กรุงปักกิ่งเป็นเมืองเก่าแก่ของประเทศจีน เป็นศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจและวัฒนธรรมของประเทศจีน มีสถานที่ท่องเที่ยวมีชื่อเสียงมากมายและยังเป็นเมืองหลวงของประเทศจีน จึงกลายเป็นสถานที่ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในรายการท่องเที่ยวจีน ทั้งจากชาวจีนและชาวต่างประเทศ
เมื่อเที่ยวได้สนุกสนานแล้ว ก่อนกลับบ้าน คงไม่ลืมซื้อของฝากกลับไปฝากญาติพี่น้องและเพื่อนๆ ขอแนะนำของฝากของกรุงปักกิ่งให้ท่านผู้ฟัง
อันดับแรกที่อยากจะแนะนำของฝากขึ้นชื่อที่กรุงปักกิ่ง คือ“เป็ดปักกิ่ง” เป็ดปักกิ่งเป็นอาหารที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของกรุงปักกิ่ง ได้ลือชื่อทั่วประเทศตลอดจนทั่วโลกด้วย เป็ดปักกิ่งนี้ใช้วิธีการย่างแบบพิเศษ ด้วยการเปิดช่องเพื่อเอาเครื่องในออก หลังจากนั้นก็เทน้ำเข้าในตัวเป็ด และมัดรูช่องนั้นให้แน่นแล้วนำเป็ดไปแขวนในเตาย่าง เป็ดที่ใช้วิธีดังกล่าวนี้ เมื่อย่างเสร็จแล้วจะมีหนังบางและกรอบ เนื้อเป็ดหอมและนุ่ม
เนื่องจากเป็ดปักกิ่งได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ในร้านค้าขายของฝากทั่วไปจึงมีจำหน่ายเป็ดปักกิ่งที่บรรจุในถุงสุญญากาศขายด้วย ให้ความสะดวกแก่คนที่สนใจซื้อเป็นของฝาก
ก่อนจะรับประทานก็นำไปใส่เตาไมโครเวฟอุ่นตามเวลาที่ระบุไว้บนถุง ก็มีโอกาสลิ้มรสเป็ดปักกิ่งได้โดยไม่ต้องเดินทางมาถึงปักกิ่ง
มีอาหารแล้ว เครื่องของฝากขึ้นชื่อทกรุงปักกิ่ง คือ “เหล้าขาว” เหล้าขาวเป็นเหล้ากลั่น การกลั่นเหล้าขาวของกรุงปักกิ่งมีประวัติอันยาวนาน ได้พัฒนาฝีมือกลั่นเหล้าขาวถึงระดับสูงสุดในกลางสมัยราชวงศ์ชิง วัตถุดิบหลักของเหล้าขาวจะเป็นข้าวสาลี ข้าวโพดและข้าวฟ่างแดง นำมาบดแล้วเติมน้ำตามสัดส่วนที่กำหนด แล้วนำไปนึ่งให้สุก หลังจากนั้นก็เติมเชื้อหมักเข้าไป ผสมให้เข้ากันแล้วหมักทิ้งไว้เป็นเวลา 5 วัน อันนี้ถือว่าเป็นขั้นตอนสำคัญ ขั้นตอนนี้ต้องทำประมาณ 5-6 ครั้ง จึงจะได้สำเร็จออกมาเป็นเหล้าขาว
ในกรุงปักกิ่ง เหล้าขาวที่นิยมที่สุดชื่อว่า “ เอ้อร์กัวโถว” ชาวปักกิ่งนิยมกินเหล้าขาวกับถั่วลิสง ยำเส้นเต้าหู้ โดยเฉพาะในหน้าหนาว อุณหภูมิค่อนข้างต่ำ ตอนกินเกี๊ยวมักจะกินประกอบด้วยกับเหล้าขาวด้วย ซึ่งอร่อยและทำให้รู้สึกอุ่นทั้งกายท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น
นอกจากเหล้าขาวแล้ว “เหล้าดอกกุ้ยฮวา” ก็เป็นของฝากที่ดีอย่างหนึ่ง เหล้าดอกกุ้ยฮวามีประวัติกว่า 3, 000 ปี การทำเหล้ากุ้ยฮวาได้ใช้ไวน์ขาวเป็นเหล้าพื้นฐาน และใส่ดอกกุ้ยฮวาเข้าไปกลั่น เป็นเหล้ามีสรรพคุณบำรุงร่างกายระดับสูง
รสชาติเหล้าดอกกุ้ยฮวาเปรี้ยวอมหวาน มี้ทั้งกลิ่นหอมดอกกุ้ยฮวาและกลิ่มหอมของไวน์ ช่วยย่อยอาหาร เพิ่มความอยากอาหาร แก้ไขอาการอ่อนเพลีย
“ขนมฝูหลิง” เป็นขนมมีมาช้านานอย่างหนึ่งของกรุงปักกิ่ง ผิวของขนมฝูหลิงทำด้วยแป้ง บางเหมือนกระดาษ ไส้เป็นเมล็ดผลไม้ต่างๆ ผสมกับน้ำผึ้ง น้ำตาล และผงฝูหลิง ฝูหลิงเป็นยาสมุนไพรจีนชนิดหนึ่ง มีสรรพคุณในการขับปัสสาวะ บำรุงหัวใจ รักษาโรคนอนไม่หลับ
ร้านเต้าเซียงชุน ซึ่งเป็นร้านขนมที่มีประวัติกว่า 60 ปีของกรุงปักกิ่ง ได้ผลิตและจำหน่ายขนมฝูหลิงเป็นพิเศษ ขนมฝูหลิงมีรสชาติหวานหอม ทั้งอร่อยทั้งดีต่อสุขภาพ เป็นของฝากที่ควรนำกลับไปให้เพื่อนๆ ชินด้วยกัน
“ขนมซูถาง” เป็นขนมแป้งทอดกรอบชุบด้วยน้ำตาล ลักษณะพิเศษของขนมซูถางก็คือกรอบ หอม หวาน ใช้น้ำตาลทรายของดอกไม้ที่มีคุณภาพดี การทำด้วยฝีมือที่มีเอกลักษณ์พิเศษ ตอนกินกรอบ น้ำตาลไม่เหนียวติดฟัน ขนมซูถางมีจำหน่ายในร้านซุปเปอร์ต่างๆ ทั่วกรุงปักกิ่ง
ถ้ามาเที่ยวปักกิ่ง แต่ไม่เคยกินผลไม้เชื่อมของปักกิ่ง ก็นับว่ายังมาไม่ถึงกรุงปักกิ่ง ผลไม้เชื่อมทำจากผลไม้สดต่างๆ เช่น แอปเปิ้ล สาลี ลูกท้อ ลูกบ๊วยเป็นต้น
วิธีการทำขนมเหล่านี้คือ ปอกเปลือกเอาเมล็ดออก ใช้น้ำเชื่อมต้มและแช่ เสร็จแล้วนำไปอบแห้ง ผลไม้ที่นำมาเชื่อมได้เลือกใช้ผลไม้ที่ดี ทำเป็นผลไม้เชื่อมแล้วมีสีใส เนื้อนุ่ม หวานๆ เปรี้ยวๆ เหมาะสำหรับเป็นของฝาก
เกาลัดคั่วน้ำตาลก็เป็นของฝากอย่างหนึ่งที่ไม่ควรพลาด เกาลัดมีฉายาว่า “ราชาแห่งผลไม้ตากแห้ง” ในต่างประเทศได้รับการขนามนามว่า “ผลไม้โสม” นอกจากมีแป้งแล้ว ยังมีโภชนากรสูง เพราะมีทั้งโปรตีน ไขมันและวิตามินบี ในสมัยโบราณเคยใช้รับประทานทดแทนข้าว
เกาลัดไม่เพียงแต่เป็นของกินที่อร่อยเท่านั้น หากยังเป็นยารักษาโรคได้ มีสรรพคุณเท่ากับโสม และตังกุย มีสรรพคุณในการต้านโรคความดันโลหิตสูง และโรคหัวใจ
วิธีการทำเกาลัดคั่วน้ำตาลดูเหมือนง่ายๆ เพียงใช้กระทะใบใหญ่คั่วกับหินสีดำ แล้วก็จะได้เกาลัดคั่วที่อร่อย แต่เรื่องที่ดูง่ายๆ นี้ จริงๆ แล้วมีเทคนิคและปัจจัยสำคัญหลายอย่าง เพราะเกาลัดมีเปลือก ตอนคั่วต้องระวังระเบิด ก่อนคั่วเกาลัดต้องเฉือนเปลือกเกาลัดให้แยกออก ทำอย่างนี้แล้วจะประกันไม่ให้เกิดการระเบิดในการคั่วเกาลัด และเมื่อเกาลัดคั่วสุกแล้วก็จะเปิดกินได้ง่ายขึ้น เกาลัดที่เตรียมเอาไปคั่วนั้นต้องแช่ในน้ำเย็นก่อน ทำอย่างนี้เพื่อป้องกันน้ำของเกาลัดหายไปหมด หลีกเลี่ยงเนื้อเกาลัดแข็งไปหลังจากคั่วสุกแล้ว
สิ่งที่สำคัญที่สุดในการคั่วเกาลัดก็คือ ตอนคั่วต้องคั่วเรื่อยๆ ไม่ควรหยุด ทั้งนี้ก็เพื่อให้เกาลัดได้รับความร้อนเท่ากัน เพราะถ้าเกาลัดเฉพาะส่วนได้รับความร้อนนานจะไหม้และอาจจะทำให้เกิดการระเบิด
