แม่น้ำฮวงโหกับแม่น้ำแยงซีล้วนเป็นแหล่งกำเนิดประชาชาติจีน การอนุรักษ์แม่น้ำสองสายนี้เป็นสิ่งที่คาใจนายสีจิ้นผิง ผู้นำสูงสุดประเทศจีน

รอบสิบปีที่ผ่านมาแม่น้ำฮวงโหได้ทุ่มเทกำลังในการอนุรักษ์ภาวะนิเวศน์ มีการขยายพื้นที่สีเขียว จำกัดบริเวณทะเลทราย รอบสิบปีมานี้ พื้นที่บำบัดการสูญเสียน้ำและดินในแม่น้ำฮวงโหใหญ่กว่าพื้นที่นครเซี่ยงไฮ้ 4 เท่า

ส่วนแม่น้ำแยงซีก็ได้ทำงานแบบ “ลด”  ลดแหล่งเกิดมลพิษและเพิ่มความสามารถในการบำบัดนำ้เสียจากเมือง ปัจจุบันได้บรรลุเป้าหมายคุณภาพน้ำตลอดสายเป็นน้ำคุณภาพดี 

การเปลี่ยนแปลงของแม่น้ำสองสายนี้ในรอบสิบปีจากภาพถ่ายดาวเทียม ภาพแม่น้ำฮวงโหที่ดาวเทียมถ่ายมา นักวิจัยได้ควบคุมการตรวจสอบมาหลายปี ประกอบเป็นสภาพภาวะนิเวศน์บริเวณฝั่งแม่น้ำฮวงโหด้วยบิ๊กเดต้า เห็นได้ชัดว่าสิบปีที่ผ่านมานี้ มีการขยายพื้นที่สีเขียวและลดพื้นที่ทราย เส้นสีเขียวของแม่น้ำฮวงโหมีการขยายความกว้างมากสุดประมาณ 150 กิโลเมตร 

จากท้องฟ้ามองลงมามีวงกลมขนาดใหญ่มากมายหลายแห่งคือสนามหญ้าที่ปลูกไว้ในใจกลางทะเลทรายและอูหลันปู้ในเขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ทางภาคเหนือของจีน การปลูกต้นไม้สามารถกันลมและบำบัดทราย ป้องกันการเติบโตของหญ้าปศุสัตว์ ส่วนขี้วัวนมก็เป็นปุ๋ยธรรมชาติของดิน จนก่อรูปขึ้นเป็นระบบนิเวศน์ธรรมชาติที่หมุนเวียนได้ 

พื้นที่สีเขียวที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ได้รักษาน้ำและดินในบริเวณแม่น้ำฮวงโหมากขึ้น ดินและทรายที่ลงสู่แม่น้ำลดลงปีละ 300 ล้านถึง 500 ล้านตัน รอบสิบปีนี้ลุ่มแม่น้ำฮวงโหได้บำบัดการสูญเสียนำ้และทรายเป็นจำนวน 26,800 ตารางกิโลเมตร เท่ากับพื้นที่นคร เซี่ยงไฮ้กว่า 4 เท่า

Bo/Ping/Sun