“ระหว่างทางกลับจากการไปทำธุรกิจในต่างถิ่น ใช้โทรศัพท์มือถือหรือเครื่องคอมพิวเตอร์แบบพกพาส่งคำสั่งสั้นๆเพียงไม่กี่ข้อความเพื่อเริ่มใช้งานเครื่องใช้ไฟฟ้าดิจิทัลในบ้านของท่าน เมื่อท่านกลับถึงบ้าน เตาไมโครเวฟปรุงอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เครื่องทำน้ำอุ่นทำการอุ่นน้ำให้ร้อนพอ เครื่องซักผ้าได้ซักเสื้อผ้าสกปรกให้สะอาดพร้อมอบแห้งและรีดเสร็จสรรพ ศูนย์จัดส่งสินค้าก็ได้ส่งสินค้าที่ท่านสั่งซื้อมาถึงบ้านท่าน ....นี่ไม่ใช่ ‘อาหรับราตรี’ แต่เป็นชีวิตใหม่ที่แท้จริงที่ 'ฝูเจี้ยนดิจิทัล'จะนำมาให้เรา ” ข้อความนี้คัดลอกมาจากบทวิเคราะห์เรื่อง "เลขนี้ไม่ใช่ดิจิทัลนั้น" ที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ฝูเจี้ยนเดลี่เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 2001

หากอยู่ในเวลาของทุกวันนี้ จินตนาการในช่วงหลายปีที่ผ่านมาดังกล่าวได้กลายเป็นความจริงแล้ว ทั้งยังไปไกลกว่านั้นแล้วด้วย ความสำคัญของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเกิดใหม่ เช่น ข้อมูลขนาดใหญ่(Big Data) และปัญญาประดิษฐ์ที่มีต่อการพัฒนาระดับชาติและระดับภูมิภาคนั้น ได้กลายเป็นฉันทามติโดยทั่วไปในสังคม ทั้งยังได้กลายเป็นประเด็นร้อนในการวางแผนการแข่งขันด้วย

อย่างไรก็ตาม คำว่า “ดิจิทัล” ในปีนั้นเคยทำให้เกิดความสับสน การสั่นสะเทือน และการถกเถียงกันอย่างมาก  หากเปรียบเทียบกับการเกิดขึ้นอย่างไม่สิ้นสุดของคำศัพท์เทคโนโลยีสารสนเทศใหม่ๆ ในปัจจุบัน การสร้าง “ฝูเจี้ยนดิจิทัล”ที่เชื่อมต่อถึงกันและแบ่งปันร่วมกันในปีนั้นต้องมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้และความกล้าหาญอย่างมาก

เริ่มตั้งแต่กลางทศวรรษ 1990 แห่งศตวรรษที่ 20 เครือข่ายอินเทอร์เน็ตได้เริ่มกระบวนการใช้งานเชิงพาณิชย์ขนานใหญ่โดยถือแผนการสร้าง “ทางด่วนข้อมูลสารสนเทศ” ที่เสนอโดยสหรัฐอเมริกาเป็นสัญลักษณ์สำคัญ นำมาซึ่งคลื่นลูกที่สองของการพัฒนาระบบข้อมูลสารสนเทศอย่างคึกคัก

ก่อนถึงวันชาติจีนในปี ค.ศ.2000 นายหวัง ชินหมิ่น สมาชิกสภาวิทยาศาสตร์ยูเรเชียนนานาชาติ (International Eurasian Academy of Sciences) และรองอธิการบดีมหาวิทยาลัยฝูโจว ซึ่งเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ได้ยื่น “ข้อเสนอโครงการ ‘ฝูเจี้ยนดิจิทัล’” แก่นายสี จิ้นผิง ผู้ว่าการมณฑลฝูเจี้ยนในขณะนั้น

คำบรรยายภาพ : เมื่อเดือนมีนาคม ค.ศ. 2002 นายสี จิ้นผิง ซึ่งขณะนั้นเป็นรองเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนและผู้ว่าการมณฑลฝูเจี้ยน เดินทางไปตรวจเยี่ยมศูนย์วิจัยวิศวกรรมข้อมูลภูมิศาสตร์มณฑลฝูเจี้ยน (ภาพจากแฟ้มภาพ)

สิ่งที่ทำให้นายหวัง ชินหมิ่น รู้สึกประหลาดใจคือ “ในวันที่ 12 ตุลาคม สหายสี จิ้นผิง ก็ได้ให้คำแนะนำเต็มหน้ากระดาษซึ่งมีรายละเอียดมาก”

ในคำแนะนำนายสี จิ้นผิงชี้ให้เห็นว่าการสร้าง”ฝูเจี้ยนดิจิทัล”มีความสำคัญอย่างยิ่ง ทางมณฑลควรสนับสนุนอย่างเต็มที่ เพื่อดำเนินยุทธศาสตร์การพัฒนามณฑลให้เจริญรุ่งเรืองด้วยวิทยาศาสตร์และการศึกษา จำเป็นต้องยึดจุดสูงสุดทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี การสร้าง”ฝูเจี้ยนดิจิทัล” ไม่ใช่สิ่งที่ไม่สามารถบรรลุผลเป็นจริงได้ มณฑลฝูเจี้ยนมีบุคลากรผู้มากความสามารถและมีพื้นฐานทางเศรษฐกิจที่ดีในเรื่องนี้ ต้องเลือกและกุมจุดสูงสุดทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนี้ให้แม่น ระดมสรรพกำลังและใช้ความพยายามอย่างเต็มที่เพื่อพิชิตอุปสรรคต่างๆ

นายสี จิ้นผิง เสนอว่าทางมณฑลสามารถตั้งทีมนำสำหรับการสร้าง “ฝูเจี้ยนดิจิทัล” ได้ เขาเขียนไว้ในคำแนะนำว่า “ผมจะรับหน้าที่เป็นหัวหน้าทีมนำ”

นายหวัง ชินหมิ่น เล่าให้ฟังในภายหลังว่า “สหายสี จิ้นผิง ขอให้ผมบรรยายให้ความรู้แก่รองผู้ว่าการ เลขาธิการและรองเลขาธิการมณฑล ในเวลานั้น ผมยังไม่รู้คุณค่าที่แท้จริงของคำแนะนำดังกล่าว แต่ต่อมาผมได้เรียนรู้ว่า ต้องมีฉันทามติทั้งมณฑลเท่านั้นจึงจะสามารถทำให้'ฝูเจี้ยนดิจิทัล'เป็นจริงขึ้นมาได้”

สิ่งที่ทำให้นายหวัง ชินหมิ่น ประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือ เพียงครึ่งเดือนต่อมา “ฝูเจี้ยนดิจิทัล”ก็ได้ถูกบรรจุไว้ในโครงร่างข้อเสนอแนะสำหรับการจัดทำ“แผนห้าปีฉบับที่สิบ”ที่เสนอโดยคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำมณฑล นายสี จิ้นผิง ดำรงตำแหน่งหัวหน้าทีมนำด้านการสร้างสรรค์”ฝูเจี้ยนดิจิทัล”ที่มีการแต่งตั้งขึ้นในสองเดือนต่อมา ในเวลาเดียวกัน ได้มีการตั้งคณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญ“ฝูเจี้ยนดิจิทัล”ด้วย โดยมีหวัง ชินหมิ่น ดำรงตำแหน่งประธานคณะกรรมการ อีกทั้งยังมีการแต่งตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาที่ประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการมากกว่า 30 คน ซึ่งรวมถึงนายถง ชิ่งสี  สมาชิกสภาวิทยาศาสตร์แห่งชาติจีน เป็นต้น

“ฝูเจี้ยนดิจิทัล” ที่เปิดตัวเมื่อกว่า 20 ปีที่แล้วได้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อการพัฒนาของมณฑลฝูเจี้ยนและกลายเป็นจุดเริ่มต้นในการแสวงหาและดำเนินการสร้าง “จีนดิจิทัล”

สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างนายสี จิ้นผิง กับการสร้างสรรค์ระบบข้อมูลสารสนเทศของมณฑลฝูเจี้ยนนั้นสามารถย้อนหลังกลับไปได้ 15 ปี

IN/LU