หลายคนคงรู้จักเมืองเปิ่นซีเป็นอย่างดี เพราะเมืองนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็น "เมืองแห่งถ่านหิน" ของจีน เมืองเปิ่นซีเป็นแหล่งผลิตถ่านโค้ก เหล็กที่มีปริมาณฟอสฟอรัสต่ำ และเหล็กกล้าประสมพิเศษ ในฐานะที่เป็นแหล่งอุตสาหกรรมเก่่าแก่ของจีน เมืองเปิ่นซีได้สร้างคุณูปการอย่างใหญ่หลวงต่อการสร้างสรรค์ และการพัฒนาของจีน

แต่คนที่เคยไปเมืองเปิ่นซีล้วนรู้สึกว่า ความเข้มแข็งเหมือนเหล็กกล้าเป็นเพียงด้านหนึ่งของเมืองนี้ เพราะเมืองเปิ่นซีในช่วงฤดูใบไม้ร่วงยังมีความงดงามอ่อนโยนด้วยใบไม้สีแดงสดใส

ฤดูใบไม้ร่วงในเมืองทางภาคใต้ของจีนค่อนข้างอบอุ่น เป็นลักษณะที่ "สิ้นฤดูใบไม้ร่วงแล้ว แต่หญ้่ายังไม่โีรย" ส่วนฤดูใบไม้ร่วงในเมืองเปิ่นซี ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางคาบสมุทรเหลียวตงกลับมีความหนาวเย็น ในเดือนสิงหาคมของแต่่ละปี ลมในฤดูใบไม้ร่วงเริ่มพัดผ่านเมืองเปิ่นซี ใบไม้บนภูเขาบ้างเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง เมื่อเข้าช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง ใบเมเปิลบนภูเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงทั้งหมด

ไม่ว่ากาลเวลาจะผันแปรอย่างไร ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของเมืองเปิ่นซี ผู้คนมักจะได้เห็นภาพที่ดูเก่าแก่ แต่คึกคัก และมีลักษณะพิเศษของทางภาคเหนือของจีน เช่น ผู้คนจะกินเกี๊ยวกันในวันลี่ชิว

（立秋） ซึ่งเป็นวันเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงตามจันทรคติจีน ในวันที่อากาศดี พ่อค้าแม่ค้าจะปั่นรถสามล้อขายผักกาดขาวตามริมถนน รถสามล้อจะส่งเสียง "ทูทูทู" ส่วนเด็ก ๆ จะแย่งเก็บใบต้นหยางตามถนนเพื่อใช้ก้านใบไม้เล่นเกมส์ ผู้สูงอายุในชนบทมักจะสุมไฟใต้เตียงให้อุ่น และเรียกลูกหลานที่ปกติอาศัยอยู่ในตึกสูงมานอนที่บ้านเดิมอย่างอุ่นสบายสักคืน ทุกวันนี้ จีนเข้าสู่ยุคแห่งความทันสมัย แต่ภาพในฤดูใบไม้ร่วงที่แสนอบอุ่นเหล่านี้ยังตกทอดมาจนถึงปัจจุบัน

ขอเชิญมาเที่ยวเมืองเปิ่นซีในฤดูใบไม้ร่วง กลางวันไปปีนเขาชมใบเมเปิล กลางคืนก็แคะเม็ดแตง สรวลเสกับญาติพี่น้องบนเตียงอุ่น ถึงตอนนี้คุณได้สัมผัสถึง "ชีวิตที่แสนสุขของชาวเปิ่นซี"

(NL/Jiang/cici)