ตั้งแต่เริ่มโหวตการจัดอันดับเมืองวัฒนธรรมจีนปี 2554 ที่ร่วมกันจัดขึ้นโดยสำนักงานสารนิเทศของคณะรัฐมนตรี กระทรวงวัฒนธรรมจีน การท่องเที่ยวแห่งประเทศจีน และสถานีวิทยุซีอาร์ไอเป็นต้นมา ได้รับความสนใจจากวงการต่างๆ ในสังคม นายจาง เจียนจง ผู้อำนวยการกรมประสานงานของสำนักงานการท่องเที่ยวแห่งประเทศจีนในฐานะกรรมการในคณะกรรมการตัดสินให้สัมภาษณ์ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ

นายจาง เจียนจงเห็นว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเมืองกับชาวเมืองคือการบริการและการรับบริการ ชาวเมืองเป็นเจ้าของเมือง เมืองต้องให้บริการสาธารณะขั้นพื้นฐานแก่ชาวเมือง เขาอธิบายว่า ผู้บริหารเมืองต้องกำหนดและปฏิบัติตามนโยบายบริการสาธารณะ เพื่อให้บริการด้านต่างๆ แก่ชาวเมือง อาทิ สิ่งแวดล้อมการอยู่อาศัย สาธารณสุข การประกันสังคม และการศึกษา "ความสัมพันธ์ระหว่างเมืองกับชาวเมือง ในภาพรวม ก็เหมือนประเทศชาติกับประชาชน จากแง่มุมเล็กๆ ก็เหมือนครอบครัวกับสมาชิกครอบครัว"

นายจาง เจียนจงเห็นว่า เมืองวัฒนธรรมที่มีชื่อเสียง ต้องมีเบื้องหลังทางวัฒนธรรมที่ลึกซึ้ง ควรสะท้อนให้เห็นจากการดำรงชีวิตและเจตนารมณ์ของชาวเมืองทั่วไป การรักษาเอกลักษณ์ของเมืองก็คือ"หนึ่งเมืองหนึ่งเอกลักษณ์ จะทำให้มีเอกลักษณ์ตลอดไป"เพื่อไม่เสียเอกลักษณ์ของเมืองในกระบวนการพัฒนาเมือง ดังนั้น "มรดกวัฒนธรรมที่มีชีวิต" จึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง