ละครหุ่นเงาเป็นศิลปะการแสดงพื้นบ้านดั้งเดิมอย่างหนึ่งของจีน โดยจะนำหนังสัตว์หรือกระดาษมาตัดเป็นรูปทรงต่าง ๆ และฉายเงาด้วยแสงไฟ พร้อมกับบรรเลงดนตรีแบบดั้งเดิม คล้ายกับหนังตะลุงของไทย เป็นศิลปะที่ได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ 

เหอ จื้อหมิง ชาวเมืองฉางซา มณฑลหูหนาน เป็นผู้สืบทอดการแสดงหุ่นหนัละครเงาฉางซารุ่นที่สาม เขาเริ่มเรียนการทำหุ่นละครเงาตั้งแต่อายุ 12 และเริ่มเรียนการขับร้องตอนอายุ 17 ปีจวบจนปัจจุบันก็เป็นเวลากว่า 40 ปีแล้ว

ตระกูลเหอเป็นตระกูลศิลปินหุ่นละครเงา ปู่ของเหอจื้อหมิง เป็นปรมาจารย์ด้านหุ่นหนังละครเงาผู้โด่งดัง เมื่อก่อนเหอ จื้อหมิงเคยเปลี่ยนไปทำงานขับรถบรรทุกทางไกลนาน 2 ปี เนื่องจากมีคนมาชมการแสดงของเขาน้อยมาก คุณปู่เกรงว่าต่อไปอาจจะไม่มีใครมาสืบทอดศิลปะแขนงนี้ จึงรู้สึกไม่พอใจและเสียใจมาก ส่วนเหอ จื้อหมิงเองก็รู้สึกเสียดายไม่น้อย เขาจึงสืบทอดการแสดงหุ่นละครเงาเรื่อยมา 

การสืบทอดการแสดงหุ่นละครเงา เปรียบเหมือน “คำสอนประจำตระกูล” ของครอบครัวสกุลเหอ เหอ หวยอวี้ ลูกชายของเหอ จื้อหมิง ก็ได้ลาออกจากงานและมาเปิดสถาบันสอนการแสดงหุ่นละครเงาร่วมกับพ่อของเขาด้วย

เหอ หวยอวี้พบว่า รูปแบบการสอนหุ่นละครเงาแบบดั้งเดิมไม่เหมาะที่จะนำมาเผยแพร่ในวิถีชีวิตยุคปัจจุบันได้ เขาจึงใช้ความพยายามไปกับการพัฒนารูปแบบการสอนแนวใหม่ โดยได้สร้างโลกเทพนิยายและอาณาจักรวัฒนธรรมขึ้นมาในละครหุ่นเงา เพื่อให้เด็ก ๆ ได้สัมผัสกับหุ่นละครเงาและเข้าใจศิลปะแขนงนี้มากขึ้น