จู เสาหมิง นายกสมาคมปีนเขามณฑลฝูเจี้ยน และรองประธานกลุ่มบริษัทตงไป่ฝูเจี้ยนในขณะนั้นรู้จักมักคุ้นกับนายสี จิ้นผิงจากการปีนเขากู่ซาน

วันหนึ่งในช่วงสุดสัปดาห์ปี ค.ศ. 1997 เพื่อนของเขาเชิญนายสี จิ้นผิงซึ่งขณะนั้นเป็นรองเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำมณฑลฝูเจี้ยนให้ไปปีนเขากู่ซานด้วยกัน จู เสาหมิงได้พบนายสี จิ้นผิงเป็นครั้งแรกที่กู่ซาน หลังจากนั้นพวกเขามักจะปีนเขาด้วยกันในช่วงสุดสัปดาห์บ่อยๆ

นายสี จิ้นผิงปีนเขาค่อนข้างเร็ว บางครั้งปีนจากเชิงเขาไปตามถนนโบราณไปยังจุดพักชมวิว “สือปาจิ่ง”โดยไม่พัก ซึ่งใช้เวลาประมาณ 40 นาที

เดินขึ้นบันไดจาก “ศาลาที่ 1 แห่งภูเขาหมิ่นซาน” ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของถนนโบราณ  ผ่าน “ศาลาชมน้ำตก” “ศาลาดั้นเมฆ” “ศาลาปั้นซาน” และ “ศาลาเกิงอี” สามารถเห็นหินแกะสลักหน้าผาต่างๆ เช่น “ หยุนเฉิงฟาเริ่น” “เทียนเฟิงชุยเมิ่ง” และ “อู๋ซีปั้นถู” เป็นต้น จนมาถึงจุดชมวิว“สือปาจิ่ง”ในที่สุด ระหว่างทางนายสี จิ้นผิงมักจะหยุดเดินเพื่อชมมรดกทางวัฒนธรรมเหล่านี้อย่างเพลิดเพลิน

“ที่จุดพัก เราจะดื่มชาและพูดคุยกัน ท่านปฏิบัติต่อเราทุกคนเหมือนเป็นเพื่อนโดยไม่มีการถือตัวใดๆ คำพูดของท่านอบอุ่นและติดดินมาก ท่านเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับมิตรภาพอย่างยิ่ง”  จู เสาหมิงกล่าว

บางครั้ง เมื่อนางเผิง ลี่หยวน ภรรยาของนายสี จิ้นผิงซึ่งก็ชอบกีฬาประเภทนี้มากเช่นกัน เมื่อกลับมาเมืองฝูโจวก็มักมาร่วมการปีนเขาด้วย

นายสี จิ้นผิงยังได้สรุปข้อดีที่สำคัญหลายประการของการปีนเขา ประการแรก การปีนเขาเป็นการออกกำลังกายแบบแอโรบิกซึ่งสามารถเพิ่มสมรรถภาพของปอดและหัวใจ ประการที่สอง การปีนเขาต้องมีการเคลื่อนไหวที่ทุกส่วนของร่างกายต้องประสานกัน ซึ่งสามารถออกกำลังกายกล้ามเนื้อและเสริมสร้างกระดูกให้แข็งแรง ประการที่สาม มีออกซิเจนไอออนลบมากมายในป่าเขา ซึ่งเอื้อต่อการปรับตัวของร่างกาย ประการที่สี่ การปีนเขาสามารถผ่อนคลายร่างกายและจิตใจและคลายความเครียด ประการที่ห้า การปีนเขาต้องใช้ความเพียรพยายามและกำลังใจ ประการที่หก การปีนเขาทำให้ใกล้ชิดกับธรรมชาติและเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ต่างๆทำให้สุขภาพจิตดี

คำบรรยายภาพ : นายสี จิ้นผิง ร่วมปีนเขากู่ซานในเมืองฝูโจว

ในมุมมองของนายสี จิ้นผิง การปีนเขายังทำให้ได้ใกล้ชิดกับชาวบ้านระดับรากหญ้า  การพูดคุยกันซึ่งหน้าเป็นเรื่องที่น่ายินดี ไม่ต้องกังวลว่าจะพูดถูกพูดผิด แค่พูดความในใจในสิ่งที่คิดออกไป

ถือขวดน้ำและผ้าเช็ดหน้าพร้อมกับผู้ชื่นชอบการปีนเขาสองสามคน ในระหว่างการปีนเขา นายสี จิ้นผิงมักจะพบมวลชนที่รู้จักเขา ซึ่งบางคนก็ยังทักทายด้วยความดีใจ ซึ่งเขาก็ยิ้มและโบกมือทักทาย 

“ลูกเรียนหนังสือเป็นยังไงบ้าง?” “บ้านน่าอยู่ไหม?” “ไปหาหมอสะดวกไหม?” ...............นายสี จิ้นผิงมักจะพูดคุยกับชาวบ้านที่มาปีนเขาถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ คนที่มาปีนเขามีทั้งนักเรียน นักท่องเที่ยว เจ้าของธุรกิจส่วนตัว และคนทำงานทั่วไปซึ่งต่างก็เป็นคู่สนทนาของเขา ทำให้ได้เข้าใจสิ่งที่พวกเขาคิดและคาดหวัง

โดยเฉลี่ยแล้วนายสี จิ้นผิงจะใช้เวลาสุดสัปดาห์ทุกสองหรือสามสัปดาห์ในการปีนกู่ซานจนถึงเดือนตุลาคม ค.ศ. 2002 เมื่อย้ายจากฝูเจี้ยนเพื่อรับตำแหน่งใหม่ที่มณฑลเจ้อเจียง

เดือนตุลาคม ค.ศ. 1999 จู เสาหมิงเสนอนายสี จิ้นผิงว่า ขณะนั้นเขากำลังเตรียมที่จะก่อตั้งสมาคมปีนเขามณฑลฝูเจี้ยนร่วมกับผู้ที่ชื่นชอบการปีนเขา และต้องการเชิญให้นายสี จิ้นผิงมาเป็นประธานกิตติมศักดิ์

สี จิ้นผิง ตอบรับคำเชิญทันทีพร้อมกล่าวว่า “หากเป็นประธานกิตติมศักดิ์ ผมจะทำสิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างเป็นรูปธรรมให้กับมวลชนที่ชื่นชอบการปีนเขา ส่งเสริมให้ทุกๆคนร่วมออกกำลังกายด้วยการปีนเขา เพราะกีฬาสามารถนำความสุขมาสู่ประชาชนได้”

ประธานกิตติมศักดิ์คนนี้ได้สนับสนุนการพัฒนาสมาคมอย่างจริงจังและได้ทำสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นประโยชน์มากมายให้กับประชาชนที่ชอบปีนเขา  ทั้งยังให้คำแนะนำว่าสมาคมปีนเขาควรจัดกิจกรรมปีนเขาขนาดใหญ่เพื่อผลักดันกิจกรรมปีนเขาของมณฑลฝูเจี้ยนให้สูงขึ้นอีกระดับ

เดือนพฤศจิกายน ปี ค.ศ. 1999 ทันทีที่มีการก่อตั้งสมาคมปีนเขามณฑลฝูเจี้ยน สมาคมก็ได้จัดการแข่งขันปีนเขาแห่งชาติครั้งแรกที่เมืองกู่ซานโดยมีผู้ร่วมแข่งขันนับหมื่อคน โดยได้มีการเชิญนายหลี่ จื้อซิน นักปีนเขาชื่อดังเข้าร่วมด้วย หลังจากกลับไปที่กรุงปักกิ่ง เขาได้รายงานประสบการณ์การปีนเขามวลชนของฝูเจี้ยนต่อสำนักงานบริหารการกีฬาแห่งชาติ

สำนักงานบริหารการกีฬาแห่งชาติจีนเห็นชอบกับประสบการณ์ของฝูเจี้ยนในการจัดกิจกรรมปีนเขามวลชน ทั้งยังเผยแพร่ประสบการณ์นี้ไปยังทั่วประเทศโดยได้จัดกิจกรรมปีนเขาเพื่อออกกำลังกายให้กับประชาชนในหลายเมือง และกำหนดให้วันที่ 1 มกราคมของทุกปีเป็นวันปีนเขาแห่งชาติเพื่อออกกำลังกายในวันขึ้นปีใหม่ ผลักดันให้มีการเปิดตัวกิจกรรมปีนเขาอย่างเต็มรูปแบบมากกว่า 300 จุดทั่วประเทศ

IN/LU