วันนี้ขอเชิญท่านฟังบทสัมภาษณ์นายนปฎล คุณวิบูรย์ อธิบดีกรมอาเซียนกระทรวงการต่างประเทศไทยเนื่องในโอกาสการก่อตั้งอาเซียนขึ้นครบรอบ 40 ปี เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอาเซียนกับจีน

ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ: ขอให้ท่านอธิบดีช่วยประเมินความสัมพันธ์ระหว่างอาเซียนกับจีน และไทยมีความคาดหวังอย่างไรครับ

คุณนปฎล:จีนเป็นประเทศคู่เจรจาของอาเซียน มีความใกล้ชิดกันมาก เมื่อปีที่แล้ว เราก็มีการจัดประชุมยอดระหว่างผู้นําจีนกับอาเซียนเพื่อเฉลิมฉลองโอกาสการที่จีนเป็นคู่เจรจาของอาเซียนครบรอบ 15 ปี อันนี้เป็นสิ่งสําคัญมาก ขณะนี้ จีนเป็นประเทศคู่เจรจาประเทศแรกเช่นเดียวกันที่ริเริ่มการจัดตั้งเขตการค้าเสรีระหว่างอาเซียนกับจีน แล้วก็เป็นประเทศแรกเช่นเดียวกันที่พยายามวาดสนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ อันนี้ก็เป็นสิ่งที่จีนมีความพิเศษ ในโอกาสที่มีการประชุมครบรอบ 15 ปีของความสัมพันธ์อาเซียน-จีนในระดับหัวหน้ารัฐบาลเมื่อ 30 ตุลาคมปีที่แล้วที่นครหนานหนิงก็เป็นที่ยอมรับกันว่า จีนเป็นหุ้นส่วนทางยุทธศาสตร์ที่สําคัญของอาเซียน แล้วก็มีความสัมพันธ์และผลประโยชน์ที่เอื้ออํานวยต่อกัน สิ่งที่เราคิดว่าจีนมาช่วยอาเซียนพัฒนาได้มากก็คือในเรื่องของโครงสร้างพื้นฐานคมนาคมนะครับ ความเชื่อมโยงและการติดต่อระหว่างอาเซียนกับจีนซึ่งก็จะช่วยส่งเสริมให้มีการขยายตัวด้านการค้า การลงทุน การท่องเที่ยวระหว่างกัน ที่สําคัญในการประชุมที่หนานหนิงก็คือว่าจีนก็ได้ตอบสนองข้อเสนอของท่านนายกรัฐมนตรีสุรยุทธ์ จุลานนท์ด้วยดีในเรื่องของการที่จะร่วมกันสร้างเส้นทางเชื่อมระหว่างจีนกับอาเซียนผ่านลาวโดยที่มีเส้นทาง R 3 ที่มาจากคุนหมิงมาถึงลาวแล้วลงมาถึงแม่นํ้าโขง แล้วจีนกับไทยจะร่วมกันสร้างสะพานที่เชียงของกับห้วยทราย ซึ่งเมื่อเส้นทางนี้เสร็จแล้ว ถนนจากจีนผ่านลาวก็มาเชื่อมเครือข่ายถนนหลวงของไทย ซึ่งก็จะนําไปสู่การไปมาหาสู่กันได้อย่างง่ายดายขึ้นระหว่างจีนกับภูมิภาคอาเซียน

ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ:ท่านอธิบดีครับ ประเด็นสุดท้ายคืออุปรรคและปัญหาสําคัญที่อาเซียนกําลังประสบอยู่มีอะไรบ้างครับ

คุณนปฎล:ประการแรก เรามองว่า ความแตกต่างในระดับการพัฒนาระหว่างประเทศสมาชิกยังเป็นอุปสรรคสําคัญในการรวมตัวของภูมิภาคของเรา อย่างเช่นว่า ประเทศที่มีประชาชนมีฐานะดี อย่างเช่นสิงคโปร์ หรือว่าประเทศที่ประชากรยังอยู่ในระดับการพัฒนา เช่นลาว พม่าหรือกัมพูชา ฉะนั้น จีนจําเป็นที่จะต้องพยายามลดช่องว่างกับพัฒนาตรงนี้ ผมคิดว่าจีนมีบทบาทด้วยนะครับ อีกประการหนึ่งก็คือในเรื่องของการที่อาเซียนนี้ยังไม่สามารถที่จะมีเครือข่ายเส้นทางคมนาคมที่ไปมาหาสู่กันได้ง่ายขึ้น มีกฎระเบียบต่างๆยังแตกต่างกันอยู่มาก ดังนั้น จีนต้องพยายามที่จะให้สิ่งต่างๆเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเรามีเส้นทางที่สามารถให้รถขนสินค้าเดินทางจากสิงคโปร์ไปยังฮานอยได้โดยผ่านไทยผ่านลาวก็ตาม ผ่านกัมพูชาก็ตาม เราก็ต้องมีกฎระเบียบเดียวกัน ก็คือว่าผู้ประกอบการก็ส่งสินค้าจากสิงคโปร์ไป แล้วไปถึงฮานอยมีการตรวจครั้งเดียว ขณะนี้พอผ่านประเทศหนึ่งก็ต้องตรวจแต่ละครั้งแต่ละครั้ง เสียค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น และเสียเวลามาก ขณะเดียวกันคนที่อยู่ในประเทศสมาชิกจะเดินทางไปมาหาสู่ระหว่างกันจะขัดรถ ผมจะขัดรถไปเที่ยวฮานอย หรือว่าจะขัดไปย่างกุ้งก็ยังทําไม่ได้ เราก็อยากที่จะให้ทําได้ง่ายขึ้น รวมทั้งมีการเปิดเสรีทางด้านฟ้า เครื่องบินของประเทศสมาชิก บินไปมาหาสู่กันได้ง่ายขึ้น อันนี้เราก็พยายามทําอยู่ และก็มีความคืบหน้า มีสายการบินราคาประหยัด ช่วยให้ประชากรของอาเซียนไปมาหาสู่ได้ง่ายขึ้น อันนี้เราต้องพยายามให้มีการเชื่อมโยงที่สะดวกใกล้ชิดยิ่งขึ้น