เมื่อเร็วๆ นี้ “เหล่าเจ้า” เจ้าของร้านผลไม้ในมณฑลเจ้อเจียงที่มีชื่อเสียง เขามักจะแต่งบทกวีในวงเพื่อนเพื่อชวนซื้อผลไม้ เพื่อนๆ มักแซวว่าเขาเป็นกวีไร้นาม “เหล่าเจ้า” ขายผลไม้ในตอนกลางวันและแต่งบทกวีในตอนกลางคืน เขาเขียนบทกวีกว่า 300 บทในระยะเวลา 6 ปี ชื่อจริงของเขาคือเจ้า เจี๋ย วัย 47 ปี จบการศึกษาระดับมัธยมต้น ไม่เคยเรียนการแต่งบทกวี แต่เขาชอบอ่านบทกวีมาตั้งแต่เด็ก จึงชอบบันทึกชีวิตด้วยปากกาและแต่งบทกวีที่เกี่ยวข้องกับผลไม้เป็นประจำ 

ในแต่ละวันหลังปิดร้านเขาจะอยู่ที่ร้านผลไม้ต่ออีกหนึ่งชั่วโมง เพื่อเขียนบทกวีและบันทึกสิ่งต่างๆ ในวันนั้น

เมื่อปี 2001 เหล่าเจ้ากับภรรยาไปมณฑลเจ้อเจียงเพื่อทำมาหากิน เริ่มตั้งแต่ทำงานระยะสั้นๆ ขายของแบกระดิน ขายหนังสือเก่า และเปิดร้านผลไม้หลัง 6 ปีผ่านไป สามีภรรยาคู่นี้เป็นคนดี สู้ชีวิต ลูกค้าชอบ

ปัจจุบันการค้าขายนับวันจะดีขึ้น ชีวิตก็มีความสุข ความหวังของเหล่าเจ้าคือ อยากจะบันทึกเรื่องราวต่างๆ ของร้านเล็กๆ 108 ร้าน ไม่ว่าร้านอาหารเช้า ร้านซักเสื้อผ้า คุณยายขายแตงโม คนกวาดถนน คนแก่ขายลูกบอล หรือลูกค้าที่มาซื้อผลไม้ ล้วนเป็นที่มาของไอเดียในผลงานของเขา

Tim/Ping/Sun