ลักษณะพิเศษอย่างหนึ่งของอาหารเจ้อเจียงก็คือเต็มไปด้วยสีสันและกลิ่นอายของวัฒนธรรม อาหารเจ้อเจียงที่มีชื่อเสียงส่วนใหญ่ก็มีเรื่องเล่าที่สวยงามด้วย เช่น “น้ำแกงปลาซ้อซ่ง” เล่ากันว่าในสมัยราชวงศ์ซ่ง มีชายหนุ่มแซ่ซ่งที่อาศัยอยู่ริมทะเลสาบซีหู และมีอาชีพจับปลา มีอยู่ครั้งหนึ่งป่วยลง อาซ้อหรือพี่สะใภ้ของเขาได้รับข่าวแล้วก็ไปจับปลาที่ทะเลสาบซีหูด้วยตัวเอง แล้วใส่น้ำส้มสายชูและน้ำตาล ต้มเป็นน้ำแกงปลาให้กิน ชายหนุ่มแซ่ซ่งกินแล้วก็หายดี น้ำแกงปลานี้ก็ถูกตั้งชื่อว่า “น้ำแกงปลาซ้อซ่ง” กลายเป็นอาหารที่มีชื่อเสียงในร้านอาหารเจ้อเจียงต่อไป
“กุ้งผัดชาหลงจิ่ง” ก็เป็นอาหารเจ้อเจียงที่รู้จักกันโดยทั่วไป ที่ได้รับความนิยมกันก็เพราะว่ามีชาหลงจิ่ง ชาหลงจิ่งปลูกบนภูเขาบริเวณรอบทะเลซีหูของเมืองหางโจว มณฑลเจ้อเจียง เริ่มในสมัยราชวงศ์ถังและซ่ง ชาหลงจิ่งมีลักษณะพิเศษ 4 อย่าง อันได้แก่ สีเขียว กลิ่มหอม รสเข้มข้น ใบชารูปร่างสวยงาม การทำ “กุ้งผัดชาหลงจิ่ง” ก็คือเลือกกุ้งแม่น้ำที่สดมาปรุงกับชาหลงจิ่งที่เก็บในช่วงก่อนหรือหลังเทศกาลเช็งเม้ง
เล่ากันว่า ในสมัยราชวงศ์ชิง ฮ่องเต้เฉียงหลงเสด็จมาเมืองหางโจวเป็นการส่วนพระองค์ พอดีเจอฝน จึงเข้าหลบฝนในบ้านชาวนาที่อยู่ใกล้ภูเขาหลงจิ่ง ได้เสวยชาหลงจิ่ง และทรงพอพระทัยในรสชาติชาหลงจิ่ง ก่อนจากไปนั้น ชาวนาจึงมอบห่อชาหลงจิ่งให้ฮ่องเต้เฉียงหลงด้วย ถึงตอนเย็น ฮ่องเต้เฉียงหลงไปร้านอาหาร และได้สั่งผัดกุ้ง พร้อมนำใบชาหลงจิ่งที่ได้มาให้พนักงานบริการช่วยชง ตอนรับชาหลงจิ่งพนักงานบริการเผอิญเหลือบเห็นฉลองพระองค์ที่มีลายมังกรที่สวมอยู่ข้าง รีบเข้าไปแจ้งให้เจ้าของร้านที่กำลังทำกับข้าวอยู่ เจ้าของร้านได้ยินตกใจลนลานเป็นการใหญ่ พลาดหยิบเอาชาหลงจิ่งที่พนักงานบริการยื่นให้คิดว่าเป็นต้นหอมจับใส่ในกุ้งที่กำลังผัดอยู่ แล้วรีบนำออกไปถวายฮ่องเต้เฉียงหลง ฮ่องเต้เฉียงหลงได้กลิ่นหอมของชาหลงจิ่ง รีบคีบกุ้งผัดชาหลงจิ่งมาชิม แล้วทรงออกปากชื่นชมอย่างมากว่าอร่อยเป็นพิเศษ ตั้งแต่นั้นมา “กุ้งผัดชาหลงจิ่ง” ก็กลายเป็นอาหารเจ้อเจียงที่มีชื่อเสียงอย่างหนึ่ง
การกินอาหาร นอกจากลิ้มรสชาติแล้ว เรื่องเล่าต่างๆนานาที่เกี่ยวกับอาหารนั้น ก็ได้เพิ่มสีสันของอาหารด้วย เชิญชวนให้คุณผู้ฟังหาโอกาสมาลองทานอาหารเหล่านี้กันดู
