สำหรับผู้ที่เคยดูภาพยนต์เรื่อง"จักรพรรดิ องค์สุดท้ายหรือ "The last emperor" ของจีนนั้นคงจะอดชมความงามของสิ่งก่อสร้างที่เป็นสีเหลืองอร่ามงามตาและสง่าน่าเกรงขามนี้ไม่ได้ พระราชวังนี้ก็คือ'พระราชวังโบราณที่มีชื่อในภาษาจีนว่า "กู้กง" และมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "จื่อจิ้นเฉิง" แปลว่า "พระราชวังต้องห้าม" พระราชวังโบราณในกรุงปักกิ่งนับเป็นกลุ่มสถาปัตยกรรมโครงสร้างไม้สมัยโบราณที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและมีสภาพการดูแลรักษาไว้อย่างสมบูรณ์ที่สุดของโลกเสมือนอัญมณีเม็ดงามที่ทอประกายสุกสกาวในประวัติ สถาปัตยกรรมประเภทพระราชวังสมัยโบราณของจีนแห่งหนึ่ง ด้วยเหตุนี้เองยูเนสโกจึงได้ประกาศให้เป็นมรดกโลกเมื่อปีค.ศ.1987
พระราชวังโบราณในกรุงปักกิ่งเริ่มก่อสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิงเมื่อปีค.ศ.1406 โดยใช้เวลาก่อสร้างประมาณ 14 ปีมีจักรพรรดิในราชวงศ์หมิง และชิงรวมทั้งสิ้น 24 พระองค์ที่เคยประทับและทรงปกครองประเทศจีนภาย ในพระราชวังแห่งนี้
พระราชวังโบราณมีเนื้อที่กว่า 720,000 ตารางเมตร จากทิศใต้ถึงทิศ เหนือมีความยาวประมาณ 1,000 เมตร จากตะวันออกถึงตะวันตกกว้าง ประมาณ 800 เมตรโดยมีกำแพงที่สูงกว่า 10 เมตรกั้นอยู่และเขตนอกกำแพง มีคูน้ำที่มีความกว้างมากกว่า50เมตรกั้นอยู่ พระราชวังโบราณได้สร้างขึ้น โดยยึดหลักขนบเดิมของระบบศักดินา คือ อำนาจสูงสุดของประเทศอยู่ที่ จักรพรรดิเพียงพระองค์เดียว ดังนั้น รูปแบบทางสถาปัตยกรรมและการ ตกแต่งจึงเน้นความใหญ่โตโอ่อ่า เพื่อให้เกิดความรู้สึกน่าเกรงขาม เล่ากันว่า ภายในพระราชวังมีห้องต่าง ๆ รวมทั้งสิ้น 9,999.5 ห้อง โดยมีเหตุผลว่า ชาวจีนในสมัยโบราณเชื่อกันว่า พระราชวังที่เทพเจ้าประทับ อยู่นั้นประกอบด้วยห้องต่าง ๆ ถึง 10,000 ห้อง จักรพรรดิจีนเปรียบเสมือน "โอรสแห่งสวรรค์ " ดังนั้น พระราชวังของจักรพรรดิจึงต้องมีห้องน้อยกว่าของเทพเจ้าแห่งสวรรค์
ตามหลักสถาปัตยกรรมสมัยโบราณได้กำหนดให้ด้านหน้าของเขตพระราชฐานชั้นนอกเป็นที่ว่าราชการ ส่วนด้านหลังเป็นเขตพระราชฐานชั้นใน ซึ่งเป็นที่ประทับของจักรพรรดิ มเหสีและนางสนมกำนัล พระตำหนักด้าน หน้า 3 หลังได้แก่ พระที่นั่งไท่เหอ พระที่นั่งจงเหอและพระที่นั่งเป่าเหอเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจที่ยิ่งใหญ่นั้นตั้งตระหง่านเรียงกันตาม ลำดับ ณ กึ่งกลางอาณาบริเวณส่วนหน้าของพระราชวัง ถัดเข้าไปส่วนด้านหลังเป็นพระที่นั่งที่ประทับของจักรพรรดิและมเหสีอีก 3 องค์ ได้แก่ พระที่นั่งเฉียนชิง พระที่นั่งเจียวไท่ และพระที่นั่งคุนหนิง
พระที่นั่งไท่เหอ จงเหอและเป่าเหอ พระที่นั่ง 3 องค์ ด้านหน้านี้เป็นสถานที่สำคัญสำหรับว่าราชการแผ่นดินและประกอบพิธีต่าง ๆ ของจักรพรรดินับเป็นสิ่งก่อสร้างที่สะดุดตาที่สุดของพระราชวังโบราณ พระที่นั่ง ไท่เหอเป็นพระที่นั่งเอกที่มีความพิเศษที่สุด ดังนั้น จึงมีรูปแบบ สถาปัตยกรรมการก่อสร้างและการตกแต่งระดับสุดยอดในบรรดาพระราชวังทั้งหมด รวมถึงตำแหน่งที่ตั้งก็อยู่บริเวณกึ่งกลางของนครปักกิ่งพอดี พระที่นั่งที่สูงตระหง่านที่สุดในพระราชวังแห่งนี้โดดเด่นบนฐานหินอ่อนสีขาว 3 ชั้นโดยมีความสูงประมาณ 40 เมตร ใช้เป็นสถานที่สำหรับจัดพิธีสำคัญของ ราชสำนักตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิงและชิง เช่น พิธีขึ้นครองราชย์ พิธีเฉลิมพระชนมพรรษา พิธีฉลองขึ้นปีใหม่ เป็นต้น ราชบัลลังก์ของจักรพรรดิก็ถูกกำหนดให้ตั้งอยู่ในพระที่นั่ง ไท่เหอ ตามหลักวัฒนธรรมในสมัยโบราณของจีน มังกรเป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจของจักรพรรดิ ดังนั้น ภายในพระที่นั่งไท่เหอจึงได้ตกแต่งด้วยรูปมังกรไว้โดยมีจำนวนมากกว่า 13,000 ตัว ส่วนลานที่อยู่ด้านหน้าพระที่นั่งไท่เหอนั้น เป็นลานที่กว้างใหญ่ที่สุดในพระราชวัง โดยมีพื้นที่ทั้งสิ้นราว 30,000 ตารางเมตร ใช้สำหรับประกอบพิธีสำคัญต่างๆ ถัดจากพระที่นั่งไท่เหอไปคือพระที่นั่งจงเหอ ใช้เป็นสถานที่ประทับทรงพักผ่อนอิริยบถของ จักรพรรดิก่อนที่จะเสด็จไปในพระราชพิธีต่าง ๆ ที่พระที่นั่งไท่เหอ และเป็นที่เสด็จออกว่าราชการแผ่นดินตลอดจนเป็นที่พระราชทานพระบรมราชา นุญาตให้ขุนนางต่าง ๆ เข้าเฝ้าฯ ถัดจากพระที่นั่งจงเหอก็คือพระที่นั่งเป่าเหอ พระที่นั่งเป่าเหอมีความสำคัญรองจากพระที่นั่งไท่เหอมีหลังคา ซ้อนสองชั้นเช่นเดียวกับพระที่นั่งไท่เหอ ส่วนภายในตำหนักใช้เทคนิคด้าน การก่อสร้างที่พยายาม ลดการใช้เสาในอาคารลง ทำให้ภายในมีความโปร่งโล่งและมีลานกว้าง กว่าพระที่นั่งองค์อื่น
นอกจากนี้ยังใช้เป็นสถานที่จัดงานเลี้ยงต้อนรับบรรดาขุนนางระดับสูง ในสมัยราชวงศ์ชิงแล้ว พระที่นั่งเป่าเหอยังใช้เป็นสนามสอบ "จอหงวน" เพื่อคัดเลือกขุนนางระดับสูงอีกด้วย
------------------------------------------------------------------
คำถาม พระราชวังโบราณ หรือ พระราชวังหลวงกู้กง หรือ พระราชวังต้องห้าม สร้างขึ้นในสมัยใด?
กรุณาส่งคำตอบทาง sms โดยพิมพ์ CI เว้นวรรคแล้วตามด้วยคำตอบ ส่งมาที่ 4554523
|