คุณป้าเฉิง เสี่ยนเฟิ่ง ปลดเกษียณเมื่อปี 2006 ตั้งแต่นั้นมา ก็เริ่มทำบัญชีรายจ่ายของครอบครัว ในสมุดบัญชีของคุณป้าเฉิงบันทึกไว้ว่า ราคาเนื้อหมูในปี 2006 กิโลกรัมละ 12-14 หยวน ปี 2008 ขึ้นเป็น 26-28 หยวน ปี 2010 ลดลงเหลือ 18 หยวน แต่ปีนี้แพงขึ้นอย่างรวดเร็ว ช่วงแพงที่สุดกิโลกรัมละ 40 หยวน ภายในเวลา 1 ปี ราคาเนื้อหมูแพงขึ้นกว่า 1 เืท่า
คุณป้าเฉิงเล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนกินหมูเกือบทุกมื้อ ตอนนี้กินน้อยลง อาทิตย์ละครั้ง และเปิดสมุดบัญชีให้ผู้สื่อข่าวดูว่า ในหนึ่งอาทิตย์ ซื้อเนื้อหมูแค่ครั้งเดียวเท่านั้นจริงๆ จ่ายไป 40 หยวน ซื้อซี่โครงหมู 1 กิโลกรัมกว่า อาหารมื้อเย็นของวันนั้น ทั้งครอบครัวได้กินซี่โครงหมูพะโล้อย่างเอร็ดอร่อย คุณป้าเฉิงบอกว่า ไม่ได้กินซี่โครงหมูกว่า 2 เดือนแล้ว หลานสาวกินอย่างอิ่มปากอิ่มใจมาก
คุณหลินกับสามีอาศัยอยู่ในเมืองต้าเหลียน มณฑลเหลียวหนิง รายได้ของทั้งคู่ นับว่าอยู่ในระดับค่อนข้างดี เงินเดือนของสองคนรวมแล้วเกือบ 10,000 หยวน แต่เมื่อพลิกอ่านสมุดบัญชีรายรับรายจ่ายของครอบครัวแล้ว จะเห็นว่าเก็บเงินไม้ค่อยได้เช่นกัน
รายจ่ายส่วนใหญ่ของครอบครัวคุณหลิน เป็นค่าผ่อนบ้านและค่าเรียนของลูก ก่อนปี 2011 ผ่อนบ้านเดือนละ 2,450 หยวน ตั้งแต่ปี 2010 เป็นต้นมา รัฐปรับอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ขึ้นหลายครั้ง ทำให้เงินผ่อนบ้านเพิ่มขึ้นเดือนละ 110 หยวน นอกจากนี้ ต้องจ่ายค่าเทอมให้ลูกสาวที่กำลังเรียนอนุบาลเดือนละ 1,650 หยวน หากเรียนพิเศษ ก็ต้องเพิ่มอีกหลายร้อยหยวน ที่เหลือ 4,000 กว่าหยวนนั้น ใช้จ่ายกับการซื้อโน่นซื้อนี่ให้ลูกกว่า 2,000 หยวน นอกนั้น ซื้ออาหาร เสื้อผ้าและของใช้ในชีวิตประจำวันอื่นๆ จ่ายไปอีก 1,900 หยวน ในที่สุดมีเงินเหลือเพียง 700 กว่าหยวน
ต่อไป เรามาดูบัญชีรายจ่ายสำหรับการใช้รถยนต์ของคุณหวาง
ปีที่แล้วคุณหวงซื้อรถยนต์ 1.6 L คันหนึ่ง ขับไม่นานราคาน้ำมันปรับแพงขึ้นหลายครั้ง เดือนเมษายนที่ผ่านมา น้ำมันเบนซีนเบอร์ 93 เพิ่มขึ้นถึงลิตรละ 7.32 หยวน การขับรถไปไหนมาไหนกลายเป็นสิ่งที่ต้องคิดให้ดีๆ
คุณหวงคำนวณให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า เมื่อปลายปีที่แล้วเติมน้ำมันเต็มถังจ่ายเงิน 340 หยวน เดี๋ยวนี้เพิ่มเป็น 400 หยวน หากขับรถไปทำงานและรับส่งลูกทุกวัน เสาร์อาทิตย์ไปเที่ยวหรือไป
ช็อปปิ้ง น้ำมันหนึ่งถังใช้ได้ประมาณ 10 วัน เดือนหนึ่งต้องจ่ายค่าน้ำมันประมาณ 1,200 หยวน บวกกับค่าจอดรถที่ทางหมู่บ้านเก็บเดือนละ 200 หยวน ค่าล้างรถอีก 80 หยวน ทุกเดือนต้องจ่ายเงินกับรถส่วนตัวประมาณ 1,500 หยวน เมื่อเทียบกับเงินใช้จ่ายในด้านนี้ของปี่ที่แล้ว ซึ่งเป็นประมาณ 1,200 หยวน ภายในเวลาเพียงครึ่งปีเศษๆ เพิ่มขึ้นถึงเดือนละ 300 หยวน
คุณหวงเลยคิดวิธีประหยัดค่าน้ำมัน ตอนเช้าหลังจากขับรถส่งลูกไปโรงเรียนแล้ว ก็ขับรถกลับไปจาดในหมู่บ้าน แล้วนั่งรถแมล์ไปทำงาน เมื่อทำเช่นนี้แล้ว น้ำมันถังหนึ่งขับได้ 20 กว่าวัน
ที่เล่าให้ฟังมานี้เป็นเพียงการขึ้นราคาเมื้อหมูและน้ำมัน ที่จริงแล้ว ภายในเวลา 1 ปี ราคาสินค้าทุกอย่าง โดยเฉพาะอาหาร แพงขึ้นไม่น้อยทีเดียว จึงมีคนคำนวณให้เทียบดูว่า 100 หยวนซื้ออะไรได้บ้างในปีที่แล้วกับปีนี้ ปรากฏว่า ซื้อแอปเปิ้ลได้น้อยกว่าปีืที่แล้ว 12 กิโลกรัม ซื้อแตงโมงได้น้อยกว่า 11 กิโลกรัม ซื้อไข่ไก่ได้น้อยกว่า 3.5 กิโลกรัม และซื้อเนื้อหมูได้น้อยกว่า 2 กิโลกรัม ต้นทุนหมูพะโล้จานหนึ่งบนโต๊ะอาหารชาวจีนเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 5 หยวน
เอาละซิ คิดให้ดีๆ ว่าจะกินอยู่ใช่จ่ายอย่างไร ในช่วงที่ของทุกอย่างขึ้นราคาพรวดๆ อย่างรวดเร็ว ยกเว้นรายได้ของเราที่ขึ้นอย่างเชื่องช้า ไม่เฉพาะพวกทำเงินเดือน รายได้จากธุรกิจการค้าก็ใช่ว่าขายดีได้เงินพรวดๆ เหมือนการขึ้นราคาสินค้า คุณว่าจริงไหม
