เมื่อเร็วๆนี้ มีสาวจีนคนหนึ่งได้ดึงดูดสายตาแฟนเน็ตจำนวนมหาศาล สาวคนนี้เริ่มฝึกยิงปืนยาวอัดลมตั้งแต่ 11 ขวบ สอบเข้ามหาวิทยาลัยชิงหวา ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยอันดับต้นๆ ของจีนเมื่ออายุ 18 ปี และคว้าแชมป์โลกในวัย 21 ปี สาวคนนี้ชื่อ “หยาง เชี่ยน” ผู้คว้าเหรียญทองแรกให้ทัพนักกีฬาจีนในโอลิมปิกโตเกียว เหตุใดสาวคนนี้จึงเก่งมากขนาดนี้ เรามาดูประวัติการเติบโตของเธอกัน
วันที่ 24 กรกฎาคม เป็นวันแรกหลังพิธีเปิดโอลิมปิกโตเกียว ที่สนามแข่งขันยิงปืนยาวอัดลมระยะ 10 เมตรหญิง ยังเหลือนัดสุดท้าย คะแนนของหยางเชี่ยนกับคู่แข่งใกล้เคียงกันมาก คือ ห่างกันแค่ 0.1 คะแนนเท่านั้น นัดสุดท้ายจึงเป็นนัดสำคัญมาก ทุกคนจ้องมองนัดสุดท้ายนี้ ท้ายที่สุดหยางเชี่ยนยิงเข้าวงคะแนน 9.8 คว้าเหรียญทองแรกให้ทัพนักกีฬาจีนได้สำเร็จ
ก่อนวันที่ 24 กรกฎาคม คนทั่วไปยังไม่รู้จักสาวที่ชื่อหยางเชี่ยนคนนี้ จากภาพข่าวที่สื่อรายงานได้ถ่ายทอดนิสัยน่ารักๆของสาวคนนี้ แตกต่างจากนักกีฬาคนอื่นที่ค่องข้างเคร่งขรึม สาวคนนี้ใช้ที่มัดผมรูปแครอท แผ่นแปะผมสีเหลืองอ่อน นิ้วที่จับปืนนั้นตกแต่งด้วยไข่มุก ก่อนขึ้นเวทีรับรางวัล เธอเดินช้าๆด้วยความเขินอาย เมื่อขึ้นเวทีแล้ว เธอเอียงตัวนิดๆ และทำมือเป็นรูปหัวใจ
ความน่ารักของเธอเมื่อเทียบกับสถานะแชมป์โลกแล้ว ยิ่งน่ารักมากขึ้น
หลังวันที่ 24 กรกฎาคม เมื่อได้คว้าเหรีญทองแรกให้ทัพนักกีฬาจีน หยางเชี่ยนเป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศจีน ผู้คนจึงพบว่า สาวน่ารักคนนี้ ยังมีความน่าสนใจหลายประการ เพราะเธอเริ่มฝึกยิงปืนยาวอัดลมตั้งแต่อายุ 11 ขวบ และหนึ่งปีให้หลังเธอก็ได้รางวัลอันดับ 2 ของประเทศ เธอฝึกยิงปืนไป เรียนหนังสือไป และสอบเข้าคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยชิงหวาในวัย 18 ปี และในวัย 21 ปีได้คว้าแชมป์โลก
วันต่อมา หยางเชี่ยนกลายเป็นคนดังฮอตฮิตสุดของจีน เมื่อพูดถึงความรู้สึกหลังได้แชมป์โลก หยาง เชี่ยนตอบสั้นๆว่า ขอบคุณพ่อแม่ที่ได้ให้ความรักและการเลี้ยงดูอย่างดี
หยาง เชี่ยนเกิดที่เมืองหนิงโปเมื่อปี 2000 ครอบครัวมีฐานะปานกลางทั่วไป แต่รักหยางเชี่ยนมาก ในสายตาคนรอบข้าง หยางเชี่ยนเป็นเด็กน่ารักเชื่อฟัง นิสัยหนักแน่นมั่นคง และมีผลการเรียนค่อนข้างดี แต่ในสายตาของพ่อแม่ หยางเชี่ยนเป็นคนเฉยๆไม่อินังขังขอบ
ตอนที่หยางเชี่ยนยังเล็ก ที่งานวัดมีพ่อค้าเปิดแผงยิงปืนเล่น ถ้ายิงถูกลูกโป่งก็จะได้ตุ๊กตาเป็นรางวัล เด็กคนอื่นลองหลายทีก็ไม่ได้ แต่พอหยางเชี่ยนเข้ามาลอง ยิงทีไรก็ถูกเป้าทุกที หยางเชี่ยนได้ตุ๊กตาทั้งหมดของพ่อค้าไป และมอบให้เด็กๆคนอื่นด้วย พ่อค้าถึงขนาดต้องขอร้องหยางเชี่ยนให้หยุดพักมือ
ตอนนั้นใครก็นึกไม่ถึงว่า เด็กคนนี้จะเป็นแชมป์โลกในอนาคต ปี 2011 หยาง เชี่ยนเรียนอยู่โรงเรียนประถมปีที่ 4 และบังเอิญเจอกับโค้ชสอนยิงปืนคนแรกในชีวิตของเธอ ซึ่งเป็นผู้พบพรสวรรค์ของหยางเชี่ยน โค้ชคนนี้ชื่อ “อี๋ว์ ลี่หวา” เคยฝึกแชมป์ระดับชาติกว่า 120 คน การไปตามหาผู้ที่มีพบสวรรค์ด้านการยิงปืนที่โรงเรียนต่างๆ เป็นงานประจำวันของเขา เขาบอกว่า ตอนที่พบหยาง เชี่ยนครั้งแรก เขารู้สึกประทับใจมาก เพราะเด็กๆในห้องเรียนพอยืนขึ้น ส่วนใหญ่เหลียวไปเหลียวมา มีแต่หยางเชี่ยนเท่านั้นยืนตรงมาก ในหมู่เด็กๆจึงสะดุดตามาก
เมื่อทบทวนย้อนหลังแล้ว พบกับโค้ชแบบนี้ถือว่าเป็นโชคดีจริงๆ แต่ในสมัยนั้น การถูกคัดเลือกให้ไปฝึกยืงปืน เป็นเรื่องที่มีความไม่แน่นอนมาก พ่อแม่ของหยางเชี่ยนจึงลังเลใจอย่างหนัก ลองคิดดูซิ ถ้ามีทางเลือก 2 ทาง ทางหนึ่งก็เหมือนเด็กทั่วไป เรียนหนังสือ สอบมหาวิทยาลัย และหางานทำ เป็นชีวิตที่ค่อนข้างมั่นคง อีกทางหนึ่ง มีความเสี่ยง เพราะต้องทุ่มเทกับการกีฬา และถ้าไม่ได้รางวัลก็ถือว่าเสียเวลาเปล่า ๆ
ถ้าให้คุณเลือก คุณจะเลือกทางไหนล่ะ พ่อแม่ของหยางเชี่ยนไม่อยากตัดสินใจแทนลูก จึงบอกข้อดีข้อเสียของทั้งสองทาง และให้ลูกสาวเลือกเอง หยางเชี่ยนพิจารณาแล้วก็ตอบว่า เข้าใจดีแล้วและขอเลือกฝึกยิงปืนยาว การตัดสินใจครั้งนี้ถือว่า หยางเชี่ยนในวัย 11 ปี เริ่มเรียนรู้รับผิดชอบต่อชีวิตตน