี้วันที่ 18 มีนาคม การเที่ยวกว่างซีของอาจารย์เกษม ทั่งทอง ผู้โชคดีที่ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมของกิจกรรมประกวดความรู้เกี่ยวกับเขตปกครองตนเองชนชาติจ้วงกว่างซีเรื่อง"กว่างซี-ดินแดนแสนงามและเต็มไปด้วยมนต์เสนห์ประจำปีค.ศ.2004ซึ่งร่วมกันจัดขึ้นโดยสถานีวิทยุซี.อาร์.ไอ.กับรัฐบาลกว่างซีนั้นได้เข้าสู่วันที่ 2 แล้ว

ก่อนอื่น ขอเชิญอาจารย์เกษมเล่าให้ฟังหน่อยนะคะว่า วันนี้ ได้ไปเที่ยงไหนมา?

สวัสดีครับ คุณผู้ฟัง ผมเกษม ทั่งทองนะครับ วันนี้ ผมจะพาทุกท่านไปเที่ยว เริ่มแล้วนะครับ

ออกจากโรงแรมตอนแปดโมงครึ่ง โดยรถยนต์แอร์บัสสามสิบที่นั่ง ผู้ฟังซี.อาร์.ไอ.ทั้งแปดท่านจากเจ็ดประเทศอาเซี่ยนเดินทางไปยังเมืองตงซิง เมืองฝาง เฉิง ก๋างดินแดนติดกับเวียดนามทั้งทางปกและทางทะเล ระยะทางจากหนานหนิงไปประมาณสองร้อยกิโลเมตรทางตะวันตกเฉียงใต้ ใช้เวลาเดินทางประมาณหนึ่งชั่วโมงเศษๆก็ถึง เพราะว่าใช้ทางด่วน มีมัคคุเทศก์เป็นสาวชนชาติจ้วงแซ่ฉินซึ่งแซ่ฉินนี้ เป็นแซ่เฉพาะของชนชาติจ้วงเท่านั้น ระหว่างทาง ผ่านภูเขาเล็กใหญ่ มีต้นไม้เขียวๆ มีหมอกบางๆ ฝนพรำไปตลอดทาง ไปถึงเมืองตงซิง คณะผู้ฟังได้เดินทางไปยังสะพานมิตรสัมพันธ์จีนกับเวียดนามร่วมกันสร้าง ความยาวประมาณสองร้อยเมตร ข้ามแม่น้ำโดยมีเส้นแบ่งกลางสะพาน เล่ากันว่าห้ามข้ามแดนโดยเด็ดขาด ดังนั้น ท่านผู้ฟังก็ได้แต่ยืนบนเส้นแบ่งเขตและถ่ายรูปกัน แต่ผมแอบเหยียบเท้าข้างหนึ่งข้ามเส้นไปแล้วครับ จากนั้นก็เดินไปช็อปปิ้งบนถนนธงชาติซึ่งมีธงชาติจีนประดับเป็นแถวๆยาวไปตลอดถนน สินค้าก็มีทั้งจากของจีนและเวียดนาม เช่นเครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องเงิน ตลอดจนขนมคบเคี้ยวต่างๆ นอกจากนี้ยังมีสาวๆเวียดนามเดินขายสินค้าอีกกลุ่มหนึ่ง ขายทุกอย่างทั้งของกินของใช้ ตอนเที่ยง รองนายกเทศมนตรีเมืองตงซิงเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารกลางวัน จากนั้นก็ไปชายหาดที่มีหาดทรายสวยงามสุดลูกหูลูกตา เล่ากันว่า ถ้าหากวันไหนแดดจัดๆ จะทำให้ทรายเป็นสีทอง สวยงามมาก ตอนเย็น รองผู้ว่ามณฑลกว่างซีเป็นเจ้าภาพเลี้ยงรับรองผู้ฟังซี.อาร์.ไอ. พร้อมมอบลูกบอลศิริมงคลให้กับทุกคนด้วย เสร็จแล้วก็ไปยังสถานีโทรทัศน์เพื่อซักซ้อมพิธีรับรางวัลจากผู้ว่ามณฑลกว่างซีในวันพรุ่งนี้

สำหรับรายละเอียดปลีกย่อยนะครับ มีข้อที่ควรจะเล่าให้ัฟังก็คือว่าระหว่างทางจะมีต้นไม้ปลูกไว้ริมทางด่วนที่เขาบอกว่าจะสามารถกันเสียงได้และจะเป็นตัวฟอกให้อากาศปราศจากมลพิษด้วย

ตอนที่อยู่บนสะพานนะครับ บนสะพาน คุณจางตันซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ซี.อาร์.ไอ.อายุประมาณยี่สิบห้าปีมาช่วยเป็นล่ามให้ผม ถ่ายรูปไปด้วย ตาก็ชำเลืองมองสาวเวียดนามที่กำลังเดินผ่านสะพานไปด้วยเห็นสองสาวหน้าตาดีหุ่นดี มีความพอใจก็รีบคว้ำกล้องถ่ายรูปเอาไปถ่าย สองสาวก็จ้ำอ้อมข้ามเส้นเขตแดนไป คุณจางจึงได้แต่บ่นเสียดาย ไม่ได้ถ่ายรูปเลย จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ หายหรือยังก็ไม่รู้ครับ

ส่วนงานเลี้ยงรับรองของท่านรองผู้ว่ามณฑลกว่างซีนะครับ ก็จะมีสาวๆแต่งตัวชุดประจำเผ่าต่างๆมาชวนดื่มเหล้า คุณจางตันเป็นที่ต้องใจต้องตาของสาวๆทั้งสี่นางชนแก้ว ปกติแล้วเขาจะชนกันสามแก้ว แต่คุณจางตันเป็นหกแก้ว โดยมีข้ออ้างว่า สี่สาว สี่แก้ว อีกสองแก้วนั้นเพื่อไว้รำลึกถึงเมื่อกลับไปยังปักกิ่ง ไม่ทราบว่า เมื่อคุณจางตันกลับไปถึงปักกิ่งแล้วยังนึกถึงหน้าตาสาวๆทั้งสี่ชนชาติหรือเปล่า อันนี้สงสัย ต้องถามตัวเขาเองนะครับ

มีอาหารจานหนึ่งที่ผมอยากแนะนำและติดใจมากก็คือหมูย่างที่เป็นหมูขนาดเล็ก วิธีกิน ให้เอาเปาะเปี้ยสด หั่นหมูย่างเป็นชิ้นเล็กๆ ใส่ลงไป ใส่ผักและซีอิ๊วจีนม้วน เวลาทานก็ม้วนแผ่นเปาะเปี๊ย แล้วกัดทีละคำๆจนหมด ก็ได้รสชาติดี คุณจางตันบอกว่า อร่อยเหมือนกับเป็ดปักกิ่งเลยละครับ

อ้อ วันพรุ่งนี้ อย่าลืมนะครับ ผมจะเล่าเรื่องการมอบรางวัลจากท่านผู้ว่าการมณฑลกว่างซีให้ฟัง อย่าลืมติดตามนะครับ สวัสดีครับ

พรุ่งนี้เราจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับการท่องเที่ยวกว่างซีของอาจารย์เกษมต่อไป พบกันวันพรุ่งนี้ สวัสดีค่ะ