ตู้ไปรษณีย์แห่งความฝันของเหล่าผู้ป่วยเด็ก

(ที่มา http://education.news.cn/2021-01/26/c_1210995799.htm)

อยากทำขนมเค้ก อยากเป็นนักดับเพลิง อยากเป็นตำรวจ อยากเป็นเจ้าหญิง...ความปรารถนาเหล่านี้ถูกเขียนและใส่ไว้ในตู้ไปรษณีย์สีฟ้าสดใสในโรงพยาบาลเด็กแห่งมหาวิทยาลัยเจ้อเจียง วิทยาเขตปินเจียง และหนึ่งในเรื่องราวหลากหลายที่บรรจุไว้ในตู้ไปรษณีย์นึ้คือเรื่องของเสี่ยวเฮ่อ (นามสมมุติ) เด็กชายวัย 13 ขวบจากฉงชิ่งผู้มีความใฝ่ฝันจะเป็นโปรแกรมเมอร์

เสี่ยวเฮ่อเป็นนักเรียนที่มีผลการเรียนดีเยี่ยม แม้ว่าเขาจะอาศัยในพื้นที่ที่นับว่าค่อนข้างห่างไกลความเจริญ แต่เขาก็ยังขยันตั้งใจเรียน พยายามที่จะเรียนรู้อยู่ตลอดเวลาจากการศึกษาด้วยตนเอง และการเรียนออนไลน์ เขาชื่นชอบทั้งวิชาคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ ทว่าโชคชะตากลับโหดร้าย เขาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งในอุ้งเชิงกราน

ผู้ปกครองของเสี่ยวเฮ่อพาลูกชายมารักษาในโรงพยาบาลเด็กแห่งมหาวิทยาลัยเจ้อเจียงที่ห่างไกลจากฉงชิ่งนับพันกิโลเมตรเพื่อรับการผ่าตัด เนื่องจากเนื้อร้ายได้ลุกลามถึงบริเวณกระดูกสันหลังที่ใกล้กับเส้นประสาท เสี่ยงเฮ่อใช้เวลาในห้องผ่าตัดนานถึง 7 ชั่วโมง แม้การผ่าตัดจะผ่านไปได้ด้วยดีแต่เขาก็ต้องพักรักษาตัวเป็นเวลานาน ทั้งยังฉลองวันเกิดครบรอบ 13 ปีที่โรงพยาบาลอีกด้วย โดยเขาได้ขอพรให้ตัวเองหายจากโรคร้ายและได้เป็นโปรแกรมเมอร์อย่างที่ตั้งใจ

ดูเหมือนว่าสวรรค์จะได้ยินคำขอร้องสองข้อนี้เพราะว่าอาการของเสี่ยวเฮ่อดีวันดีคืน คุณหมอได้บอกว่ามะเร็งที่ด้านข้างกระดูกสันหลังของเขาได้ถูกนำออกไปหมดแล้ว เหลือแต่เนื้องอกที่ไม่คิดว่าจะเป็นอันตรายต่อร่างกายแต่อย่างใด และเรื่องราวของเสี่ยวเฮ่อก็ส่งถึงบริษัทอินเทอร์เน็ตชื่อดังแห่งหนึ่งในเมืองหางโจวที่พร้อมจะสานฝันให้เด็กน้อยในด้านอาชีพการงานอย่างที่เขาใฝ่ฝัน โดยทางบริษัทได้นัดสัมภาษณ์เสี่ยวเฮ่อเป็นการส่วนตัวและตอบรับที่จะให้เด็กน้อยเข้ามาฝึกงานในบริษัทเพื่อเป็นการฝึกฝนประสบการณ์ในด้านนี้อย่างจริงจัง

แม้ว่า 3 เดือนหลังจากนั้น เนื้องอกที่ถูกวินิจฉัยว่าไม่เป็นอันตรายกลับลุกลามขึ้นมาอีกครั้ง แต่ว่าเสี่ยวเฮ่อก็ไม่ยอมแพ้ เขาได้รับกำลังใจจากคนรอบข้างอย่างท่วมท้น และกลับไปรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาเกือบหนึ่งปี เขาใช้เวลาเรียนอยู่บนเตียงคนไข้ เตรียมสอบปลายภาคอย่างจริงจัง ตั้งใจว่าจะเรียนต่อในมหาวิทยาลัยในสาขาที่มีความเกี่ยวข้องกับการเขียนโปรแกรม

พยาบาลที่มีชื่อว่าลวี่ตันหนีได้ให้สัมภาษณ์ว่า เธอมีกุญแจและบางครั้งก็จะเปิดตู้ไปรษณีย์เพื่อหยิบจดหมายของเด็กๆ มาอ่าน แน่นอนว่าในนั้นเต็มไปด้วยความหวังและความฝันอันงดงาม เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเขียนว่าเธอสร้างรถบัสที่สวยงามเหมือนนิทานที่เคยอ่าน เด็กคนหนึ่งอยากจะไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์ที่เซี่ยงไฮ้ ลวี่ตันหนียังบอกอีกว่าเธอไม่รู้ว่าความฝันของเด็กๆ จะเป็นจริงหรือไม่ แต่ตลอดเวลาสองปีที่เธอทำหน้าที่ในแผนกเนื้องอก เธอได้เห็นผู้ป่วยที่ต้องการกำลังใจอย่างมากในการต่อสู้กับโรคร้าย เธอคิดว่าการต่อสู้โดยมีความฝันเป็นแรงผลักดันทำให้เด็กเหล่านั้นมีความหวังต่อไป แม้ว่าคำขอของพวกเขาอาจจะไม่เป็นจริงเพราะปาฏิหาริย์ แต่การมีชีวิตอยู่เพื่อทำคำขอนั้นให้เป็นจริงด้วยตัวเองก็ยังเป็นสิ่งที่ดีที่สุดอยู่ดี สิ่งเหล่านี้จะเยียวยาสภาพจิตใจของผู้ป่วยให้มีกำลังใจ รับรู้ได้ถึงความหมายของการมีชีวิตและให้ความสำคัญกับสุขภาพของตนเอง

แหล่งข้อมูล

http://education.news.cn/2021-01/26/c_1210995799.htm

https://www.163.com/dy/article/G164LRPD0512GTK3.html