กรรไกรขยับตัดลวดลายไปบนกระดาษสีขาวอย่างประณีต หลังจากนั้นไม่กี่นาที ดอกโบตั๋นที่เหมือนจริงก็ปรากฏขึ้น ผู้ที่ให้ชีวิตแก่กระดาษแต่ละแผ่นนั้นก็คือ “ฉาง เฟิ่งหลิง” ผู้สืบทอดโครงการศิลปะตัดกระดาษ ซึ่งเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของเมืองเหอเจ๋อ มณฑลซานตง 

ฉาง เฟิ่งหลิง กล่าวว่า ตั้งแต่อายุ 12 ปี เธอก็มาเรียนรู้กับคุณย่าเพื่อใช้กรรไกรลองทำงานศิลปะตัดกระดาษ ต่อมา เธอได้ออกเดินทางไปหาอาจารย์ที่มีชื่อเสียงในที่ต่าง ๆ เพื่อเรียนรู้ทักษะการตัดกระดาษให้ลึกซึ้งมากขึ้น

หลังจากฝึกฝนพัฒนาไม่หยุดนิ่งมาเป็นเวลาเกือบ 40 ปี ฉาง เฟิ่งหลิง ได้สร้างรูปแบบการตัดกระดาษที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอเอง โดยผลงานของเธอมีลักษณะเป็นสามมิติมากขึ้น ในขณะเดียวกัน ก็มีสีสันทางวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์และคุณค่าทางศิลปะของการตัดกระดาษด้วย

ทำอย่างไรจึงจะให้ผู้คนตระหนักถึงคุณค่าของมรดกทางวัฒนธรรมนี้ให้มากขึ้น นี่เป็นปัญหาที่ฉาง เฟิ่งหลิง คิดทบทวนมาโดยตลอดในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอกล่าวว่า เธอได้รวมปัจจัยดอกโบตั๋นของเหอเจ๋อเข้าไว้กับเป้สะพายหลัง เสื้อผ้า และผ้าพันคอไหมอย่างต่อเนื่อง ออกแบบผลิตภัณฑ์จากการตัดกระดาษให้มากขึ้น ทำให้ทักษะดั้งเดิมนี้เข้าสู่ชีวิตของคนทั่วไป และทำให้ศิลปะการตัดกระดาษมีคนรู้จัก เข้าใจและชื่นชอบมากขึ้น

ตอนนี้ ในสตูดิโอของฉาง เฟิ่งหลิง มีคนมาเรียนตัดกระดาษกับเธอมากกว่า 30 คน เธอเต็มใจที่จะสอนให้กับผู้ที่สนใจและอยากเรียนรู้ทักษะนี้ ซึ่งการอบรมทักษะศิลปะด้านนี้ช่วยให้สตรีในชนบทกว่า 200 คน แก้ปัญหาการมีงานทำ นอกจากนี้ เธอยังสอนเด็กของหมู่บ้านที่อยู่ใกล้ ๆ อีกด้วย เธอกล่าวว่า การตัดกระดาษเป็นอีกหนึ่งมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมโลก เธอต้องสืบทอดให้สมบัติจากบรรพบุรุษนี้คงอยู่ต่อไป