วันที่ 20 พฤศจิกายน ปี 2020 ทางการเขตปกครองตนเองชนเผ่าจ้วงกว่างซีประกาศให้ 8 อำเภอยากจนพิเศษ ได้แก่ หรงสุ่ย ซานเจียง น่าโพ เล่อเย่ หลงหลิน หลัวเฉิง ต้าฮั่วและตูอาน พ้นออกจากรายชื่ออำเภอยากจน ทำให้ 54 อำเภอยากจนของกว่างซีหลุดพ้นจากสภาพยากจนได้ทั้งหมดแล้ว ซึ่งหมายความว่า เขตปกครองระดับมณฑลที่มีประชากรชนเผ่าน้อยจำนวนมากที่สุดในจีน ได้บอกลาความยากจนที่ต่อเนื่องกันมานับพันปีได้อย่างสิ้นเชิงเป็นประวัติการณ์

เนื่องจากปัญหาประวัติศาสตร์ ในต้นทศวรรษ 1990 แห่งศตวรรษที่แล้ว ประชากรยากจนในกว่างซีเคยเป็น 1 ใน 10 ของทั่วประเทศจีน จีดีพีเฉลี่ยจัดอยู่อันดับท้าย ๆ ของประเทศ กว่างซีจึงตั้งมั่นให้ความสำคัญกับการขจัดความยากจนเป็นเรื่องใหญ่อันดับแรก พยายามให้บรรลุเป้าหมายอย่างแน่วแน่

เพื่อรับรู้ถึงปัญหาของชาวบ้านที่ยากจนได้อย่างแน่ชัด กว่างซีได้มีแผนดำเนินการขจัดความยากจนได้ตรงจุดอย่างไม่เคยมีมาก่อน โดยจัดเจ้าหน้าที่ 250,000 คน ลงพื้นที่หมู่บ้านและพบแยกประชากรที่ยากจนได้เป็นจำนวน 6,340,000 คน ตอบปัญหาควรช่วยเหลือใครได้โดยสิ้นเชิง ในขณะเดียวกัน ก็ดำเนินแผนช่วยเหลือประชากรยากจนตามเวลาก่อนหน้ามณฑลอื่นในประเทศ

เมื่อกำลังทรัพย์มีจำกัด ก็ได้สร้างกลไกเพิ่มการลงทุนด้านการขจัดความยากจนอย่างมั่นคงในทุกระดับ กว่างซีใช้เงินทุนมากขึ้นกับสงครามขจัดความยากจน ตั้งแต่ปี 2016 ทั้งเขตปกครองได้ระดมเงินทุนพิเศษสำหรับการขจัดความยากจน 72,965 ล้านหยวน โดยเพิ่มขึ้นเฉลี่ยปีละมากกว่าร้อยละ 25

นายสี จิ้นผิง ประธานาธิบดีจีนเน้นว่า การขจัดความยากจน การสร้างสังคมพอกินพอใช้และความทันสมัย ต้องไม่ขาดชนเผ่าใดในจีน และเพื่อประกันให้ปฏิบัตินโยบายการขจัดความยากจนเข้าถึงเป้าหมาย ทั้งเขตกว่างซีได้จัดเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีนอันดับหนึ่ง 5,379 รายประจำหมู่บ้าน จัดให้เจ้าหน้าที่ 523,000 รายติดต่อกับผู้ยากจนเพื่อให้ความช่วยเหลือ ทำให้ไม่ขาดใครแม้สักคน

ในที่สุดความพยายามของทั้งเขตกว่างซีก็ได้รับผลตอบแทน ชนเผ่าเหมาหนานพ้นออกจากความยากจนได้ทั้งหมด ส่วนชนเผ่าเย้า แม้ว ต้ง และมู่หล่าว เป็นต้น ก็ได้รับการแก้ไขปัญหาความยากจนได้โดยสิ้นเชิง สภาพการผลิตและการใช้ชีวิตในพื้นที่ยากจนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง ความยากลำบากในการเดินทาง การใช้ไฟฟ้า การเข้าเรียน การหาหมอและการติดต่อได้รับการแก้ไขโดยภาพรวม ประชากรผู้ยากจนที่เข้าร่วมระบบประกันสุขภาพของชาวบ้านในเมืองและตำบลมีถึงร้อยเปอร์เซ็นต์ อัตราการเบิกค่ารักษาในโรงพยาบาลมากกว่าร้อยละ 90 ภาระค่ารักษาพยาบาลของกลุ่มผู้ยากจนน้องลงอย่างเห็นได้ชัด ประชาชนชนเผ่าต่าง ๆ จับมือกันก้าวสู่สังคมพอกินพอใช้

กว่างซีเอาชนะสงครามขจัดความยากจนได้อย่างไร รูปแบบสำคัญมีดังนี้ คือ ทุ่มกำลังในการพัฒนาธุรกิจที่ช่วยขจัดความยากจน ส่งเสริมการมีงานทำ อพยพผู้ยากจนออกจากถิ่นทุรกันดาร ผลักดันการสร้างสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐาน กระชับการประสานงานด้านการขจัดความยากจนระหว่างกว่างตงกับกว่างซี

ตั้งแต่ปี 2015 ประชากรผู้ยากจน 4,260,000 คนจาก 1,040,000 ครัวเรือน ได้ประโยชน์จากการพัฒนาธุรกิจในพื้นที่ ทำให้มีรายได้เพิ่มและพ้นออกจากความยากจน

กล่าวถึงวิธีใช้การพัฒนาธุรกิจขจัดความยากจน เมื่อเดือนกันยายน ปี 2020 ผู้สื่อข่าวภาคภาษาไทยของไชน่ามีเดียกรุ๊ปได้เดินทางไปทำข่าวที่หมู่บ้านน่งกั่ง อำเภอหลงโจว เขตกว่างซี

อำเภอหลงโจวติดกับจังหวัดกาวบั่งและจังหวัดหลั่งเซินของประเทศเวียดนาม ภูมิประเทศแถวนี้มีลักษณะแบบคาสต์ เคยเป็นพื้นที่ทุรกันดารที่ยากจนในเขตกว่างซี เพื่อขจัดความยากจน พื้นที่แห่งนี้พัฒนาธุรกิจการดูนกตามสภาพท้องถิ่น เปิดโฮมสเตย์ เปิดบริการครบวงจรทั้งการกิน การอยู่และการเดินทาง ให้ผู้เชี่ยวชาญและนักท่องเที่ยวทั้งจีนและต่างชาติมาเที่ยวชมและถ่ายภาพนกที่นี่ มาตรการแบบนี้ทำให้ครอบครัวยากจน 166 ครัวเรือนพ้นจากความยากจนโดยสิ้นเชิง มีรายได้ 15,000 หยวนหรือประมาณ 70,000 บาทต่อปี ส่วนเกาะลิบงในจังหวัดตรังก็เป็นสถานที่ดูนกชื่อดังของโลก ดึงดูดผู้สนใจและช่างภาพทั่วโลกไปดูนกที่นั่น ประสบการณ์การขจัดความยากจนของหมู่บ้านน่งกั่งสามารถเป็นตัวอย่างให้กับประเทศไทย

ขณะเดียวกัน อำเภอหลงโจว เขตกว่างซี ก็ให้ความสำคัญกับการพัฒนาธุรกิจไปพร้อมกับการอนุรักษ์ระบบนิเวศ ทำให้มนุษย์กับธรรมชาติอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน ดังที่ประธานาธิบดีสี จิ้นผิงเคยกล่าวไว้ว่า “เขาเขียวน้ำใสนั้น ก็คือภูเขาเงินภูเขาทอง” ซึ่งได้สะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนมากท่ามกลางป่าลึกแห่งนี้ของเขตกว่างซี

(Bo/Cui)