|
 
รำพื้นถิ่น วงเครื่องสาย
ถ้าท่านผู้ฟังไม่ได้มาเห็นด้วยตาอาจจะไม่เชื่อว่า วงดนตรีสมัครเล่นเหล่านี้ไม่ได้มีเครื่องดนตรีธรรมดาเลยนะครับ บางวงมีแซกโซโฟน มีคีย์บอร์ดไฟฟ้า หรือกีต้าร์ไฟฟ้า ซึ่งขนเครื่องปั่นไฟมาเอง แล้วยังมีนักร้องประจำวงทั้งชายและหญิง พร้อมไมค์ลอยส่วนตัว ทั้งร้องทั้งเต้นโยกย้ายราวกับแสดงอยู่บนเวที
โดยเฉพาะนักร้องนั้น เมื่อผมหันกล้องถ่ายรูปเล็งเข้าหา คุณป้าแกเล่นจิกตาและโพสต์ท่าให้ถ่ายอย่างงดงามเลยทีเดียว
ผมว่าภาพของแกคงเดินทางไปอยู่ในเครื่องคอมพิวเตอร์ อยู่ในบล็อกส่วนตัวของคนหลากชาติหลากภาษาทั่วโลกที่ได้มีโอกาสเดินทางมายังหอไหว้ฟ้าเทียนถานแห่งนี้ ซึ่งใครที่มาพบเห็นเข้า ย่อมไม่มีใครไม่ประทับใจ เพราะช่างน่ารักและเปี่ยมไปด้วยความสุขยิ่ง ซึ่งแผ่ซ่านมายังผู้ผ่านทางอย่างเราอย่างไม่รู้ตัวจนต้องเผยยิ้มออกมาแชร์ความสุขนั้นด้วย
กิจกรรมบนราวระเบียงนี้ส่วนใหญ่จะหนาแน่นเฉพาะทางด้านทิศตะวันออกของหอไหว้ฟ้าฯ เพียงท่านเดินผ่านจากช่องขายตั๋วมาไม่ไกลนัก พอผ่านซุ้มประตูเข้ามาสู่บริเวณชั้นนอกของเทียนถานก็จะพบการเริงระบำริ้วผ้าที่ดูเหมือนง่าย แต่ยากเย็นที่จะฝึกข้อมือให้แกว่งเอาผ้าบางหลากสีสันผืนยาวมากว่า 5 เมตร ให้หมุนวนเป็นรูปร่างต่างๆ โดยที่ชายปลายสุดไม่สัมผัสพื้นเลย และผู้รำยังยิ้มแย้มสดใส เริงร่ายด้วยลีลาอ่อนช้อย
ท่านผู้ฟังที่เคยไปขอถ่ายรูปกับเด็กดอยในชุดพื้นบ้านที่จังหวัดทางภาคเหนือ โดยติดกับดักความน่ารัก ซึ่งพอถ่ายเสร็จก็ถูกแบบมือขอ "ยี่ฉิ ยี่ฉิ" ไม่ต้องกลัวนะครับ เพราะการแสดงเหล่านี้ที่หอไหว้ฟ้าเทียนถาน เหมือนกับว่าเป็นงานอดิเรกของคนที่นั่น บางก็มาฝึกฝนฝีมือ และไม่ใช่การจัดฉากของหน่วยงานราชการแต่อย่างใด ฉะนั้นเขาก็มีความสุขของเขาไป เราก็ชื่นชมและแบ่งปันความสุขกับเขาไป และสิ่งที่สามารถตอบแทนความสุขที่คนเหล่านี้มอบให้เราได้ดีที่สุด ก็คือ รอยยิ้มอย่างขอบคุณ และเสียงปรบมือก็เพียงพอแล้ว
และกิจกรรมบางอย่างที่หากใครมีความสามารถก็ร่วมสนุกได้ก็มีนะครับ เช่น การเต้นลีลาศ ซึ่งผมไปยืนดูอยู่ตั้งนานสองนาน เพราะแต่ละคู่เต้นกันสะบัดไปเลย และยังประทับใจอาเจ๊กคนหนึ่ง มองดูแว้บแรกนึกว่าคนคุมเครื่องเสียง เพราะแกแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่คล้ายจอมยุทธ์จีนยุคเก่า แถมยังมีผมยาวสีดอกเลาถึงกลางหลัง สวมทับด้วยหมวกปีกกว้างสีดำ ใบหน้าที่รกด้วยหนวดเครานั้นเข้มขึง แถมยังซ่อนดวงตาไว้หลังแว่นกันแดดดำสนิทอีกต่างหาก ยืนกอดอกนิ่งอยู่ข้างเครื่องเสียงระบบรถเข็นที่คงชาร์จไฟมาเต็มเปี่ยม แต่จังหวะเพลงใหม่ขึ้นมา และคงเป็นเพลงโปรดของแกซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ผมเบนกล้องไปทางแกกะจะกดเก็บภาพจอมยุทธ์มาดเข้มเสียหน่อย แกก็ดันพอยต์ปลายเท้า ยกสะโพกขึ้นออกลีลาสะเด็ดสะเด่าโชว์ว่าข้านี้เท้าไฟนะจ๊ะ
กิจกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้นในบริเวณหอด้านนอกซึ่งเป็นส่วนของสวนสาธารณะนั้น น่าจะมาจากชาวเทียนถานซึ่งผมสำรวจด้วยสายตาดูแล้วว่าส่วนใหญ่อยู่ในวัยปลดเกษียณแล้ว ทุกคนจึงออกจากบ้านอันอุดอู้มาตั้งสมาคมอย่างที่ตัวเองถนัด และที่ตัวเองรัก บางคนก็ถือโอกาสมาฝึกหัดกิจกรรมใหม่ๆ ที่น่าสนใจ
  
โซโลกีต้าร์ก็ได้ หีบเพลงก็มี ล่องลอยไปกับเสียงฟรุต
1 2 3 4
|
