บ่ายวันที่ 17 ธ.ค. 64 มหาวิทยาลัยโทรคมนาคมฉงชิ่งจัดพิธีมอบทุนการศึกษาประจำปีการศึกษา 2020-2021 และเชิญวิสาหกิจทั้งหลายที่ให้ทุนเข้าร่วมงาน ซึ่งปีนี้ทางมหาวิทยาลัยได้รับทุนการศึกษาเพิ่มอีกหนึ่งรายการชื่อว่า “ทุนจ้าวหย่วนเฉิงเอิน”  ผู้มอบทุนการศึกษาคือนายหวัง จวิน ศิษย์เก่ารุ่น 96 โดยชื่อของทุนนี้มาจากชื่อของพ่อแม่ของเขา เพื่อหวังเตือนให้รุ่นน้องรู้ถึงการตอบแทนบุณคุณ

นายหวัง จวิน บริจาคเงิน 1 ล้านหยวนให้มหาวิทยาลัยโทรคมนาคมฉงชิ่งเป็นครั้งแรกปีนี้ เพื่อเป็นทุนการศึกษาแก่นักศึกษารวมทั้งหมด 10 ล้านหยวนภายในกำหนด 10 ปี ซึ่งคุณพ่อของเขาชื่อนายหวัง จ้าวหวา คุณแม่ชื่อนางเฉิน หย่วนฮุ่ย จึงนำมาตั้งเป็นชื่อทุนการศึกษาว่า “จ้าวหย่วนเฉิงเอิน” แฝงความหมายไม่ลืมพระคุณพ่อแม่ที่เลี้ยงดู และตอบแทนสถาบันที่อบรมให้ความรู้ 

ทุนการศึกษา “จ้าวหย่วนเฉิงเอิน” นี้แบ่งเป็นสองประเภท ได้แก่ “นวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี” และ “การชนะตนเอง” แต่ละปีจะมอบทุนการศึกษาให้ 20 คน คนละ 10,000 หยวน

ทุนการศึกษาประเภท “นวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี” จะมอบให้นักศึกษาที่มีผลงานด้านนวัตกรรม มุ่งทำการวิจัยค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีระดับสูง มีผลงานดีเด่นในการแข่งขัน การประกวด การเคลื่อนไหวทางวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและวิทยานิพนธ์ ส่วนทุนการศึกษาประเภท “การชนะตนเอง” จะมอบให้กับนักศึกษาที่มุมานะต่อสู้ พัฒนาตนมุ่งสู่ความดีเลิศ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น หรือเคยได้รับรางวัลระดับสูงในการประกวดด้านวัฒนธรรม ศิลปะ กีฬา ศีลธรรม การทำงานเป็นต้น เพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับนักศึกษาคนอื่น

นายหวัง จวินหวังว่าทุนการศึกษานี้ จะช่วยกระตุ้นให้นักศึกษารุ่นน้องพัฒนาตนเองเป็นบุคลากรที่ดี เพราะ “เคยตากฝนมาก่อน จึงอยากกางร่มให้คนอื่น” นายหวัง จวินโตมาจากฟาร์มในเขตซินเจียง เมื่อเรียนมหาวิทยาลัยปีสอง ทางครอบครัวเกิดอุบัติเหตุ คุณพ่อเขาเสียชีวิต คุณแม่ต้องทำงานขายไอศกรีม เก็บมูลม้าเลี้ยงเขาและน้องสาว

ในเวลานั้น เขารู้สึกทุกข์ระทมมาก แต่อาจารย์ที่สอนต่างให้กำลังใจ ทางมหาวิทยาลัยก็ช่วยเหลือให้เขาได้เรียนหนังสือต่อและจบการศึกษาด้วยผลการเรียนที่ดีเยี่ยม นายหลี เหว่ย อาจารย์ของนายหวัง จวินทบทวนว่า ตอนเรียนหนังสือ หวัง จวินขยันหมั่นเพียรมาก จบแล้วก็เข้าไปทำงานอยู่ที่โรงงานใหญ่ เมื่อได้รับทุนการศึกษา หวัง จวินยังขอสละสิทธิ์ให้นักศึกษาที่ยากจนมากกว่า ปัจจุบัน นายหวัง จวินตั้งทุนการศึกษานี้ขึ้น อาจารย์หลี เหว่ยจึงไม่รู้สึกประหลาดใจเลย เพราะเขาเคยตากฝนมาก่อน จึงคิดจะกางร่มให้คนอื่นเสมอ

Chu/Dan/Yim