ย้อนกลับไปเมื่อค.ศ. 1997 เจ้า โหยวจู๋ หนูน้อยวัย 4 ขวบจากเมืองเหลียวหยาง มณฑลเหลียวหนิง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ว่ามีความบกพร่องทางการได้ยิน ครั้งแรกที่ใส่เครื่องช่วยฟัง เสียงต่างๆที่ดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้หนูน้อยตกใจมาก เธอร้องไห้และอยากถอดเครื่องช่วยฟังทิ้ง แม่ของเธอสงสารลูกมากและกอดลูกสาวไว้แน่น

ตั้งแต่นั้นมา คุณแม่ของเจ้า โหยวจู๋ก็เริ่มช่วยลูกฝึกพูด การเรียนรู้“พินอิน-ตัวสะกดเสียงภาษาจีน”ของลูกเป็นไปอย่างยากลำบาก ต้องพูดซ้ำหลายสิบหรือเป็นร้อยครั้ง ในที่สุดก่อนเข้าโรงเรียนประถมศึกษา เจ้าโหยวจู๋ก็สามารถอ่านพินอินได้ รู้จักตัวอักษรภาษาจีนกว่าร้อยคำ และสามารถคำนวณเลขหลักพันด้วยลูกคิดจีนเป็น

ในชีวิตของนางสาวเจ้า โหยวจู๋ เธอผ่านประสบการณ์ “หูหนวกโดยสิ้นเชิง” 4 ครั้ง เธอกล่าวว่า แต่ละครั้งที่เธอฟื้นฟูการฟังได้ ก็เหมือนกับเธอมีชีวิตใหม่อีกครั้งหนึ่ง ทำให้เธอมีจิตใจที่เข้มแข็งยิ่งขึ้น

ช่วงปิดเทอมฤดูร้อนของมัธยมปลายปีที่ 3 นางสาวเจ้าโหยวจู๋อยู่ในสภาพ “หูหนวกโดยสิ้นเชิง” ครั้งที่ 3 ต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล จนถึงช่วงเวลา 3 เดือนกว่าๆก่อนการสอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่เธอไม่เคยท้อแท้ใจแม้แต่น้อย พยายามกัดฟันต่อสู้ ในที่สุดก็สอบเข้า มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนได้สำเร็จ และเลือกเรียนสาขาวิศวกรรมการอนุรักษ์น้ำ ตลอด 4 ปีในรั้วมหาวิทยาลัย เจ้าโหยวจู๋มีผลการเรียนดีสม่ำเสมอได้รับทุนการศึกษาบ่อยครั้ง

หลังจบการศึกษาระดับปริญญาตรีแล้ว เจ้าโหยวจู๋ใช้เวลา 3 เดือนเตรียมตัวสอบเรียนต่อปริญญาโทได้สำเร็จอีกครั้ง ซึ่งวิทยานิพนธ์ภาษาอังกฤษของเธอได้ลงเผยแพร่ในวารสารนานาชาติด้วย ปัจจุบัน เจ้าโหยวจู๋ผ่านการสอบเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาเอกแล้วที่มหาวิทยาลัยเซี่ยเหมิน โดยมุ่งศึกษาด้านการบริหารจัดการความสัมพันธ์ระหว่างผืนดินและมหาสมุทร

(Yim/Zi/Lei)