ปัจจุบัน จีนมีเครือข่ายการคมนาคมสมบูรณ์ครบครัน มีทั้งการคมนาคมทางบก ทางน้ำและทางอากาศ ผู้ที่จะเดินทางไปท้องที่ต่างๆ ทั่วประเทศล้วนสามารถใช้เครือข่ายการคมนาคมดังกล่าวนี้ได้อย่างสะดวกสบาย

ถ้าย้อนไปเมื่อ ๖๐ปีที่แล้ว จีนมีทางรถไฟเพียงประมาณ ๑๐๐๐๐ ตารางเมตร ทางหลวงเพียง ๓๐๐๐๐ กิโลเมตร การคมนาคมขนส่งของจีนล้าหลังกว่าประเทศที่พัฒนาประมาณ ๑๐๐ ปี แต่หลังสถาปนาจีนใหม่ขึ้น รัฐบาลจีนเร่งพัฒนาระบบการคมนาคมขนส่ง โดยเฉพะอย่างยิ่ง หลังจีนดำเนินนโยบายปฏิรูปและเปิดประเทศ ผู้คนทั้งหลายได้ตระหนักถึงความสำคัญของการคมนาคมขนส่ง ประโยคที่ผู้คนทั้งหลายนิยมพพูดในเวลานั้นคือ "อยากร่ำรวย สร้างถนน"

ปัจจุบัน สิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐาน เทคโนโลยีและอุปกรณ์เพื่อการคมนาคมขนส่งได้รับการปรับปรุงดีขึ้นอย่างมาก ปริมาณการถ่ายเทสินค้าของท่าเรือทั่วประเทศอยู่อันดับแรกของโลก ความยาวของทางรถไฟอยู่อันดับ ๒ ของโลก รถไฟความเร็วสูง "เหอเสเห้า" ที่จีนออกแบบและผลิตเองได้นำจีนเข้าสู่ยุคแห่งรถไฟความเร็วสูง เครื่องบินโดยสารที่บินระหว่างเมืองขนาดกลางและขนาดเล็กได้เปิดบริการอย่างเป็นทางการแล้ว

ขณะนี้ ขบวนของผู้ทำงานด้านอุตสาหกรรมพลังงานกำลังเข้าสู่สนาม รถทุกคันในขบวนนี้ใช้พลังงานทดแทน

ในช่วง ๖๐ ปีมานี้ จีนได้สร้างระบบผลิตพลังงานที่พอเพียงได้ ก่อนสถาปนาจีนใหม่ ทั่วประเทศจีนไม่มีอ่างกักเก็บน้ำขนาดใหญ่ ส่วนอ่างกักเก็บน้ำขนาดกลางมีพียง ๒๒ แห่งเท่านั้น หลังสถาปนาจีนใหม่ขึ้น จีนได้ดำเนินโครงการก่อสร้างระบบชลประทานขนาดใหญ่หลายๆ โครงการ อาทิ โครงการชลประทานช่องแคบซานเสีย โครงการชลประทานเสี่ยวลั่นตี่ และโครงการชลประทานชักน้ำจากภาคใต้สู่ภาคเหนือ เป็นต้น

หลังดำเนินการปฏิรูปเปิดประเทศ จีนเข้าร่วมความร่วมมือด้านพลังงานระหว่างประเทศอย่างแข็งขัน ความร่วมมือด้านพลังงานระหว่างจีนกับต่างประเทศค่อยๆ ขยายตัว นอกจากมีความร่วมมือด้านน้ำมันปิโตรเลียม และก๊าสธรรมชาติแล้ว ยังมีความร่วมมือด้านถ่านหิน พลังไฟฟ้า พลังลม และเชื้อเพลิงชีวภาพ เป็นต้น จนทำให้เกิดสภาพที่จีนไม่สามารถแยกออกจากโลก และโลกก็ไม่สามารถแยกออกจากจีนได้เช่นกัน