เมื่ออยู่ติดทะเลก็หากินกับทะเล - เส้นทางสีจิ้นผิง (25)

2023-03-14 10:04:08 | CMG
Share with:

 เมืองเซี่ยเหมินมีพื้นที่ภูเขาและเกาะค่อนข้างมาก หมู่บ้านจวินหยิงเป็นพื้นที่ภูเขาจึงทำมาหากินกับภูเขาและได้ผลเป็นที่น่าพอใจ หมู่บ้านเหอชั่วติดกับทะเลแต่ไม่สามารถหากินกับทะเลได้ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง

 ในช่วงครึ่งปีหลังของปี 1985 จาง หงเหลียง นักศึกษาจากมณฑลเหอเป่ยซึ่งกำลังศึกษาอยู่ในภาควิชาเศรษฐศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเซี่ยเหมินกลายเป็นเพื่อนนักศึกษาของสี จิ้นผิง เพราะเขาเคยส่งต่อจดหมายฉบับหนึ่งให้กับสี จิ้นผิง

ช่วงสุดสัปดาห์ในต้นฤดูร้อนปี 1986 สี จิ้นผิงบอกกับจาง หงเหลียงว่า "วันนี้ผมจะพาคุณไปเยี่ยมหมู่บ้านยากจนริมชายฝั่งทะเลแห่งหนึ่ง เป็นหมู่บ้านที่อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเซี่ยเหมิน”

“ขณะที่รถของเราเข้าจอดที่ถนนเล็กๆ ริมทะเลภายในหมู่บ้านเหอชั่วนั้น สหายสี จิ้นผิงบอกกับผมด้วยรอยยิ้มว่า ทหารก๊กมิ่นตั๋งฝั่งโน้นกำลังมองเราด้วยกล้องส่องทางไกลแน่ๆเลย” จาง หงเหลียงเล่าย้อนอดีตในวันนั้น

ที่นี่ตั้งอยู่แนวหน้าสุดในการป้องกันชายฝั่งของเมืองเซี่ยเหมิน มองเห็นกันข้ามทะเลกับเกาะ “เสี่ยวจินเหมิน”(จินเหมินเล็ก) ซึ่งอยู่ภายใต้การยึดครองของกองทัพก๊กมิ่นตั๋ง เนื่องจากไม่สามารถออกหาปลาด้วยตัวเองได้ ชาวบ้านในหมู่บ้านเหอชั่วจึงมีชีวิตความเป็นอยู่ค่อนข้างยากจน ซึ่งแตกต่างกันกับพื้นที่อื่นๆในเขตเศรษฐกิจพิเศษเมืองเซี่ยเหมินในแง่การพัฒนาเศรษฐกิจอย่างมาก

เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำหมู่บ้านเหอชั่วเล่าให้สี จิ้นผิง ฟังว่าปลาเก๋าสดที่ส่งออกไปยังฮ่องกงสามารถขายได้มากกว่า 300 ดอลลาร์ฮ่องกงต่อชั่ง (2 ชั่งเท่า 1 กิโลกรัม)   การเพาะเลี้ยงปลาเก๋าช่วยให้ชาวบ้านมีรายได้เพิ่มขึ้นนำมาซึ่งความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจที่เด่นชัด

สี จิ้นผิงดีใจมากหลังจากได้ยินเรื่องนี้  เบื้องหลังเขาคือผู้แนะนำไอเดียนี้ให้กับชาวบ้าน สี จิ้นผิง รู้มาว่าปลาเก๋ามีราคาแพงมากในฮ่องกง และที่นี่มีความเหมาะสมที่จะดำเนินการเลี้ยงปลาเก๋าตามแนวชายฝั่งทะเล เมื่อลงพื้นที่ในหมู่บ้านเหอชั่ว สี จิ้นผิงจึงได้แนะนำให้หมู่บ้านเหอชั่วทำการเพาะเลี้ยงปลาเก๋า ครั้นจาง หงเหลียงติดตามสี จิ้นผิงไปหมู่บ้านแห่งนี้การเลี้ยงปลาเก๋าก็ประสบความสำเร็จและเข้าสู่ตลาดแล้ว

คำบรรยายภาพ : โฉมหน้าใหม่ของหมู่บ้านเหอชั่วและพื้นที่โดยรอบในเมืองเซี่ยเหมินมณฑลฝูเจี้ยน

การแก้ไขปัญหาด้านปากท้องและเครื่องนุ่งห่มเป็นเพียงขั้นตอนเบื้องต้น หากต้องการมีความมั่งคั่ง  หนีไม่พ้นที่ต้องพึ่งพาการพัฒนาอุตสาหกรรม

เมื่ออยู่ติดภูเขาก็หากินกับภูเขา อยู่ติดทะเลก็หากินกับทะเล อยู่ติดเกาะก็หากันกับเกาะ สี จิ้นผิงยังเสนอว่าหมู่บ้านเหอชั่วยังควรพัฒนาบ้านพักรับรองในชนบทและร้านอาหารชาวประมงที่มีเอกลักษณ์ของท้องถิ่น เช่น งานเลี้ยงด้วยเมนูปลา นอกจากนี้ยังสามารถพัฒนาธุรกิจท่องเที่ยวเกี่ยวกับเกาะจินเหมินได้ด้วย

“การขจัดความยากจนต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน จึงจะเห็นผลลัพธ์ หากไม่แก้ไขปัญหาด้านชีวิตความเป็นอยู่ขั้นพื้นฐานของประชาชนผู้ยากไร้ เราก็ไม่สามารถแสดงความรับผิดชอบต่อประชาชนได้” คำพูดของสี จิ้นผิงในวันนั้นได้ฝังลึกอยู่ในใจของจาง หงเหลียง ตลอดมา

หลังจากเสร็จสิ้นการตรวจงาน เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำหมู่บ้านเหอชั่วเสนอว่าขอเป็นเจ้าภาพเลี้ยงสี จิ้นผิงและจาง หงเหลียงกินปลาเก๋า เมื่อกินเสร็จแล้ว สี จิ้นผิง พูดกับเลขาธิการพรรคฯประจำหมู่บ้านด้วยรอยยิ้มว่า "ผมขอไม่จ่ายค่าปลาตัวนี้ตามราคาในฮ่องกงนะ หนึ่งคือจ่ายไม่ไหว สองคือผมไม่มีเหรียญฮ่องกงนะครับ"  สี จิ้นผิงพูดพร้อมจ่ายค่าปลาไปด้วย

ครั้งที่สองที่ทำให้จาง หงเหลียงสัมผัสถึงความห่วงใยของสี จิ้นผิงที่มีต่องานด้านการเกษตรและงานในชนบทนั้น สืบเนื่องมาจากวิทยานิพนธ์ของเขาที่ศึกษาเกี่ยวกับปัญหาการกระจุกตัวของที่ดินในชนบทอำเภอเจิ้งติ้ง มณฑลเหอเป่ยนี้ ได้รับคำแนะนำจากสี จิ้นผิง ตั้งแต่การเลือกประเด็นไปจนถึงหัวข้อ ข้อสรุป กระทั่งการแก้ไขปรับปรุง และในที่สุดได้คะแนนสูงถึง 90 คะแนน

ก่อนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย จาง หงเหลียงได้ไปกล่าวอำลากับสี จิ้นผิงในค่ำคืนก่อนเดินทางกลับไปยังเมืองสือเจียจวงในมณฑลเหอเป่ย เขายังได้สอบถามว่า สี จิ้นผิงเกี่ยวกับคำชี้แนะเพิ่มเติม

"สหายสี จิ้นผิง พูดกับผมว่าหลังจากทำงานแล้ว คุณต้องลงไปสู่ระดับรากหญ้าให้ได้ อย่ามัวแต่อยู่ในสำนักงาน อย่ามองการทำงานในระดับรากหญ้าเป็นเพียง “ทางผ่าน” ต้องทำงานติดดินอย่างจริงจังเป็นเวลาอย่างน้อย 2-3 ปี เรื่องใดก็ตามจะเห็นผลงานได้ก็ต่อเมื่อทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจเป็นเวลาหลายปีทั้งนั้น “

เมื่อจาง หงเหลียง กลับไปที่มณฑลเหอเป่ย  เขาทุ่มเททำงาน สร้างคุณูปการในการสร้างสรรค์บ้านเกิดของเขา ส่วนหมู่บ้านเหอชั่วก็มีชีวิตใหม่พร้อมไปกับความสัมพันธ์ระหว่างสองฟากฝั่งช่องแคบไต้หวันที่ปรับปรุงดีขึ้น

ปัจจุบัน หมู่บ้านเหอชั่วและพื้นที่โดยรอบเป็นย่านธุรกิจสำนักงานใหญ่ที่มีการขับเคลื่อนมากที่สุดในเมืองเซี่ยเหมิน โดยมีอาคารระดับไฮเอนด์และทันสมัยอยู่ทุกหนทุกแห่ง กลายเป็น "แหล่งดึงดูดการลงทุน" ทางอุตสาหกรรม มีเพียงอาคารวั่นซุ่นโหลวที่เต็มไปด้วยรอยกระสุนเนื่องจากถูกทหารก๊กมิ่นตั๋งยิงกระสุนปืนใหญ่เข้าใส่ในอดีต และหอรำลึก "ทหารปาลู่น้อยผู้กล้าหาญ" ซึ่งเป็นสถานที่สองแห่งที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นพิเศษเพื่อบันทึกความผันผวนที่ผ่านมาของหมู่บ้านเหอชั่วในฐานะสักขีพยานการโจมตีเกาะจินเหมินด้วยกระสุนปืนใหญ่

เดือนพฤษภาคมปี 1988 สี จิ้นผิงถูกย้ายไปเป็นเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำเขตหนิงเต๋อ มณฑลฝูเจี้ยน เขตหนิงเต๋อถูกเรียกว่าเป็น "เขตด้อยพัฒนา" ตามชายฝั่งทะเลทางตะวันออกเฉียงใต้ของจีน ต่อมาได้กลายเป็นแหล่งที่สี จิ้นผิงนำเจ้าหน้าที่และประชาชนในภาคตะวันออกของมณฑลฝูเจี้ยน “ขจัดความยากจน" อย่างโดดเด่น และยังกลายเป็นสถานที่ที่สี จิ้นผิงมีความรู้สึกผูกพันและคิดถึงอยู่ตลอดเวลา


BO/LU

  • เสียงข่าวประจำวัน (28-03-2567)

  • สานสัมพันธ์ไทย-จีน (28-03-2567)

  • เสียงคุยกันวันละประเด็น (28-03-2567)

  • เสียงข่าวประจำวัน (27-03-2567)

  • สานสัมพันธ์ไทย-จีน (27-03-2567)