ชนเผ่าเอ้อเวินเค่อ เป็นหนึ่งในชนกลุ่มน้อยในเขตปกครองตนเองมองโกเลียในของจีน    มีประชากรกว่า 30,000  คน ในสมัยโบราณ ชาวเอ้อเวินเค่อพักอาศัยอยู่ในกระโจมที่มุงหลังคาด้วยเปลือกไม้ ดำรงชีวิตด้วยการล่าสัตว์ป่าและจับสัตว์น้ำ โดยใช้ธนูและฉมวก เช่นเดียวกับชนเผ่าต๋าโว่เอ่อร์ และชนเผ่าเอ้อหลุนชุนในเขตมองโกเลียใน เนื้อสัตว์ที่ล่ามาได้นิยมย่างให้สุกโดยใช้ไฟ หรือใส่ในกระบอกไม้ แล้วต้มให้สุก  ปัจจุบัน ชาวเอ้อเวินเค่อส่วนใหญ่ตั้งถิ่นฐานในบริเวณตำบลปกครองตนเองเอ้อเวินเค่อ เมืองจาหลันถุน เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน

ชาวเอ้อเวินเค่อ รักชีวิตสนุกสนาน มักรวมตัวกันร้องเล่นเต้นรำ บทเพลงและท่วงทำนองเพลงของชาวเอ้อเวินเค่อ งดงาม โดดเด่น มีเอกลักษณ์  ในงานเทศกาลหรือพิธีการรื่นเริง ชาวเอ้อเวินเค่อจะเต้นรำเฉลิมฉลองอย่างสนุกสนาน เช่น  ระบำพรานไพร เป็นการเต้นรำรอบกองไฟในทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ที่จัดขึ้นในเวลากลางคืนในงานเทศกาลสำคัญ

ชาวเอ้อเวินเค่อมีกิจกรรมการละเล่นมากมาย เช่น การยิงธนู กระโดดสูง กระโดดไกล ค้ำถ่อ  และมวยปล้ำ  

นอกจากนี้ ศิลปะงานฝีมือก็งดงามจับตา เช่น ผ้าปัก งานแกะสลัก ภาพวาด การผลิตของเล่นหน้ากากสัตว์และหัวสัตว์ที่ทำจากเปลือกไม้ เป็นต้น

เทศกาลสำคัญของชาวเอ้อเวินเค่อ เช่น เทศกาลบูชาเทพเจ้า จะจัดเป็นประจำทุกปี ในเทศกาลนี้ มีการเชือดวัวและแกะเพื่อเป็นเครื่องบูชา อธิษฐานขอพรให้การเลี้ยงสัตว์อุดมสมบูรณ์และปลอดภัย ในเทศกาลนี้ มีการจัดกิจกรรมสนุกสนานต่างๆ เช่น แข่งม้า มวยปล้ำ เป็นต้น  

ชาวเอ้อเวินเค่อ มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ซื่อสัตย์ สุจริต และจริงใจ ด้วยการดำรงชีวิตแบบล่าสัตว์เร่ร่อน ชาวเอ้อเวินเค่อจึงชอบช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

ตั้งแต่ปี 2003 ชาวเอ้อเวินเค่อได้เลิกการล่าสัตว์ป่า และอพยพออกจากเขตเขาไปตั้งถิ่นฐานในพื้นที่ที่เหมาะสำหรับการใช้ชีวิตมากขึ้นที่รัฐบาลจัดให้  

ในขณะเดียวกัน ชาวเอ้อเวินเค่อได้ใช้ประโยชน์วัฒนธรรมพื้นบ้านอันเป็นเอกลักษณ์และข้อได้เปรียบทางธรรมชาติอย่างเต็มที่ในการพัฒนาการท่องเที่ยว อุตสาหกรรมการเพาะปลูกและการเลี้ยงสัตว์ที่มีเอกลักษณ์ท้องถิ่น

ในช่วงฤดูหนาวปี 2024 การท่องเที่ยวน้ำแข็งและหิมะในหลายพื้นที่ทางภาคเหนือของจีน เช่น เมืองฮาร์บิน ได้รับความนิยมอย่างมากจากนักท่องเที่ยวทั่วประเทศจีน     เมืองจาหลันถุน เจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาฤดูหนาวแห่งชาติก็ได้ดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนมากเช่นกัน     ชาวเอ้อเวินเค่อจึงตั้งใจแสดงวัฒนธรรมประจำชนเผ่าของตน เช่น ใส่ชุดล่าสัตว์ สร้างกระโจมที่มุงหลังคาด้วยเปลือกไม้ และแสดงการล่าสัตว์ในสมัยก่อน  เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนมากขึ้น  ขณะนี้   ถิ่นที่อยู่อาศัยของชาวเอ้อเวินเค่อได้กลายเป็นชุมชนท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงในจีน

(yim/cai)