อ.เกื้อพันธ์ เขาแจกเสื้อคนละชุด ผู้หญิงเป็นสีชมพูอ่อน เป็นเสื้อยืดคอกลม ของผู้ชายจะเป็นสีฟ้า คอเสื้อสีขาว นอกจากนี้ เขาแจกผ้าแพรคนละ 2 ผืน มีสีต่าง ๆ สีแดง สีชมพู สีฟ้า เขียว ของดิฉันเป็นสีชมพูกับสีแดง ก็สวยดี เพราะว่าผ้านี้เราต้องถือ เราผูกที่ข้อมือ พวกนักศึกษาเขารู้ว่าเมื่อไรจะชูจะโบก พวกเราเห็นเขาทำ เราก็ทำตาม เวลาเดินไปถึงจตุรัสเทียนอันเหมิน ก็ร้อง"เหอเสียหวู่โจว เซิ่งซื่อจงหวา"

อินทนิล อาจารย์ต่างชาติเหล่านี้ เก่งจริงๆกล่าวคำขวัญเป็นภาษาจีนได้ทุกคนเลยหรือ

อ.เกื้อพันธ์ จริงๆเขาก็ไม่ได้บอกเราว่าจะร้องอะไร แต่อาจารย์ฟินแลนด์ถามว่า นักศึกษาร้องนั้น เขาว่าอย่างไร ผู้ประสานงานก็เลยเขียนเป็น "พินยิน"ให้ จำได้ 2 คำคือ "เหอเสียหวู่โจว เซิ่งซื่อจงหวา" "ทั่วโลกสมานฉันท์ จีนรุ่งเรืองไพบูลย์" เวลาเขาร้อง เราก็ร้องบ้าง

จันทร์ฉาย บรรยากาศในสถานที่ซ้อมเป็นอย่างไร

อ.เกื้อพันธ์ พอเดินถึงจตุรัสเทียนอันเหมิน ก็เห็นมีคนมาดูกันมาก เต็มเลย ทางด้านพระราชวังโบราณคนก็ค่อนข้างมาก ทางด้านจตุรัสเทียนอันเหมินก็เห็นมีจอภาพยนตร์จอยักษ์ มีรายการร้องรำทำเพลงที่คึกคักมาก แต่ว่าดิฉันเป็นคนเตี้ย แล้วก็อยู่กลางขบวน แต่ว่า เราชื่นชม มีรถผ่าน เราก็โบกมือให้ เจอคนที่มาก็ชมบ้าง โบกมือขบวนรถที่ผ่านบ้าง อ้อ สนุกสนานมาก ไม่เคยสนุกสนานอย่างนี้มาหลายปีแล้ว อาจารย์ที่ไปด้วยกันต่างกล่าวกันว่า เราได้เพิ่มประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต ไม่ลืมเลย

จันทร์ฉาย แต่การซ้อมใหญ่ดำเนินไปตั้งหลายชั่วโมง อาจารย์หิวข้าวไหม

อ.เกื้อพันธ์ วันนั้นเขาให้เราทานข้าวก่อน แล้วแจกอาหารมากมาย จนกระทั่งอาจารย์อังกฤษบอกว่า อาจจะเอาไปกินได้หนึ่งสัปดาห์ มีขนมปังแถวหนึ่ง ใส้กรอก เครื่องดื่มมีนม น้ำส้ม น้ำถั่วเหลือง และก็มีผลไม้ด้วย อ้อ วันนั้น ได้เอายามะขามป้อมแจกเพื่อนๆ บ้าง แจกผู้เชี่ยวชาญชาวต่างประเทศ ให้ผู้ประสานงานลองชิมดูว่า อันนี้เป็นสมุนไพรไทย อมแล้วแก้หิวน้ำและแก้ไอได้

จันทร์ฉาย อาจารย์ค่ะ ขอยามะขามป้อมให้ดิฉันขวดหนึ่งได้ไหมคะ

อ.เกื้อพันธ์ ได้ค่ะ เชิญเลย

อินทนิล คุณจันทร์ ฉายขอแล้วหรือ

จันทร์ฉาย ดิฉันจะช่วยเผยแพร่ยาสมุนไพรไทยด้วย อาจารย์อายุกว่า 60 แล้ว ไปซ้อมใหญ่รู้สึกเหนื่อยไหมคะ