ระหว่างความเป็นจริงในปัจจุบันกับอนาคตมักเกิดความขัดแย้งขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เรื่องหนึ่งที่นายสี จิ้นผิง ยังต้องทำคือ “ขจัดการไม่รู้หนังสือ”ในการประชุมเต็มคณะครั้งแรกของทางการมณฑลฝูเจี้ยนเมื่อปี 2001 นายสี จิ้นผิงชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่า “การที่เราเสนอโครงการ 'ฝูเจี้ยนดิจิทัล'นั้น หมายถึงการสร้างสรรค์ฝูเจี้ยนให้มีระบบสารสนเทศ แต่มีสหายบางคนกลับเข้าใจผิดว่าเรากำลังจะ'วัดผลงานเจ้าหน้าที่ระดับผู้นำด้วยตัวเลข'อีก  นอกจากนี้เขายังได้วิพากษ์วิจารณ์ปรากฏการณ์ “ไร้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์” ในหมู่เจ้าหน้าที่ระดับผู้นำ ทั้งยังเตือนเจ้าหน้าที่ระดับผู้นำจากหน่วยงานและท้องถิ่นต่าง ๆ ที่ร่วมประชุมครั้งนี้ให้คิดให้มากขึ้น เรียนรู้มากขึ้น และทำงานมากขึ้น

เมื่อวันที่ 23 มีนาคม ค.ศ.2001 ในการประชุมกลุ่มผู้นำการสร้างสรรค์ “ฝูเจี้ยนดิจิทัล” นายสี จิ้นผิง ได้ร้องขอเป็นพิเศษว่าข้าราชการทั้งหลายต้องสร้างเสริมการทำงาน “ต้องรู้ระบบสารสนเทศ”โดยผสมผสานการฝึกอบรมระบบสารสนเทศเข้ากับการประเมินผลงานข้าราชการตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ และยกระดับความรู้เกี่ยวกับระบบสารสนเทศของข้าราชการ เมื่อคืนก่อน กลุ่มศูนย์การเรียนรู้ของทางการมณฑลฝูเจี้ยนได้จัดการประชุมศึกษาเพิ่มเติมโดยให้เพิ่มจำนวนผู้ร่วมประชุม โดยเชิญนายหวัง ชินหมิ่น มากล่าวรายงานเกี่ยวกับ “ระบบสารสนเทศกับฝูเจี้ยนดิจิทัล” เพื่อเป็นผู้นำในการเรียนรู้เกี่ยวกับระบบสารสนเทศ

ในบทความ “ฝูเจี้ยนดิจิทัลกำลังมาหาเรา” ที่ตีพิมพ์เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2002 นายสี จิ้นผิง เขียนว่า “ระบบสารสนเทศเป็นแนวโน้มสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของโลกปัจจุบัน ถือเป็นก้าวสำคัญยิ่งในการเพิ่มประสิทธิภาพ การยกระดับ และการบรรลุความทันสมัยทางอุตสาหกรรมทั้งในประเทศและมณฑลของเรา ‘ความทันสมัยสี่ประการ’ล้วนแยกไม่ออกจากระบบสารสนเทศ”

การพัฒนา “ฝูเจี้ยนดิจิทัล” ย่อมเป็นการเดินทางที่ให้ความสำคัญกับการผสมผสานระหว่างการออกแบบโดยระดับบนกับวิศวกรรมระบบ การทำความเข้าใจที่มาที่ไปของ“ฝูเจี้ยนดิจิทัล”นั้นมีตัวเลขสองตัวในช่วงเริ่มต้นของการพัฒนาที่ควรค่าแก่การจดจำอันได้แก่  “131” และ  “339”

วันที่ 23 มีนาคม ค.ศ.2001 การประชุมกลุ่มผู้นำการสร้างสรรค์ “ฝูเจี้ยนดิจิทัล”ได้พิจารณาและอนุมัติแผน “131” ซึ่งมีผลกระทบในวงกว้างและระยะยาวต่อการสร้างสรรค์ “ฝูเจี้ยนดิจิทัล” ได้แก่ หนึ่งแผน (แผนการสร้างสรรค์"ฝูเจี้ยนดิจิทัล"ใน"แผนห้าปีฉบับที่สิบ") สามโครงการ (แพลตฟอร์มข้อมูลสาธารณะมณฑลฝูเจี้ยน โครงการเครือข่ายข้อมูลการบริหารราชการมณฑลฝูเจี้ยน ศูนย์วิจัยวิศวกรรมข้อมูลเชิงพื้นที่มณฑลฝูเจี้ยน) และหนึ่งนโยบาย(นโยบายการแบ่งปันข้อมูลมณฑลฝูเจี้ยน)

นายสี จิ้นผิงเรียกร้องในที่ประชุมว่า ต้องเร่งดำเนินโครงการสตาร์ทอัพทั้งสามอย่างจริงจังในฐานะเป็นโครงการสาธิตในเวลาเดียวกัน เพื่อประกันการสร้างสรรค์ “ฝูเจี้ยนดิจิทัล”ให้บรรลุผลสำเร็จเป็นขั้นตอนภายในปีเดียวกัน ต้องบริหารจัดการทั้งสามโครงการโดยรวมไว้ในโครงการสร้างสรรค์ที่สำคัญประจำปีของมณฑล ต้องมีกระบวนการรับรองแผนการสร้างสรรค์อย่างครบถ้วน ต้องกำหนดเป้าหมาย  ภาระหน้าที่ และผู้รับผิดชอบอย่างชัดเจน

คําบรรยายภาพ : นายสี จิ้นผิง รองเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนและผู้ว่าการมณฑลฝูเจี้ยนในขณะนั้นกำลังสำรวจข้อมูลการสร้างระบบสารสนเทศที่กลุ่มบริษัทไชน่าเทเลคอมจำกัดสาขาฝูเจี้ยน เมื่อเดือนตุลาคม ค.ศ. 2001 (ภาพจากแฟ้มภาพ)

บนพื้นฐานของผลสำเร็จเบื้องต้นในปีแรก ในปี 2002 “ฝูเจี้ยนดิจิทัล” ได้สร้างเสริมและปรับปรุงแผน “131” อีกระดับ ในขณะเดียวกันก็ได้เริ่มดำเนินการตามแผนการสร้างสรรค์ “339” ด้วย

แผนการสร้างสรรค์ “339” ประกอบด้วยโครงการพื้นฐาน 3 โครงการ โครงการสาธิต 3 ประเภท และระบบการประยุกต์ใช้ข้อมูล 9 ระบบ โครงการพื้นฐาน 3 โครงการ ได้แก่ แพลตฟอร์มบริการข้อมูลสาธารณะภาครัฐระดับมณฑล ศูนย์ติดตามและควมคุมความปลอดภัยเครือข่ายระดับมณฑล และฐานข้อมูลพื้นฐานแบบกระจาย โครงการสาธิต 3 ประเภท ได้แก่ โครงการสาธิตอีคอมเมิร์ซ โครงการสาธิตการเปลี่ยนแปลงอุตสาหกรรมแบบดั้งเดิมด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศ และโครงการสาธิตระบบส่งเอกสารราชการทางอิเล็กทรอนิกส์ ระบบการประยุกต์ใช้ข้อมูล 9 ระบบครอบคลุมถึงการติดตามระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อม ทรัพยากรที่ดิน ระบบนิเวศทางทะเล ข้อมูลความมั่นคงสาธารณะ ข้อมูลการสำรองธัญพืชและน้ำมันบริโภค การระดมกำลังทางเศรษฐกิจของประเทศ ข้อมูลเศรษฐกิจและสังคมทั่วประเทศ ข้อมูลทางวัฒนธรรม การวางแผนครอบครัว เป็นต้น

จากนั้น การสร้างสรรค์ “ฝูเจี้ยนดิจิทัล”จึงได้ขยายจากภาครัฐไปสู่สาขาต่างๆ มากขึ้น ได้ขยายขอบเขตการใช้งาน และทําให้ “ฝูเจี้ยนดิจิทัล”มีชีวิตชีวาและถูกนำไปใช้ประโยชน์ในการทํางาน การดำรงชีวิต ฯลฯ

ในการประชุมเมื่อครั้งเปิดตัวแผน“131”นั้นยังได้เสนอให้เร่งกําหนดนโยบายการแบ่งปันทรัพยากรโดยเร็วที่สุดด้วย “นโยบายการแบ่งปันทรัพยากรสารสนเทศเป็นหลักประกันที่สําคัญสําหรับการสร้างสรรค์'ฝูเจี้ยนดิจิทัล' จําเป็นต้องดําเนินการสํารวจทรัพยากรสารสนเทศทั้งมณฑล และเสนอแผนการพัฒนา บูรณาการ และใช้ประโยชน์ทรัพยากรสารสนเทศ" ตลอดจนกําหนดมาตรฐานที่เกี่ยวข้องตามสภาพความเป็นจริงของมณฑลบนพื้นฐานที่มีอยู่แล้วในทั่วประเทศ

สิ่งนี้ทําให้นายหวัง ชินหมิ่นภาคภูมิใจมาก “หากหน่วยงานของรัฐ ต่างก็ดำเนินงานเกี่ยวกับระบบข้อมูลสารสนเทศแล้ว  แต่กลับไม่มีการประสานงานแบบบูรณาการ มาตรฐานต่างกัน ไม่สามารถใช้งานร่วมกันได้ และไม่สามารถร่วมสร้างและแบ่งปันได้ นั่นแสดงว่าข้อมูลสารสนเทศยังอยู่ในสภาวะที่ดำรงอยู่อย่างกระจายและแยกกัน ไม่สามารถบรรลุวัตถุประสงค์และใช้ประโยชน์ทรัพยากรสารสนเทศได้อย่างแท้จริง เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่งที่การสร้างสรรค์ 'ฝูเจี้ยนดิจิทัล' ได้เข้าใจประเด็นสําคัญนี้ตั้งแต่เริ่มต้น”

IN/LU