บ้านพักสีเทาเตี้ยๆ ในตรอกเล็กซอยน้อยเป็นเครื่องบ่งบอกถึงกาลเวลาที่ล่วงเลยไป ส่วนผู้คนที่อาศัยอยู่บ้านเหล่านี้ก็สืบทอดนิสัยของคนยุคก่อนที่ประหยัดมัธยัสถ์และมีน้ำใจงดงามบริเวณปากซอยมักมีผู้เฒ่าผู้แก่จับกลุ่มเล่นหมากรุกฆ่าเวลากัน ใต้หลังคาก็มีเสียงนกพูดคุยร้องเพลงไพเราะเสนาะหู ยืนยันถึงวิถีชีวิตที่ผ่อนคลายของชาวหูท่งอันเก่าแก่ของกรุงปักกิ่ง