ขบวนที่ ๘ เป็นขบวนนักศึกษาวิชาการบินจากมหาวิทยาลัยการบินอวกาศของกองทัพอากาศจีน

หลังผ่านการพัฒนามาเป็นเวลา ๖๐ ปี กองทัพอากาศจีนก็ได้กลายเป็นกองกำลังทหารแบบผสม มีทั้งกองกำลังทหารอากาศ กองกำลังทหารป้องกันภัยทางอากาศภาคพื้น กองกำลังทหารโดดร่ม กองกำลังทหารเรดาร์ และกองกำลังทหารรบด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศ เป็นต้น

ขบวนที่ ๙ เป็นขบวนทหารโดดร่ม ประชาชนจีนไม่มีวันลืมเลยว่า หลังเกิดแผ่นดินไหวที่เขตเวิ่นชวนในมณฑลเสฉวนเมื่อปีที่แแล้ว หทารโดดร่มจีนได้โดดร่มลงสู่พื้นดินที่เป็นเขตประสบภัยจากกลางอากาศที่สูงถึง ๕ พันเมตรภายใต้เงื่อนไขด้านภูมิอากาศและสภาพทางภูมิศาสตร์ที่เลวร้ายยิ่งนัก เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัย