ขณะที่คุณตาไปบริจาคเงิน 11,000 หยวน เจ้าหน้าที่ที่ยืนอยู่ข้างๆตู้บริจาคไม่ยอมรับ และคุยกับท่านว่า "คุณตาขา บริจาค 1000 หยวนก็ไม่น้อยแล้ว ที่เหลือ คุณตาเก็บไว้ก่อน ไว้คราวหน้า คุณตาค่อยบริจาคก็ได้" แต่ท่านไม่ยอม ยังไงก็ต้องบริจาคให้ได้ เจ้าหน้าที่ไม่กล้ารับเงินบริจาค 11,000 หยวนของคุณตา เพราะว่า เงินก้อนนี้ เป็นรายได้ทั้งหมดสองปีของท่าน คุณตามีอายุมากแล้ว น่าจะเก็บไว้ใช้ในยามเร่งด่วน ซ้ำบ้านเกิดท่านยังอยู่ในชนบท ไม่มีรายได้ที่มั่นคง เจ้าหน้าที่จึงโทรศัพท์ติดต่อกับลูกหลานของคุณตาและสงสัยว่า ทางบ้านคงไม่เห็นด้วยที่ท่านบริจาคเงินมากเช่นนี้ แต่คาดคิดไม่ถึงว่า ลูกชายคุณตาบอกทันทีว่า ไม่เป็นไร รับเงินบริจาคของคุณพ่อทั้งหมดได้เลย เมื่อไรคุณพ่อไม่มีเงิน เรายินดีเลี้ยงดูคุณพ่ออยู่เสมอ

นายเมิ่งเจี้ยนหวา ผู้รับเหมาโรงงานถ่านหินยังเล่าว่า คุณตากำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ต้องอาศัยเพื่อนบ้านและชาวบ้านทั้งหมดในหมู่บ้าน ท่านเล่าว่า ชีวิตรอดมาได้ เพราะได้กินข้าวร้อยบ้าน ด้วยเหตุนี้ เมื่อใกล้วันตรุษจีนทุกปี คุณตาจะออกไปซื้อแอปเปิลสิบกว่าลัง เพื่อส่งไปให้เพื่อนบ้านที่เคยเลี้ยงดูท่านในสมัยเด็ก ตอบบุญคุณผู้ที่เคยให้ความช่วยเหลือ แม้ว่า ท่านเรียนหนังสือน้อย แต่ก็จำแม่นคำกลอนโบราณจีนที่ว่า "บุญคุณจากหยาดน้ำต้องตอบแทนเป็นกระแสน้ำ"ได้แม่น

หลายวันมานี้ เรื่องราวของคุณตาเผยแพร่ในอินเตอร์เน็ต ผู้คนต่างชื่นชมพฤติกรรมของท่าน และยกย่องคุณตาให้เป็นบุคคลที่มีน้ำใจที่สุดในเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งนี้