การประชุมสองสภานั้นเป็นการประชุมสำคัญประจำปี เวลาที่รัฐบาลจีนจะมีนโยบายต่างๆ ออกมา ต้องได้รับการรับรองจากสภา ช่วงนี้เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ หลายๆ ปี จีนมีการขยายตัวทางเศรษฐกิจอย่างมาก มีการขยายของจี.ดี.พี.เป็นตัวเลขสองหลัก ก็มีปัญหาไม่เจือจานผลการพัฒนาไปสู่คนส่วนใหญ่ ก็เกิดปัญหาช่องว่างทางรายได้ระหว่างคนกลุ่มหนึ่งโดยเฉพาะคนที่อยู่ในชายฝั่งทะเลกับคนที่อยู่ในมณฑลด้านใน ถ้าปล่อยให้ปัญหาเหล่านี้ยืดยึดต่อไป ถึงแม้จะประสบความสำเร็จในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจในเชิงปริมาณ แต่ว่าก็จะมีปัญหาในเชิงคุณภาพอย่างแน่นอน ก็จะมีปัญหาสังคมตามมา นายกรัฐมนตรีเวิน เจียเป่าของจีนก็มาพูดถึงเรื่องนี้เป็น 1 ใน 18 เรื่องที่ต้องแก้ไขในวันต่อไป ยังมีอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจ เช่น เงินเฟ้อ ราคาที่อยู่อาศัยที่มีราคาแพง แต่อีกเรื่องหนึ่งสำคัญในอนาคตของสังคมจีนก็คือ การเพิ่มขึ้นของจำนวนคนที่มีอายุมาก คนที่มีอายุกว่า 60 ปีขึ้นไป ตอนนี้จีนก็มีถึง 160 ล้านคน อีก 5 ปีข้างหน้าตอนสิ้นแผนการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมในระยะเวลา 5 ปี ชุดที่ 12 จำนวนนีจะเพิ่มขึ้นถึง 210 ล้านคน

ปัญหาอีกประการหนึ่งก็คือ ในช่วงที่ผ่านมา การพัฒนามีปัญหาไม่เท่าเทียมกัน ในเมืองใหญ่ๆ โดยเฉพาะที่เขตฝั่งทะเล มันก็ส่งผลให้คนที่อาศัยอยู่ที่ชนบทอพยพเข้าไปอยู่ในตัวเมือง ก็ยิ่งสร้างปัญหาใหญ่เลย ทำให้การดูแลผู้สูงอายุในครอบครัวยิ่งมีความยากลำบาก ขณะนี้ คนจีนที่มีอายุเกิน 65 ปีมีถึง 110 ล้านคน มีประมาณ 33 ล้านคนเป็นคนที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ลูกหลายเขาอยู่ห่างจากบ้าน นานๆ กลับมาเยี่ยมหนหนึ่ง สภาพปัญหาอยู่มากมายขนาดไหน และจะเพิ่มขึ้นมากขนาดไหน รัฐบาลจีนคงจะต้องให้ความสนใจในเรื่อง

ขนาดนี้ จีนมีมูลค่าของจี.ดี.พี.ใหญ่เป็นอันดับที่ 2 ของโลกแล้ว แต่เผื่อว่าผลการขยายตัวของจี.ดี.พี.ไม่สามารถเจือจานคนส่วนใหญ่ของประเทศ ทำให้คนกลุ่มหนึ่งยากลำบากขึ้นเรื่อยๆ ก็คือกลุ่มคนที่มีอายุเกิน 60 ปี ก็จะทำให้เกิดปัญหาสังคม ปัญหาสังคมเหล่านี้ ก็จะนำไปสู่ความไม่สงบต่างๆ

แถลงนโยบายของนายกฯ เวิน เจียเป่าก็เน้นในเรื่องของผู้สูงอายุ บอกว่าอยากให้สาธารณชนเข้ามาดูแลผู้สูงวัยให้มากยิ่งขึ้น จากข้อ มูลในอดีตที่ผ่านมา ผู้สูงวัยมีจำนวนมากที่มีลักษณะของการอยู่อย่างโดดเดียว โดยไม่มีลูกหลานดูแล ปัญหานี้จึงเป็นเรื่องจำเป็นและสำคัญ

ปัญหาในเรื่องของการพัฒนาชนบทของจีน แม้ว่าในเมืองจะมีความเจริญรุ่งเรืองมากๆ แต่ในชนบทแม้ว่าจะมีนโยบายการพัฒนาเป็นเวลาเนื่องนานปีแล้ว แต่ยังไม่เดินได้อย่างรวดเร็วเท่ากับการขยายตัวของเมือง อาจารย์มองเรื่องนี้อย่างไงบ้างคะ

ผมคิดว่า การสร้างโอกาสการพัฒนาให้แก่ชนบทนี้เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ถ้าในชนบทยังไม่มีโอกาสการพัฒนา ก็จะยากมากที่จะมีโอกาสการทำมาหากิน มีอาชีพที่เพิ่มมากขึ้นให้แก่คนในชนบท ก็ต้องยอมรับว่า ทุกวันนี้ เมืองจีนประมาณ 53% ยังอยู่ในชนบท คนที่อยู่ในภาคเมืองกู้อยู่ในประมาณ 46-47% ถึงแม้ว่ามีโอกาสที่ภาคเมืองจะขยายตัวก็ตาม แต่กว่า 1300 ล้านคน กว่าครึ่งหนึ่งยังอยู่ในชนบท ภาคชนบทของจีนส่วนใหญ่ยังเป็นภาคเกษตร แต่ละคนก็จะมีที่ดินอยู่น้อยมาก ยิ่งทำให้ประสิทธิภาพซึ่งเป็นอาชีพหลักยากลำบากขึ้น สิ่งที่ผมคิดว่า สิ่งที่จีนน่าจะชี้แจงมากขึ้นและลงทุนมากขึ้นก็คือในขณะนี้ จีนมีความพร้อมในการสร้างระบบสาธารโณปโภคพื้นฐาน มีการตัดถนนใหม่ สร้างางรถไฟธรรมดา ทางรถไฟด่วนที่เข้าสู่พื้นที่ในภาคกลางและภาคชั้นในในประเทศ จะทำให้เกิดโอกาสทางการพัฒนาในพื้นที่ด้านใน เช่น ข้ามเมืองที่มีขนาดใหญ่โตๆ ขึ้น สร้างทางถนนทั่วไปก็ดี ทางรถไฟทั่วไปก็ดี ก็จะมีเมืองใหม่ๆ เกิดขึ้นตามสถานีรถไฟ เมื่อมีเมืองแล้ว ก็จะมีโอกาสการพัฒนาใหม่ เมืองที่อยู่ในชนบทเหล่านี้เติบโตขึ้นมา ก็จะสามารถสร้างโอกาสอาชีพใหม่ นายกฯเิวิน เจียเป่าก็พูดถึงว่า สาธารณชนต้องมาร่วมมือกับรัฐบาล โดยเฉพาะธุรกิจใหญ่ๆ สร้างมูลนิธิขึ้นมา ตัวอย่างเช่น เจินอ้ายจีจิน มูลนิธิเกี่ยวกับการให้ความรักกับคนที่ด้อยโอกาส เช่นผู้สูงอายุ เยาวชนในชนบทที่ยากจน ดำเนินการมาตรการต่างๆ เช่นหาโอกาสการศึกษาให้เยาวชนเหล่านั้น ซึ่งเป็นมาตรการที่เป็นรูปธรรมที่นำมาสร้างโอกาสในการพัฒนาพื้นที่ในภาคชนบท