วันที่ 7 สิงหาคมตามเวลาท้องถิ่น ระหว่างการเยือนบังกลาเทศ นายหวัง อี้ มนตรีแห่งรัฐ และรัฐมนตรีต่างประเทศจีน ชี้ให้เห็นถึงสถานการณ์ล่าสุดและการแก้ตัวไร้เหตุผลของสหรัฐฯ รวมถึงความผิดพลาด 3 ประการ กรณีนางแนนซี เพโลซีดื้อดึงเยือนเขตไต้หวันของจีน 

ประการแรก คือ แทรกแซงกิจการภายในของจีนอย่างรุนแรง สหรัฐฯ ไม่คำนึงถึงการชักชวนและตักเตือนของจีนครั้งแล้วครั้งเล่า ขืนทำตามใจชอบ จัดบุคคลหมายเลข 3 ของรัฐบาลสหรัฐฯ เดินทางยังเขตไต้หวันของจีนดำเนินการเยือนดังกล่าว ต้องทราบว่าไต้หวันไม่ใช่ส่วนหนึ่งของสหรัฐฯ แต่เป็นดินแดนจีน สหรัฐฯ เองก็เคยให้คำมั่นสัญญาเช่นนี้ โดยพฤติกรรมของสหรัฐฯ กำลังล่วงละเมิดอธิปไตยจีน 

ประการที่สอง คือ ผ่อนปรนกลุ่มอิทธิพล “ความเป็นเอกราชของไต้หวัน”  ประเทศใดล้วนต้องพิทักษ์ความเป็นเอกภาพของชาติ ล้วนไม่อาจอนุญาตกลุ่มแบ่งแยกทำตามอำเภอใจ พรรคประชาธิปไตยก้าวหน้าซึ่งเป็นพรรคการเมืองที่บริหารเขตไต้หวันได้เขียนการ “มุ่งที่จะเป็นเอกราช” ในหลักนโยบายของพรรค หลายปีมานี้ได้ใช้ความพยายามทำ “ไต้หวันให้เป็นเอกราช” อย่างค่อยเป็นค่อยไป สร้าง “หนึ่งจีนสองประเทศ” และ “หนึ่งจีนหนึ่งไต้หวัน” โดย ประธานสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐฯ หนุนและสนับสนุนพวกเขาอย่างเปิดเผย เป็นเพื่อนกับกลุ่มอิทธิพลแบ่งแยก เป็นศัตรูกับประชาชนจีน 

ประการที่สาม คือ สหรัฐฯ นิยมสร้างปัญหาหนึ่งไว้ก่อน แล้วใช้ปัญหานี้บรรลุเป้าหมายเชิงยุทธศาสตร์ของตน มีร่องรอยแสดงว่า สหรัฐฯ อยากทำซ้ำอีกในการวางแผนให้นางแนนซี เพโลซีดื้อดึงเยือนเขตไต้หวันของจีน กำลังฉวยโอกาสนี้เพิ่มกำลังทหารในภูมิภาค ฝ่ายต่าง ๆ ควรตื่นตัวอย่างสูงและต่อต้านอย่างเด็ดขาด 

นายหวัง อี้ กล่าวว่า จุดยืนที่แน่วแน่และมาตรการของจีนชอบธรรม มีเหตุมีผล เป็นไปตามกฎหมาย มีความจำเป็นอย่างเปิดเผยและเหมาะสม มุ่งที่จะพิทักษ์อธิปไตยอันศักดิ์สิทธิ์และบูรณะภาพเหนือดินแดนของจีน ระงับความมุ่งหมายของสหรัฐฯ ที่ใช้ข้ออ้างไต้หวันควบคุมจีน ทำลายความเพ้อฝันของทางการไต้หวันที่จะพึ่งพาสหรัฐฯ มุ่งความเป็นเอกราช รักษาสันติภาพของช่องแคบไต้หวัน และความมั่นคงส่วนภูมิภาค 

นายหวัง อี้ กล่าวเน้นว่า หลักการไม่แทรกแซงกิจการภายในเป็น “กฎระเบียบทอง” แห่งการไปมาหาสู่กันระหว่างประเทศ เป็น “ยันต์ป้องกันตัว” ของประเทศกำลังพัฒนาในการรักษาอธิปไตยและความปลอดภัยของตน จีนขอขอบคุณความเข้าใจและการสนับสนุนจากประเทศต่าง ๆ ต่อจุดยืนของจีน ในวันนี้ที่พฤติกรรมครองความเป็นใหญ่บนโลกแต่ฝ่ายเดียวยังเกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง ประชาคมโลกควรผนึกความรับรู้ร่วมกันให้ชัดเจนมากขึ้น ส่งเสียงอันทรงพลังมากขึ้น ร่วมรักษากฎระเบียบพื้นฐานแห่งความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและกฎหมายสากล ตลอดจนร่วมคุ้มครองสิทธิประโยชน์ที่ชอบธรรมของประเทศกำลังพัฒนาทั้งปวง

(Tim/Cui)