เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคมที่ผ่านมา  ทำเนียบขาวของสหรัฐฯเรียกร้องให้ผู้แทนทางการค้าของสหรัฐฯ ใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้องค์การการค้าโลกปฏิรูปสถานะสมาชิกของประเทศกำลังพัฒนา  โดยขู่ว่า  หากไม่ได้รับผลคืบหน้าภายในเวลา 90 วัน สหรัฐฯ มีความเป็นไปได้ที่จะใช้ปฏิบัติการในรูปแบบของตัวเอง  การกระทำดังกล่าวของสหรัฐฯ  แสดงให้เห็นว่า  สหรัฐฯ มองข้ามและเหยียบย่ำกฎเกณฑ์ขององค์การการค้าโลกอย่างเปิดเผย  และเป็นพฤติการณ์ที่เน้นผลประโยชน์ของตนเป็นหลัก และยึดเอาตนเองเป็นศูนย์กลางแห่งจักรวาล

หลังจากจีนพัฒนาเป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 ของโลกตั้งแต่เมื่อปี 2010 เป็นต้นมา  สหรัฐฯ ก็พยายามที่จะตัดสิทธิความเป็นประเทศกำลังพัฒนาของจีนมาโดยตลอด

การพิจารณาว่าประเทศใดประเทศหนึ่ง เป็นประเทศกำลังพัฒนาหรือไม่  ต้องพิจารณาจากดัชนีหลายประการ  ซึ่งรวมถึงปริมาณทางเศรษฐกิจโดยรวม  ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศเฉลี่ยต่อคน  ความสามารถด้านการสร้างสรรค์  และการกระจายรายได้แห่งชาติ  เป็นต้น  จีนมีประชากรจำนวน 1,400 ล้านคน  ถึงแม้ว่ามีมูลค่าทางเศรษฐกิจรวมคิดเป็นเงิน 14 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ แต่ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศเฉลี่ยไม่ถึง 10,000 ดอลลาร์สหรัฐ ต่อคน ซึ่งยังไม่ถึงระดับเฉลี่ยของโลก  และยังไม่ถึง 1 ใน 6 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศเฉลี่ยต่อคนของสหรัฐฯ อีกด้วย  นอกจากนี้  การพัฒนาของจีนยังไม่สมดุลและไม่เต็มที่  ถึงแม้ว่าจีนมีกรุงปักกิ่งและนครเซี่ยงไฮ้ซึ่งเป็นมหานครที่ทันสมัย  แต่ก็ยังมีอำเภอยากจนระดับชาติกว่า 500 แห่ง  และมีประชากรยากจนจำนวนกว่า 16 ล้านคน

ช่องว่างระหว่างจีนกับสหรัฐฯ  ที่แท้จริง  เป็นช่องว่างระหว่างประเทศกำลังพัฒนาที่ใหญ่ที่สุดของโลกกับประเทศพัฒนาแล้วที่ใหญ่ที่สุดของโลก  การที่สหรัฐฯ พิจารณาจากดัชนีปริมาณเศรษฐกิจรวมของจีนอย่างเดียว ปฏิเสธเรื่องการที่จีนเป็นประเทศกำลังพัฒนานั้นถือเป็นเรื่องไร้เหตุผลและรับไม่ได้

จีนในฐานะประเทศสมาชิกขององค์การการค้าโลก  ยินยอมแบกรับภาระที่เหมาะสมกับระดับและความสามารถในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ  และจะปกป้องสิทธิประโยชน์ของบรรดาประเทศสมาชิกกำลังพัฒนาอย่างชัดเจนและมั่นคง

（Bo/Zhou）