เมื่อเดินไปจนสุดถนน เราก็จะพบกับถนนอาหารนานาชาติ ซึ่งจะเปิดเฉพาะตอนกลางคืน ถนนเส้นนี้เป็นที่รวมสารพัดของแปลก อย่างเช่น ปลาดาวตัวโตๆ เอามาทอดให้เหลืองกรอบ ม้าน้ำ หอยเม่น ตะขาบ แมลงป่อง เนื้อแพะเสียบไม้ย่างเหมือนบาร์บีคิว ซึ่งอาหารเหล่านี้ ชาวจีนเชื่อว่ากินแล้วบำรุงร่างกาย นอกจากนี้ยังมีผลไม้อย่างเช่นกีวี่ สตรอเบอร์รี่ลูกโตๆ เอามาเสียบไม้แล้วเคลือบด้วยน้ำตาลใส อร่อยมากค่ะ ที่แนนเคยกินอีกอย่างหนึ่งก็คือ ซาลาเปาหลอดดูด ที่เรียกอย่างนี้ก็เพราะว่าพ่อค้าเค้าโฆษณาว่าซาลาเปาของเค้าไส้ฉ่ำมาก มีน้ำเยอะจนต้องแจกหลอดมาให้ดูดกันเลยทีเดียว ราคาลูกละ 8 หยวนค่ะ

เวลาเดินซื้อของบนถนนสายนี้ เพื่อน ๆ จะเห็นป้ายลดราคาเต็มไปหมด เขียนว่า 8 บ้าง 5 บ้าง 2 บ้าง คนไทยเราต้องระวังหน่อยนะคะ เพราะป้ายลดราคาของจีนมีวิธีเขียนไม่เหมือนกับไทย เช่นถ้าป้ายบอกว่า "ลดราคา 9" คนไทยคงจะเดาว่า หมายถึงลดราคา 90% ขายในราคา 10% แต่ไม่ถูกค่ะ เพราะในความหมายของจีนจะหมายถึงลดไป 10% และขายในราคา 90%

หลังจากกลับมาจากการเดินเที่ยวที่ถนนหวังฝูจิ่ง ในวันหนึ่ง แนนได้คุยกับเพื่อนคนปักกิ่ง เพื่อนคนนี้บอกแนนว่า ที่ถนนหวังฝูจิ่งแทบจะหาคนปักกิ่งไม่ได้เลย มีแต่คนต่างมณฑลและนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศที่ชอบมาเดิน เพื่อน ๆ ที่คิดจะไปเที่ยวกันก็ต้องระมัดระวังข้าวของด้วยนะคะ เพราะอาจจะมีการฉกชิงวิ่งราว หรือล้วงกระเป๋า ซึ่งก็เป็นเรื่องที่พบได้มากไม่ว่าจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวของประเทศใดก็ตาม

(แนน)