คุณหวังจงเหม่ย ที่พิการทางขามาหางานทำในเมืองเปาโถว และได้ข่าวว่า เสิ่นฝูฉายเป็นผู้มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือคนพิการ จึงไปขอความช่วยเหลือจากเสิ่นฝูฉาย

"พี่เสิ่นฝูฉายถามผมว่า มีฝีมืออะไร ทำกิจการอะไรได้ ผมเรียนให้ทราบว่า ผมเคยค้าขายหลายปี หากลงทุนให้ผม 2000 หยวน ผมจะเปิดร้านขายของชำร่วย สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ผมจะจดจำน้ำใจของพี่เสิ่นฝูฉายตลอดไป"

เริ่มตั้งแต่ปี 2007 เสิ่นฝูฉายได้ช่วยเหลือนักเรียนนักศึกษาที่ยากจน120 คน ให้สำเร็จการศึกษาจนจบมหาวิทยาลัย นอกจากนี้ เขายังซื้อประกันชราภาพและประกันตกงานให้คนพิการที่ชีวิตยากลำบาก และออกเงินส่งไปให้ตรวจสุขภาพทุกปี เมื่อถึงเทศกาลสำคัญ เสิ่นฝูฉายจะซื้ออาหารชนิดต่างๆ ส่งไปถึงบ้านคนพิการที่รู้จักกัน สร้างความอบอุ่นแก่คนพิการจำนวนมาก

ปี 2007 เสิ่นฝูฉายได้รับการคัดเลือกเป็นบุคคลดีเด่นกิจการสาธารณประโยชน์ของจีน สื่อมวลชนต่างๆ พากันรายงานเรื่องราวของเขา แต่เขาให้สัมภาษณ์ว่า สิ่งที่รู้สึกดีใจที่สุดคือ ผู้พิการที่เคยได้รับการช่วยเหลือและได้ก่อร่างสร้างตัวใหม่ เวลานี้ พวกเขาพากันไปช่วยเหลือคนอื่นเช่นกัน ทำให้เขารู้สึกได้รับการตอบแทนอย่างสมความปรารถนา

ตามกำหนดของนโยบายรัฐบาล บริษัทเพื่อช่วยเหลือคนพิการของคุณเสิ่นฝูฉายไม่ต้องเสียภาษีรายได้ใด ๆ แต่เสิ่นฝูฉายมอบภาษีให้รัฐตามอัตราบริษัทธรรมดา เฉลี่ยแล้วได้มอบภาษีรายได้ 600,000 หยวนต่อปี เวลานี้ บริษัทมีพนักงาน 50 คน ในจำนวนนี้มีคนพิการ 32 คน เสิ่นฝูฉายมีแผนการในอนาคตว่า

"ผมวางแผนจะสร้างบ้านสงเคราะห์ผู้สูงอายุให้คนพิการในเมืองเปาโถว ผมเคยรับปากกับคนพิการ 32 คนว่า ต่อไปสักวันหนึ่ง ผมก็แก่แล้วหรือสิ้นชีวิตไป แต่ผมได้ซื้อประกันให้พวกเขาและยังมีบ้านสงเคราะห์สามารถให้พวกเขามีชีวิตที่สงบสุขต่อไปได้"