นางซ่ง ชุ่นลี่ ได้กล่าวในที่ประชุมกลุ่มศิลปะและวัฒนธรรม ในการประชุมสภาปรึกษาการเมืองแห่งชาติ ชุดที่ 11 ครั้งที่ 4 เมื่อวันที่ 6 มีนาคม ว่า ขณะนี้ละครโทรทัศน์สำหรับเด็กมีน้อยมาก มีการนำละครสำหรับผู้ใหญ่มาให้เด็กดู แล้วมักมีแนวคล้าย ๆ กัน แถมบางทีการ์ตูนและละครมีเนื้อหา ภาพไม่เหมาะสม บางเรื่องไม่แยกแยะดีชั่วให้ชัดเจน ทำร้ายจิตใจเด็ก เรียกร้องให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องดูและตรวจสอบอย่างเข้มงวด พร้อมยกตัวอย่างเรื่องที่ประสบมากับตัวเธอเองคือหลานชายเลียนแบบการ์ตูนไม่เคารพเชื่อฟังพ่อแม่และผู้ใหญ่ ผู้เกี่ยวข้องจึงควรดูแลเรื่องนี้ก่อนที่เหตการณ์จะเลวร้ายไปกว่านี้

ทุกวันนี้ทีวีของจีนทั้งส่วนกลางและภูมิภาคมีนับร้อยช่อง เฉพาะสถานีโทรทัศน์กลางของจีนหรือ ซีซีทีวี ก็มีกว่าสิบช่อง แต่ละช่องจะแบ่งประเภทการนำเสนอค้อนข้างชัดเจน เช่น ช่องดนตรี ช่องกีฬา ช่องข่าว ฯลฯ สังเกตว่าในส่วนของละครโทรทัศน์มีจำนวนไม่น้อยที่เป็นละครสะท้อนประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะช่วงที่ทหารญี่ปุ่นรุกรานจีน ส่วนละครจีนที่เคยโด่งดังในไทยอย่างเป้าบุ้นจิ้นทั้งฉบับเดิมและฉบับใหม่ พระถังซัมจั๋ง ต่างก็มีให้ชมในหลาย ๆ ช่องของจีน สังเกตว่าละครเด็กมีให้ดูน้อยจริง ๆ น้อยมากเมื่อเทียบกับเวลาที่ใช้ในการออกอากาศละครและภาพยนตร์ทั้งหมด นี่คือข้อที่เหมือนกันระหว่างโทรทัศน์ของจีนกับของไทย คือรายการสำหรับเด็กยังมีน้อย

พูดถึงโทรทัศน์ก็เลยคิดถึงพิธีกรหญิงของซีซีทีวีที่เป็นสมาชิกสภาปรึกษาการเมืองแห่งชาติเธอคือ จิ้ง อีตัน พิธีกรทางโทรทัศน์ที่ดิฉันชื่นชอบมาก เธอเคยเป็นพิธีกรถ่ายทอดสดรายการสำคัญ ๆ ที่จำได้แม่นคือพิธีคืนฮ่องกงและมาเก๊ากลับสู่อ้อมอกมาตุภูมิ เมื่อกว่าสิบปีที่แล้ว (ตอนนั้นจำได้ว่าสารคดีเกี่ยวกับการคืนฮ่องกงและมาเก๊าที่ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ในไทยดิฉันเป็นคนบรรยาย) ตอนที่นั่งดูการถ่ายทอดสดนั่นรู้สึกทึ่งในความสามารถของเธอผู้นี้มาก

ปีนี้ จิ้ง อีตัน เสนอญัตติให้บัญญัติกฎหมายปราบปรามการกระทำทารุณกรรมต่อสัตว์ เธอบอกว่า ปัจจุบันมีการกระทำที่ทำให้สัตว์ทุกข์ ทรมานอย่างมาก อย่างการทำดีหมี การฉีดน้ำเข้าเนื้อสัตว์ก่อนฆ่า เหล่านี้ไม่เพียงทำลายความกลืมกลืนของการอยู่ร่วมกันในสังคม แต่ยังสร้างภาพลักษณ์ที่ไม่ดีแก่ประเทศจีนด้วย

บนเวทีโลกคนจะเชื่อถือเรามากน้อยแค่ไหน ภาพลักษณ์ของประเทศเราเกี่ยวข้องด้วยเต็มเต็ม