เมื่อวันที่ 15 ตุลาคมปี 2001 เป็นวาระฉลองวันเกิด 88 ปีของนายสี จ้งซวิน สมาชิกครอบครัวอยู่พร้อมหน้ากันเพื่อจัดงานฉลอง มีแต่นายสี จิ้นผิง ซึ่งเวลานั้นเป็นผู้ว่าการมณฑลฝูเจี้ยนกำลังปฏิบัติหน้าที่ ไม่สามารถไปร่วมงานฉลอง จึงเขียน “จดหมายอวยพรอายุยืน” ที่เปี่ยมไปด้วยความรักและเคารพอย่างลึกซึ้งให้กับคุณพ่อ  

นายสี จิ้นผิงเขียนว่า “ชีวิตของคุณเสมือนวัวควายที่ขยันทำไร่ไถนาเพื่อประชาชนจีน นี่ก็เป็นแรงบันดาลใจที่ส่งเสริมให้ผมต้องอุทิศตนทั้งหมดในกิจการรับใช้ประชาชน เพื่อตอบสนองพ่อแม่เพื่อนญาติพี่น้อง และแผ่นดินจีนที่สวยงามที่เลี้ยงผมจนโตขึ้น” 

เมื่อนายสี จ้งซวินอ่านจดหมายของนายสี จิ้นผิงแล้ว แสดงความเข้าใจที่เขาไม่สามารถมากลับมาเนื่องจากภารกิจสำคัญ ทั้งยังกล่าวต่อสมาชิกครอบครัว ลูกและญาติพี่น้องว่า “ควรถือหน้าที่เป็นหลัก ถือกิจการประเทศชาติเป็นหลัก” “การให้บริการแก่ประชาชน ก็คือความกตัญญูต่อพ่อแม่ที่ดีที่สุด” 

นายสี จ้งซวินเคยให้คำมั่นสัญญาว่า  “ผมจะเป็นพนักงานให้บริการแก่ประชาชนเขตภาคตะวันตกตอนกลางที่ดี” และแนวคิดการบริหารประเทศชาติที่นายสี จิ้นผิงปฏิบัติมาโดยตลอดก็คือ “ผมเป็นผู้ให้บริการแก่ประชาชน งานของผมก็คือให้บริการแก่ประชาชน” 

คำสั่งสอนในครอบครัวของนายสี จ้งซวินเสมือกระจกเงาแผ่นหนึ่ง เป็นหลักเกณฑ์มาตรฐานอย่างหนึ่ง และเป็นตำราเรียนฉบับหนึ่ง เป็นการแสดงให้เห็นจิตอารมณ์ที่ว่า “ยอมเสียครอบครัวเล็กเพื่อประเทศชาติ” 

นายสี จ้งซวินเคยกล่าวกับลูกหลานว่า “ผมไม่ได้ฝากสินทรัพย์อะไรไว้ให้กับพวกคุณ แต่จะฝากชื่อเสียงที่ดีไว้ให้กับพวกคุณ”